'ကလေးကောဆီ ခနလာပါဦး'
'လာပြီကော'
'လာပေါင်ပေါ်လာထိုင် ကလေး'
'ဟာဗျာ ထိုင်ပါဘူး'
'အင့်'
ရှောင်းကျန့်က စာဖတ်ဆောင်မှာ အလုပ်လုပ်နေရင်းနဲ့
ရှေ့မှာ စာဖတ်နေတဲ့
ကလေးကို အသည်းယားလာကာ
ပေါင်ပေါ်လာထိုက်းခိုင်းတော့
ငြင်းနေတာနဲ့
လက်ကနေ အားနဲ့ဆွဲလိုက်မှဘဲ
အင့်ကနဲ့မြည်ကည
ပေါင်ပေါ်ရောက်လာသော
အစိမ်းလုံးလေး
'ကော လွှတ်ဗျာ'
'ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော်ကလေး
ကောပေးစရာရှိလို့
ရော့ ကလေးဖို့ ကောရဲ့လက်ဆောင်'
'အဆောင်လေး ချစ်စရာလေး
မွစ် မွစ် ချစ်တယ်ကော'
သွားတန်းလေးတွေပေါ်အောင်ရယ်ရင်း
ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလာတဲ့ကလေး
ဒီက အကောင်လိုက်မြိုချချင်နေပြီ
'ရိပေါ်တယောက် ရှောင်းကျန့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေရင်း
ရင်ခွင်ထဲမှီကာ
ကျောက်စိမ်းအဆောင်လေးကို
သေချာကြည့်နေသည်
အဆောင်ရဲ့ ကျောက်စိမ်းဝိုင်းလေးက
ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေပုံဖော်ထားကာ
သူရဲ့အောက်မှာက
ကြာပန်းပုံလေးနဲ့
လှလိုက်တာ
သေချာကြည့်နေရင်း မျက်စိလျှင်တဲ့ ရိပေါ်က
အံ့ဩစွာရှောင်းကျန့်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း
'ကော ဒီပန်းပုံတွေကြားက
တိုင်းပြည် အမိန့်ပြားမလား'
'ကလေးက မျက်စိလျင်တာဘဲ
ကောက မတွေ့ဘူးထင်နေတာ'
'ကောပုန်ကန်ဖို့ လုပ်နေတာလား
ဒီတံဆိပ်က ဘယ်လိုလုပ်ကောလက်ထဲရောက်လာတာလဲ
ကောဘာတွေလုပ်နေတာလဲ'
တိုင်းပြည်တံဆိပ်ခေါင်း
ရှင်ဘုရင်သာ သုံးခွင့်ရှိ၍
ထိုတံဆိပ်ရှိသူသည် ဘုရင်ပင်
'ကလေး ဘာတွေစိတ်ပူနေတာလဲ'
'မဖြစ်ဘူး ကောထွက်ပြေးရအောင်
တံဆိပ်ကိုလည်းပြန်ပေးပြီး
ထွက်ပြေးရအောင်
ဟင့် သားကောကို အဆုံးရှုံးမခံနို၈်ဘူး
ကော သားနဲ့ထွက်ပြေးရအောင်'
ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ ငိုနေတဲ့ကလေး
'ကလေး ဘာဖြစ်တာလဲ'
'ကောဒါ ခိုးလာတာမလား ဟင့်'
'ပြောရက်လိုက်တာ
ကလေးရယ် ကောရဲ့ ဒီတံဆိပ်က
ခမည်းတော်ကိုယ်တော် ကိုယ်တိုင်က
ကိုယ့်ကိုပေးသွားတာ
တိုင်းပြည်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့
ခမည်းတော်က ကိုယ့်ကိုဘဲ
ယုံကြည်လို့ ဒီတံဆိပ်ပြားပေးသွားတာ
နောက်ပြီး အစ်ကိုတော်(လက်ရှိ ဘုရင်)
ကလည်း သိတယ်လေ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလက်ခံထားတယ်
ကိုယ့်တောင်ထီးနန်းပေးဖို့လုပ်နေတာ
ကိုယ်က ကလေးကိုအချိန်မပေးနိုင်မှာစိုးလို့
ငြင်းထားတာ'
