[ ប្រពន្ធមហាឃោរឃៅ ]ចប់✔

[ PART 13 ] យើងអាចទាក់បានដូចគ្នា

[ប្រពន្ធមហារឃោរឃៅ]

ថ្ងៃថ្មីក៏បានមកដល់ហើយថេយ៉ុង Doctor ក៏បានអនុញ្ញាតិឲ្យនាងទៅភូមិគ្រិះវិញហើយព្រោះនាងមិនធ្ងន់ធ្ងរអីទេគ្រាន់តែចាញ់កូនអស់កម្លាំងតែប៉ុណ្ណោះ

< ហើយនៅអូន > ជុងគុក សួរទៅនាងតូចដែលអង្គុយលើគ្រែ

< ហើយយូរហើយ > ថេយ៉ុង តបទៅនាយវិញទាំងស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់

< មោះបងបី >ជុងគុក ក៏ដើរទៅជិតនាងតូច

< មិនបាច់ទេខ្ញុំទើបតែពរពោះបាន2ខែទេលោកកុំភ័យអីខ្ញុំអាចដើរបាន > ថេយ៉ុង ថាហើយក៏ចះុលើគ្រែយ៉ាងលឿន

< អូខេ...ចឹងក៏បានដែលតោះ > ជុងគក នាងតូចក៏អោបដៃនាយហើយពួកគេក៏ចេញទៅភូមិគ្រិះតែម្តង ប៉ុន្តែនាយនាំនាងតូចដើរលេងសិនមុននឹងចូលទៅភូមិគ្រឹះ

#ភូមិគ្រឹះ

ពួកគេមកដល់ភូមិគ្រិះគឺរាងយប់ដែលហើយពួកគេក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុងដោយមានអ្នកបម្រើនឹងអង្គរក្សឈរអមនៅមាត់ទ្វានឹងនៅក្នុងភូមិគ្រឹះ

< លោកប្រុសបន្ទប់រៀបចំរួចរាល់រួចអស់ហើយ > អ្នកបម្រើម្នាក់បានរត់មកប្រាប់នាយហើយនាយក៏ឡើងទៅបន្ទប់

< អូនចូលទៅសម្អាតខ្លួនទៅចាំបងឲ្យគេរៀបចំម្ហូបឲ្យអូន > ជុងគុក និយាយទៅកាន់នាងតូច

< អឹម... > នាងតូចងក់ក្បាលហើយក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនឯនាយក៏អង្គុយចាំនាងតូចចេញមកវិញមួយសន្ទះុទើបនាងតូចចេញមកវិញ

< មកអង្គុយនេះមកបងជូតសក់ឲ្យ > ជុងគុក ហៅនាងតូចមកអង្គុយកៅអីមុខកញ្ចក់ទាំងចងអំពង់ មាននាងមានកន្សែងពីលើស្មារ

< អូនដឹងទេ?ពេលយើងចាប់ផ្តើមស្រឡាញ់គ្នាដំបូងអូនឲ្យបងជូតសក់ឲ្យ > ជុងគុក ជូតសក់ឲ្យនាងតូច ហើយក៏សួរទៅនាងតូច

< ហិហិ.....លោកឯងនេះកាលនឹងលោកធ្វើបាបខ្ញុំណាស់ហើយពេលនឹងមីនមកឃើញទៀត > ថេយ៉ុង ឆ្លើយទៅកាន់នាយវិញយ៉ាងអៀន

< មកពីបងក្រឺតខ្នាញ់អូនពេក > ជុងគុក

< អូនឈប់ហៅបងថាលោកទៅនេះបងជាប្តីអូនណា > ជុងគុក