[ ប្រពន្ធមហាឃោរឃៅ ]ចប់✔

[ PART 15 ] ចាញ់កូន

[ប្រពន្ធមហារឃោរឃៅ]

< អ្នកទាំង2ធ្វើស្អីនឹងហា៎ស? > ជីមីន ដើរចូលមក ឃើញបែបនេះគឺថាក្តៅឆាវតែម្តង អ្នកណាមិនខឹងបើ ប្អូនធម៍ស្និតស្នាលបែបនេះ? ខ្លួនជាប្រពន្ធមិនដែលធ្វើ ដល់ថ្នាក់នេះផងចះុនាងជាស្អី? ត្រឹមតែជាប្អូនធម៍នឹង? ដឹងរួចខ្លួនអត់ទេ

< អូរបងថ្លៃគ្មានភ្នែកទេហ៎ដែលមើលមិនដឹងថាគេកំពុងធ្វើអី?គេកំពុងតែមានក្តីសុខមានឃើញទេ? > អុីហ្វា និយាយទាំងញញឹមឌឺដាក់នាងតូចហើយឆ្លៀតនៅអោបកនាយទៀត

< អរចឹងបន្តរទៀតចះុខ្ញុំមិនរំខានទេ > ជីមីន ខ្ចិលនិយាយច្រើនក៏ដើរចេញយ៉ាងញាប់ជើង

< មីន..... > យ៉ុនហ្គី ស្រែកហៅអ្នកជាប្រពន្ធតែជីមីនមិនបានងាកឬក៏ឆ្លើយមកវិញនោះទេ

< ហឺយមិនបាច់ហៅគាត់ទេគាត់ឲ្យពួកយើងបន្តរទៀតហើយ > អុីហ្វា

< ហឺយចេញទៅ > យ៉ុនហ្គី ដោយទ្រាំលែងបានក៏រុញអុីហ្វាឡើងផ្ងារក្រោយរួចក៏ងើបរត់ទៅតាមអ្នកជាប្រពន្ធ
(សមមុខចឹងចះុ)

< មីនអូនកុំយល់ច្រលំអីនាងមកអង្គុយលើបងខ្លួនឯងទេអូនជឿលើបងទៅណា > យ៉ុនហ្គី

< ចឹងហ៎? > ជីមីន ងាកមកមើលនាយទាំងទឹកមុខក្រញ៉ូវដូចចង់ចាប់ហែកសុីអ្នកណាចឹង

< បងមិនកុហកទេបងអង្គុយសុខៗនាងក៏មកអង្គុយលើបងហើយបងចាប់ទាញនាងចេញប៉ុន្មានដងហើយតែនាងអោបបងជាប់ឡើងស្អិត > យ៉ុនហ្គី ខំរៀបរាប់ឲ្យនាងតូចស្តាប់តែនាងតូចបានត្រឹមតែងក់ក្បាល

< មីនជឿលើបងទៅណា > យ៉ុនហ្គី

< កុំមកជិតខ្ញុំ > ជីមីន ស្រែកឲ្យនាយទាំងចង្អុល
មុខនាយពេលដែលនាយបង្រុងនឹងដើរមកជិតនាង

< កុំមកជិតខ្ញុំ ព្រោះខ្លួនបងជាប់ក្លិនបិសាចចឹងហើយទៅងូចទឹកចេញទៅហើយចាំមកជិតខ្ញុំ > ជីមីន នាងក៏ដើរចេញទៅក្រៅឯនាយមិនហ៊ាននិយាយអីច្រើនទៀតក៏ចូលទៅងូចទឹកហើយនាងតូចក៏ដើរទៅរកអុីហ្វានៅក្រោយភូមិគ្រិះព្រោះនាងភាគច្រើនមិនដែលទៅណាក្រៅពីនៅក្នុងបន្ទប់នឹងក្រោយភូមិគ្រិះទេ