Bölüm şarkısı;Rihanna Where Have You Been
Arkadaşlar lütfen vote atın ve yorum yazın.Ben ne düşündüklerinizi merak ediyorum.
Gözlerimi açtığımda bir dakika ya Sümeyyenin ayağı mıydı bu.Çığlık atarak ayağa kalktım.Ya da sadece ayağa kalkmaya çalışmıştım.Yatak küçük olduğu için ayağa kalkmaya çalışırken üçümüz birden yere yapışmıştık.İkisi de benim çığlığımla uyanmanın ve yere yapışmanın şaşkınlığıyla biraz etraflarına baktılar.Daha sonra ne olduğunu anladıklarında bana kötü kötü bakarak ‘’Ne bağırıyorsun be’’ diye çıkıştılar.Gözlerimi devirdim.Elimi telefonu almak için komidine uzattım.Saate baktığımda okula 1 saat vardı.’’Kalkın lan!Okula geç kalıcaz’’ dedim bağırarak.Bana kızmak için ağızlarını açtılar.Sonra ne dediğimi anladılar ve hemen ayağa kalktılar.Kahretsin hemen eve gitmem gerekiyordu.’’Okulda görüşürüz’’ dedim dış kapıya doğru koşarken.Sümeyye de benim arkamdan çıktı ve eve doğru koşmaya başladı.Bu kızı maraton yarışmasına sokmalıydık.Bunu yapacağımı aklıma kazıdım.Hızlıca koşup eve vardım.Daha önce bu kadar hızlı koştuğumu hatırlamıyorum.Sümeyye yerine ben mi girsem maraton yarışmasına diye düşündüm.Daha sonra bu konudan daha önemli şeyler olduğu aklıma geldi.OKUL gibi mesela.Eve gelip direk odama çıktım.Abim uyanmıştı.Annemleri görmemiştim.Uyandıklarını sanmıyordum.Hemen duş alıp üzerime etek ve bir badi geçirdim.Saçımı hafif topuz yaptım.Bir çanta alıp içine telefon kulaklık ve ıvır zıvır koydum.(multimedyada var :d )Odamdan çıktığımda abimle karşı karşıya geldim.’’Seni ben bırakıcam güzelim’’ dedi kapıya doğru ilerlerken.Abimle aramda ilginç bir bağ vardı.Ara sıra arkadaşım,annem,babam olurdu.Annemlerin bizle ilgilendiği yoktu zaten.Abimle partilere gittiğim bile olmuştur.Abimi daha fazla bekletmemek için peşinden kapıya doğru ilerlemeye başladım.Yürümek yerine abimin beni arabayla bırakması daha cazip gelmişti bana.Yürürsem geç kalacağımı düşünmüştüm.Vanslarımı giyip dışarı çıktım.Arabaya bindiğimizde aklıma Cansu ve Sümeyye geldi.’’Abi Cansu ve Sümeyyeyi de alalım’’ dedim.’’Bu seferlik tek gidelim.Konuşmamız gerek’’ dedi arabayı çalıştırırken.Telefondan cansuya mesaj atıp onları alamayacağımızı söyledim.Telefonu çantama atıp sessizce abimin konuşmasını bekledim.’’Boşanma olayını konuşamadık’’ dedi.’’Konuşmasak daha iyi’’ dedim konuşmak istemediğimi belli ederek.’’Kimin yanında kalıcaksın’’ dedi beni umursamayarak.’’Hiç kimsenin’’ dedim.Bu ayrıntıyı düşünmemiştim.Gerçekten kimin yanında kalırdım.Ben annemle de babamlada kalmak istemiyordum.Aslında ben abimden ayrılmak istemiyordum.’’Ben bir şey düşündüm’’ dedi bana bakıp tekrar önüne dönerken.’’Ne’’ diye sordum merakla.’’Senle ayrı eve çıkalım.Böylelikle bizi ayırmış da olmazlar.’’Süper bir fikirdi.Abim onlardan daha çok ilgileniyordu zaten benimle.’’Sevdim bunu’’ dedim gülümseyerek.O da gülümsedi.Okula gelmiştik.Abimi öptüm ve okula doğru ilerlemeye başladım.Kafamı çarptığım şeyle çığlık attım.
