Hayatın Sırları- 12

83 7 0
                                    

Multimedyadaki;Hami

+5 vote ve +4 yorum olmadan yeni bölüm yok.Üzgünüm...

''Selam'' dedi gülümsememe karşılık vererek. Aslında nereden başlayacağımı bilmiyordum.Direk konuya mı girseydim yoksa biraz uzatsa mıydım? Direk konuya girersem yanlış anlayacağını düşünüp konuyu uzatma kararına vardım.''Biraz grubunuzdan bahsetsene'' dedim bankta rahat bir şekilde otururken.''Neden ilgini çekti?'' dedi gözlerini bana çevirip.''Bilmem anlat işte'' dedim ümit dolu bir şekilde. ''Peki'' diyip gülümsedi. Gözlerini benden ayırıp denize çevirdi ve devam etti. '' Altı kişiyiz. Çete başkanı diye ayrım yaparsak sanırım bu lakabı Ayaz'a verebiliriz. Grup Ayaz,ben,Meriç,Sude,Anıl ve Doğukan da oluşuyor.Benim de yanımda oturan çocuk Meriç'' dedi. Evet o çocuğu hatırlıyordum.Fazla sesi çıkmıyordu.Ama asi bir tipi olduğu belliydi. ''Neden sadece bir kız var?'' dedim aklıma takılan soruyu sorarak. ''Geçici bir kız'' dedi imalı bir şekilde gülümseyerek.'' Nasıl yani?'' dedim merakla.''Ayaz'ın kızlarından biri.Bir iki haftaya o kız gider ve yerine başka kız gelir'' dedi yamuk bir şekilde gülümseyerek. Demek Ayaz'ın kızlarıydı haa. Ben de gelmiş Ayaz benim için mi kavga ediyor diye o kadar araştırma yapmıştım.Çocuk kıyafet gibi bir hafta takıldığı kızla bir daha takılmıyordu ve benim için mi kavga edecekti? Ne kadar da aptaldım. ''Artık eve gitmem gerek.Herşey için teşekkürler'' dedim ayağa kalkarken. ''Rica ederim.Okulda görüşürüz'' dedi gülümseyip.Gülümsedim ve eve doğru yürümeye başladım.Aslında eve gitmek istemiyordum.Neden Ayaz'ın bir kızla gezmesi beni bu kadar sinirlendirmişti ki? Ben onun hiçbir şeyiydim ve bu benim canımı çok acıtıyordu.Ama neden? Bu sorunun cevabını gerçekten merak ediyordum.Havanın karardığını fark edip eve doğru yürümeye başladım.Eve giden sokağa girdiğimde bizim evin önünde abimin ve annemin dışarıda olduğunu fark ettim.Adımları hızlandırıp eve vardım.Annem ağlamaktan şişmiş gözlerle bana baktı.''Burada ne oluyor?'' dedim abimden cevap beklermiş gibi ona bakarken.''Annem gidiyor.Ev aradığımızı duymuş ve bu evi bize bırakmaya karar vermiş.Annem de dış ülkeye arkadaşının yanına gidiyor'' dedi yüzüme bakamayarak. Gözlerim dolmaya başladı ve sonunda ağlayarak anneme sarıldım.Belki de uzun zamandır ona böyle sarılmıyordum.İçten ve son kezmiş gibi...
Taksi geldiğinde hızlıca annemin önüne geçtim.''Gitme.Bizi nasıl bırakabilirsin?'' dedim güçsüzce.''Sizin için'' dedi.''Bizim için felan değil!'' diye bağırdım.''Bizi düşünseydin gitmezdin!Bırakmazdın!'' diye devam ettim.Annem hiçbir şey demeyip beni önünden çekti ve taksiye bindi.Taksi hızla ilerlerken arkasında iki tane artık anne ve babasız çocuk bırakıyordu.Abime sarılıp ağlamaya başladım.Abim beni eve soktu.Ağlamaya devam ediyordum.Koskocaman evde yalnız kalmıştık.Sadece abim ve ben.Artık yoklardı.Kavga etseler bile yoklardı.Her şeye rağmen yoklardı.Tekrar ve tekrar ağlamaya başladım.Abim beni banyoya sokup elimi yüzümü yıkadı.Salona geçtiğimizde yan yana oturduk ve başımı abimin dizine yasladım.Yalnız kaldığımızı düşünerek uykuya daldım.Uyandığımda hala abimin dizindeydim.Kafamı kaldırıp abime baktığımda uyuduğunu gördüm.Onu hiç uyandırmadan dizlerinden kalktım.Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.Aynaya baktığımda gözlerim ağlamaktan şişmişti.Umursamadım ve mutfağa gittim.Yapabildiğim kadarıyla kahvaltıyı hazırladım.Abimim yanına gidip sihirli öpücükle onu uyandırdım.Gülümseyerek kalktı.Onun da gözleri şişmişti.Kahvaltımızı yaptıktan sonra abim Cansu ve beni okula bıraktı.Kendi de okula gitti.Okula doğru yürürken Ayazların çetesi de bize doğru geliyordu.Ve yanında o kız.Neydi ismi? Hah Sude.İçime doğan kini ve öfkeyi yutup sakince yürümeye devam ettim.Cansu bir bana bir de onlara bakıyordu.Ayaz gelip tam karşıma dikildi.Sude Ayaz'ın elini tutunca Ayaz ona ters ters baktı.O da elini çekmek zorunda kaldı.Bu sahne bana böğüre böğüre kahkaha atma hissi veriyordu.Yanından geçmeye çalıştım ama sadece çalıştım.Kolumdan tutup beni durdurdu.Sinirle ona baktım.''Ne yaptığını sanıyorsun?'' dedim kolumu tutan eline bakarken.Sıcacık elleri tenime değdiği için kalbimin ritim bozmasını söylemiyorum bile.Eminim ki karşıdan bile kalbimin çalışma sesi duyuluyordur.''Konuşucaz'' dedi beni peşinden sürükleyerek.''Senle gelmicem'' dedim kolumu kurtarmaya çalışırken.Cevap vermedi ve yürümeye devam etti.Bahçenin en sessiz ve sakin bir köşesinde durup elini kolumdan çekti.Bir anda boşluğa düşmüş gibi hissetsemde fark ettirmedim.Ona ''ne istiyorsun'' bakışımı attım.''Alple neden konuştun'' dedi.Tabi ya hemen yetiştirmişti dimi.Zaten öğrenmek istemediğim bir şey öğrenmiştim.Gözlerimi gözlerine diktim.O da bana bakınca ne diyeceğimi unuttum.Çok güzel bakıyordu ama.''Grubunuzu merak etmiştim'' dedim yalan söyleyerek.Aslında pekte yalan sayılmazdı.Gerçekten merak etmiştim. ''Sude grubumuzdan değil.Bir kaç güne gidicek'' dedi açıklama yaparak.Bana neden açıklama yapıyordu ki? ''Bana açıklama yapmak zorunda değilsin.Ne ben senin için önemliyim ne de sen benim için.Boşver artık merak etmiyorum zaten'' dedim bütün öfkemi kusarken.Bir an gözlerinde hayal kırıklığı gördüm ama hemen yerine gözlerine duvarlarını ördü.Gözlerinde bilmediğim bir duvar vardı.Ne hissettiğini anlayamıyordum.Cevap vermeden grubun ve Cansu'nun olduğu yöne doğru ilerledi.Ne kadar da aptaldım.Çocuğa benim için önemsizsin demiştim.Ama bu onu neden üzmüştü? Belkide üzmemişti.Sadece ilk defa bir kız onu terslemişti. Bende Cansu'nun yanına ilerledim.Cansu'yu da yanıma alıp okula doğru gittim.
Ders boyunca hiç konuşmamıştı.Doğru dürüst yüzüme bile bakmamıştı.Okul çıkışı olduğunda Alp yanımıza geldi.''Selam kızlar'' dedi gülümseyip.Cansu da selam dedi.Bana bakınca gülümsedim ve ''Selam'' dedim.''Asya Ayaz sahile gidicek.Sanırım onu biraz terslemişsin atarlı kız.Peşinden gitmek istersen orada'' dedi yolda ilerlemekte olan Ayaz'ı gösterip.Gülümsedim ve onay beklercesine Cansu'ya baktım.Kafasını tamam anlamında salladığında onu öpüp hızlıca Ayaz'ın peşinden gittim.Ona yetişip yanından ilerlemeye başladım.Kısa bir an bana baktı ve ''Ne işin var burda?'' dedi. ''Sanırım seni üzdüm'' dedim kısa bir an ona bakıp sonra düşmemek için önüme dönerken.Bana döndü ve durdu.Bende o durunca durdum ve gözlerine baktım.Benden biraz uzun olduğu için kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım. ''Beni kimse üzemez.Hele de sen'' dedi küçümseyici bir bakış atıp.Sinirlenmemeyi kendime hatırlattım.''Peki.Gidiyorum o zaman'' dedim hızlıca yürümeye başlayıp.Sahilde durup bir banka oturdum.Ne kadar çok sahile geldiğimi fark ettim.Ama deniz rahatlatıyordu beni.Ayaz'a ne demeli? O ise her konuştuğumuzda üzüyordu beni.Yanıma birinin oturduğunu fark edip ona doğru baktım.Gelen Hamiydi.Onu gördüğüme şaşırmıştım açıkcası.''Nasılsın güzellik'' dedi. ''Pek iyi sayılmam'' dedim.Ona yalan söylemezdim.Çünkü yalan söyledeğimi hemen anlıyordu.Taşınmadan önce çok eğlendiğimizi hatırladım.Taşındıktan sonra hiç görüşmemiştik.Sümeyyeyle de öyle mi olacaktı? Hiç mi görüşmeyecektik? Boğazıma bir yumruğun oturduğunu hissettim ve yutkunmaya çalıştım.''Neden'' dedi Hami bana dönerken.Nasıl anlatacağımı bilmiyordum.''Önemli bir şey değil.Kendim halledebilirim'' diye geçiştirdim.Anlatmak istemediğimi anlayıp tamam anlamında başını salladı.Sonra aniden kalkıp beni de peşinden sürükledi.''Nereye'' diye bağırdım arkasından hızlıca ilerlemeye devam ederken.''Sus ve yürü'' dedi.Sesi keyifli çıkıyordu.Gideceğimiz yeri merak etmiştim doğrusu.Aniden durdu ve ona çarpmamak için hemen bende durdum.Bana dönüp gülümsedi.Nereye geldiğimiz görmek için Hami'nin arkasına baktım.


HAYATIN SIRLARI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin