continuar ⛧࿐ number five.

7 | 𝘺𝘢 𝘢𝘮𝘢𝘣𝘢 𝘢 𝘭𝘢 𝘤𝘩𝘪𝘤𝘢.

"hadi bedenine gir sen artık. sonrada tüm olayları anlatırsın." dedi Klaus heyecan ile. Lilith yavaşça Ben'den çekildi. "dediğim gibi yaparsanız en fazla 1 saat içerisinde bedenime kavuşacağım." dedi ve girdiği rüyadan çıkmaya çalıştı.

Lilith, rüyadan çıkınca gülümsedi hemen ilk oda olan Klaus'unkine girdi. uyanıktı, üstünü giymişti ve aşağı inecekti. geri çıkınca hepsinin toplanmış olduğunu gördü. Klaus gelince Five konuştu, "hadi yapalım şu işi." dedi ve Reginald'ın odasına girdiler.

Diego, "3. kitaplıkta ki, alttan 5. rafın, 7. kitabını çekince yerdeki halı yere kayacak ve bir geçit açılacak, demişti." dedi ve 3. kitaplığın 5. rafına elini uzattı 7. kitabı buldu ve onu kendine doğru çekti. halı yana kayıp bir kapak ortaya çıktı.

Klaus, "gerilim filmlerindeki gibi geçit çıktı. sonumuz nasıl olacak acaba?" diyerek kapağı açtı. "ilk ben giriyorum," dedi Luther. içine geçti ve aşağı indi arkasından herkes inmeye başladı.

"siktir, odaya bak." dedi, Diego şaşırmış bir şekilde. "bu onun bedeni. hadi çıkaralım şunu." dedi, Five. ardından yeşil düğmeye bastı, her tarafı sarı parlak bir ışık kaplamıştı. herkes birbirini ışıktan dolayı zor görüyordu. bir anda ışık daha da parladı sanki güneş o odanın içindeymiş gibiydi. yavaş yavaş söndü parlaklık.

parlaklık sönerken Lilith'de bedeninin içine girmeye çalışıyordu. tekrardan ışıklar arttı ve odanın içerisinde bir rüzgar esti. çok parlak ve çok soğuktu. bir anda oda eski hâlini aldı ve Lilith'de bedenine girdi. kolları ile bacaklarını oynattı, hareket etmeyi bile özlemişti!

herkes ona bakıyordu, gülümsedi. o mutluydu çünkü yıllar sonra tekrardan ailesi ile birlikteydi; bedenine ve gücüne geri kavuşmuştu! yavaşça konuşmaya başladı, "sanırım salona gidip oturup konuşsak daha iyi olur." dedi ve tam ışınlanacak olan Five'ın kolunu tutup onunla ışınlandı. Five dışına vurmasada içinde büyük bir kahkaha vardı. kızı şimdiden sevmişti.

&

küçük Lilith, evlerinin önüne çıkmıştı. merdivene oturmuş, meltem yüzünden sarı saçları gözüne giriyordu. onları arkaya doğru itmeye çalışırken bir çocuk gelip, "kendini güzel mi sanıyorsun? çok çirkinsin." deyip, dil çıkarıp gitmişti. Lilith, çok kırılmıştı. bazı insanlar ona göre çok bencildi. Lilith'in arkasında onu izleyen bir Five vardı tabii. çocuğun böyle dediğini duyar duymaz Lilith'e bakmıştı. gözleri dolmuştu, yeşil gözleri bulanıklaşmıştı. Five, direkt kızın yanına gidip ona sarıldı. ilk sarıldığı kişi Lilith idi.

"Zero, iyi misin?"

Lilith, Five'ı hissedince ürkmüştü. erkek çocuğunun sorusunu düşündü, iyi miydi? hayır, değildi. sadece bildiği tek şey vardı. bazı insanlar çok kalp kırardı. Lilith mırıldanarak, "hayır, iyi değilim." dedi ve kendisine sarılan çocuğa daha da sokularak göğsüne yatıp ağlamaya başladı.

gömleğinden içeri geçen bir ıslaklık hissedince, Lilith'in ağladığını anlamıştı. "Zero, buna gerçekten değmez. seni tanımadan yargılayan bir insan için kendini üzmemelisin." dedi Five. kıza çok güzel olduğunu söylemek istiyordu fakat vereceği tepkiden korktu. cesaretini topladı, "sen çok güzel bir kızsın, Zambağım."

"zambak mı?" dedi, küçük kız burnunu çekerek. kafasını kaldırmadan konuşuyordu. "öyle kokuyorsun, kokun başımı döndürüyor." deyiverdi, Five. Lilith, utanmıştı. yavaşça kafasını kaldırıp Five'ın gamzesinin üzerine minik bir öpücük kondurup ayağı kalktı.

yeşil gözlerinin altı kızarmıştı ama Lilith'in morali düzelmişti; beyaz bluzunu ve mavi eteğini düzeltirken konuştu, "hava soğumaya başladı, Five. içeri girelim, hasta olma. geliyor musun?" diye sordu. "birazdan geleceğim içeri gir sen." dedi ve minik kızın saçlarını düzelterek içeriye girmesini izledi. onun öptüğü yeri tutuyor ve etrafa aptal bir gülümseme saçıyordu.

içeri, her zaman olduğu Five olarak girdi tabii. kendini beğenmiş, egolu hâli ile. odasına çıktı ve bunun verdiği mutluluk ile uykuya daldı.

***

şu küçüklük anısına kalbimi bırakıyorum... 🥺

oy sınırı: 35.