6 χρόνια μετά
Author's POV
"Nick έχεις βάλει μέσα στον μεγάλο σάκο τα σνακ των διδύμων έτσι;", φώναξε από το βάθος του διαδρόμου η Madison, η οποία ήταν φορτωμένη με κάθε είδους τσάντα και σάκο καθώς προχωρούσε προς το σαλόνι. Ο Nick γύρισε το κεφάλι του στο άκουσμα της φωνής της και έτρεξε προς το μέρος της, αφήνοντας την ροζ τσάντα με μονόκερους της κόρης του που ετοίμαζε πάνω στον πάγκο της κουζίνας.
"Ναι, ναι μην ανησυχείς, όλα είναι έτοιμα. Δώσε αυτά σε μένα, μην κουράζεσαι", πήρε από τα χέρια της τις τσάντες και τις ακούμπησε το πάτωμα μπροστά στην εξώπορτα, όπου εκεί υπήρχαν και οι υπόλοιπες αποσκευές τους. "Τα έφερες όλα;", την ρώτησε γυρνώντας να την κοιτάξει. Εκείνη έγνεψε θετικά και γύρισε να κοιτάξει τα δύο μικρά ανθρωπάκια που κάθονταν στο χαλί του σαλονιού, παίζοντας ανέμελα.
"ΜΑΜΆ Ο DYLAN ΜΟΥ ΠΉΡΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΜΟΥ", φώναξε ξαφνικά το μικρό κορίτσι και έτρεξε με φόρα προς την μητέρα της, αγκαλιάζοντας την και αγριοκοιτάζοντας τον αδερφό της που συνέχιζε να παίζει πάρα τα παράπονα της αδερφής του.
"Dylan τι έχουμε πει, δεν παίρνουμε τις κούκλες της Lisa. Αν ήθελες να παίξεις μαζί της θα μπορούσε να της το ζητήσεις ευγενικά και δεν νομίζω να σου το αρνιόταν", ο Nick πλησίασε τον γιο του και του χάιδεψε τα καστανόξανθα μαλλιά του, χαμογελώντας του και ο μικρός τον κοίταξε με τα μεγάλα μπλε μάτια του που είχε πάρει από την μαμά του.
"Την ρώτησα και μου είπε όχι", είπε εκείνος με παράπονο και κοίταξε την αδερφή του που τον κοιτούσε μέσα από τα ανακατεμένα κάστανα μαλλιά της. Ο Nick κοίταξε την κόρη του και της έκανε νόημα με το χέρι του να έρθει στην αγκαλιά του. Εκείνη χωρίς δισταγμό έτρεξε στην ζέστη αγκαλιά του μπαμπά της, τυλίγοντας τα μικρά χέρια της γύρω από τον λαιμό του.
Κάνοντας νόημα και στον μικρό, ο Nick τους έκλεισε και τους δύο στην αγκαλιά του, κάτι που του θύμισε το πως έκανε το ίδιο όταν ήταν ακόμα νεογέννητα. "Θέλουμε, και γω και η μαμά σας, να είστε αγαπημένα εντάξει; Lisa άσε τον Dylan να παίξει μαζί σου. Ούτως ή άλλως σε λίγο θα φύγουμε για να πάμε να δούμε την θεία Amanda και τον θείο Lukas. Δεν νομίζω να θέλουν να σας δουν μαλωμένους, έτσι δεν είναι;".
Και τα δύο παιδιά τον κοίταξαν στα μάτια και έγνεψαν θετικά, κατεβάζοντας έπειτα το κεφάλι λυπημένα."Τώρα ζητήστε συγγνώμη ο ένας από τον άλλον και κάντε μια μεγάλη αγκαλίτσα", είπε στα δύο παιδιά η Madison πλησιάζοντας τα και γονάτισε στον ύψος τους, δίνοντας στον καθένα από ένα φιλί στο μέτωπο.
YOU ARE READING
What If We Really Fall In Love?
Teen Fiction"Εε δεν θα κοιμόμαστε μαζι;" "Όχι προφανώς." Μα πως μπορεί και τα ρωτάει αυτά. "Υποτίθεται πως είμαστε ζευγάρι", μου είπε και είδα στο βλέμμα του πως είχε εκνευριστεί. "Καλά το είπες. Υποτίθεται. Μπορεί να μην το κατάλαβες έτσι όπως μας το εξήγησε ο...
