°44°

712 30 19
                                    

Madison's POV

Το κινητό μου δονίστηκε, τραβώντας μου την προσοχή και το άρπαξα απ το τραπεζάκι παραξενεμένη. Είχαμε μιλήσει πριν λίγο με τον Nick και μου είπε ότι θα πήγαινε για μπάνιο. Πότε πρόλαβε και βγήκε;
Στην οθόνη όμως εμφανίστηκε ένα άλλο όνομα.

Hannah:
"Γειαα. Να σου πω, θα σε πείραζε να έρθω σπίτι σου για καφέ;"

"Ποιος είναι;", με ρώτησε o Erik και κοίταξε προς το κινητό μου. Τον κοίταξα μπερδεμένη και το βλέμμα του προσπαθούσε να εξετάσει την έκφραση μου.
"Η Hannah"
"Η γνωστή;", πετάχτηκε από την κουζίνα η Amanda και μας πλησίασε κρατώντας τους χυμούς μας. Της έγνεψα και κάθισε δίπλα μας.

"Πως και έτσι; Θέλω να πω ότι έχετε αρκετό καιρό να τα πείτε"
"Δεν ξέρω. Με ρώτησε αν μπορεί να έρθει για καφέ. Λογικά θα πρόσεξε ότι έφυγα από το σπίτι. Τι να της πω;", κοίταξα τον Erik και εκείνος ανασήκωσε τους ώμους του χαζεύοντας την τηλεόραση.
"Δεν έχω θέμα, ας έρθει"

Κούνησα το κεφάλι μου θετικά και άρχισα να πληκτρολογώ.

Εσείς:
"Ναι, γιατί όχι. Σου στέλνω την καινούργια διεύθυνση"

Άφησα την συσκευή στο μαξιλάρι δίπλα μου και πήρα μια βαθιά ανάσα. Τι της λες τώρα; Την αλήθεια ή κάτι διαφορετικό; Πέρασα τα δάχτυλα μου νευρικά μέσα από τις διάχυτες τούφες των μαλλιών μου, κάνοντας την Amanda να με κοιτάξει περίεργα.
"Τι έχεις;"
"Απλά δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι να πω στην Hannah. Γιατί πολύ πιθανόν να με ρωτήσει γιατί έφυγα από το σπίτι.", με κοίταξε με συμπονετικό βλέμμα.

"Δεν είναι λόγος να αγχώνεσαι αυτός. Ότι και να της πεις εσύ είχες πάρει μια απόφαση και τώρα πήρες μια άλλη, διαφορετική. Δεν πρέπει να αφήνεις κανέναν να κρίνει εσένα και τις αποφάσεις σου.", της χαμογέλασα και εκείνη μου το ανταπέδωσε με το δικό της γλυκό χαμόγελο.

"Πρέπει να τελείωσαν και τα μπισκότα ρε γαμώτο. Ποιος θα πάει να πάρει;", εγώ και η Amanda γελάσαμε με ύπουλη χροιά και τον δείξαμε με το δάχτυλα μας.
"Φυσικά και θα πας εσύ Erik", έκανε αυτός με ψιλή φωνή και σηκώθηκε βαριεστημένα από τον καναπέ.

[...]

"Βρε καλώς την", άνοιξα την πόρτα σε μια χαμογελαστή Hannah, η οποία κρατούσε μια μικρή, ροζ σακούλα. Φύλλα αχνοφαίνονταν μέσα στην σακούλα και μια απίστευτη μυρωδιά απλώθηκε σε όλο το σπίτι.
"Εμ, είναι μέντα. Δεν ήξερα τι να φέρω και έτσι όπως ερχόμουν, πέρασα από ένα ανθοπωλείο και μου άρεσε έτσι όπως δέσποζε στην βιτρίνα.", μου εξήγησε καθώς προχωρούσαμε προς το σαλόνι.

What If We Really Fall In Love? Where stories live. Discover now