Dilara gözlerini ona seslenen adam ile açmıştı.
"Dilara."
Hafifçe gözlerini kırpıştırdı ve ona seslenenin kim olduğunu anlamak için gözlerini açtı.
"John?"
"İlayda seni uyandırmamı rica etti. Birazdan İkra buraya gelir ama.."
Dilara doğruldu ve başını yastığa yasladı.
"Ama?"
"Seni bir de ben görmek istedim. Hepsi bu.. belki vedalaşırı-"
"Vedalaşmaları sevmiyorum." dedi Dilara.
Ekledi.
"Kalkmama yardım edebilir misin?"
John, Dilara'nın verdiği cevabı şaşkınlıkla karşılamıştı. Ondan böyle bir cevap beklemiyordu fakat hızla toparladı ve kızın kolunun altına girdi. Sıkıca belini tuttu ve kalkmasına yardım etti.
"Teşekkür ederim. Sanırım artık daha iyi basabiliyorum."
"Yine de June zorlamamanı söyledi. Yolda bir hemşireniz olmayacak."
"Biliyorum, bunca zaman hep başımızın çaresine baktık. Yine bakabiliriz." dedi Dilara ve yatağın ucundaki yeni kıyafetlerine uzandı.
John arkasını döndü ve konuşmaya devam etti.
"Yola çıkabileceğinizden emin misiniz? Yani yardıma ihtiy-"
"John."
Ona seslenmesi ile John refleks yaptı ve önüne döndü. Dilara hızla örtüyü üzerine çekti.
"Siktir. Siktir.. çok özür dilerim. Aptal kafam.. neden burada duruyorum ki zaten? Gitmem gerek. Sonra şey yaparız."
John bir an vücudundaki tüm kanın yüzünde toplandığını hissetmişti. Dilara tam sorun etmemesini söyleyecekti ki John çıktı. Yeni kıyafetlerini giydikten sonra bacağının sargısını değiştirdi ve üzerine fazla basmamaya dikkat ederek yürümeye başladı. Revirden çıktı ve Kamp alanına doğru yürümeye başladı. Etrafa merakla bakıyordu. Dün geldiklerinde hiç kimseyle tanışamamıştı ve görememişti. İleride, arabaya yaslanmış şekilde karnı burnunda bir kadınla yan yana konuşan Morgan'ı gördü.
"Günaydın Morgan." dedi.
"Günaydın Dilara." dedi Morgan.
"Bacağın nasıl?"
"Çok daha iyi. Misafirperverliğiniz için teşekkür ederim."
"Sorun etme." dedi Grace.
"Kaç aylık?" dedi Dilara.
"8."
"Çok heyecanlıyız." dedi Morgan.
"İlk bebek mi?" dedi Dilara.
Morgan'ın yüzünün asıldığını fark ettiğinde pot kırdığını anlamıştı.
"Özür dilerim." dedi.
"Sorun değil." dedi Morgan.
Bozuntuya vermemeye çalışması Dilara'yı utandırmıştı.
"Umarım sağlıkla dünyaya gelir." dedi Dilara.
Grace ise büyük bir içtenlikle gülümsemiş ve,
"Teşekkür ederim." demişti.
"Dilara!"
İlayda'nın sesini duyması ile hiç bu kadar mutlu olacağını düşünmemişti. Arkasına döndü ve aynı hızda arabaya bir şeyler götüren arkadaşlarını gördü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gelecek Biziz.
FantasíaSalgından sonra herkes dünyada artık Orman Kanun'larının geçerli olduğunu biliyordu ve bununla yaşamak zorunda olduklarını da. İlk yıl kolay değildi fakat bir şekilde geçmişti. Yolda karşılaştıkları dost canlısı adam, onlara bu dünyaya artık yalnız...