7.Bölüm

36 1 3
                                    

Gözlerini araladığında' çeteye ilk dahil olduğu zaman ona verilen odada olduklarını farketti.

Çizik içinde kalan vücudunun çıplak kaldığını görünce, gözü pansuman malzemelerini ayarlamaya çalışan Batu'ya ilişti.

Daha önce de yaptığı gibi bir kez daha onun için savaş boyalarını sürmüştü ve bu kez aldığı darbeler yüzünden yeri boylamıştı.

Sonrasında ne olduğunu da hatırlamıyordu haliyle.

Batu ona doğru yaklaşırken, Oğuz yattığı yerden hafif doğrularak koltuğa sırtını yasladı.

Yaralarını temizlemeye başlamadan evvel "iyimisin ?" Diye sorduğu soruya "iyiyim senin uğraşmana gerek yok" cevabını almıştı Batu.

Ama yinede duyduklarını umursamadan işine devam etmeye çalıştı.

Oğuz'un dudakları arasından canını acıttığını gösteren küçük bir inleme döküldüğünde yüzüne bakarak " biraz dayanmaya çalış, bitecek zaten birazdan"dedi.

Oğuz canının acısını bir kenara bırakıp tüm dikkatini burnunun dibindeki adama vermeye başladığında kusursuz yüzünü incelemeye koyuldu.

Batu yeşil gözlerin bakışlarını üzerinde hissedince aynı şekilde karşılık verme gereği duydu.

Elindeki bezi yaraya sert bastırması kulaklarına bir inlemenin daha dolmasını sağlarken gözleri karşısındaki yeşil gözlünün dudaklarına kaydı, Oğuz'sa o sıra içinden çok sağlam küfürler ediyordu.

"Kusura bakma"
Batu biraz daha dikkat ederek bir kaç küçük dokunuşla işini bitirip ayağa kalktı.

"İyi geceler"

Batu cevap olarak sadece kafasını sallamakla yetindi ve kapıya doğru ilerleyerek odayı terk etti.

...

Camları filmli siyah renkteki mercedesinin kapılarını uzaktan açarak ona doğru ilerlemeye başladı.

Her ne kadar göstermese de dün geceden kalma siniri koltuğa yerleşir yerleşmez arabanın içerisine dökülmeye başlamıştı.

Yol boyunca içindeki canavarı öfkesiyle beslemiş, soğuk kanlılığıyla sakin tutmaya başarmıştı ama aradığını sonunda bulmuş olmanın mutluluğuyla tanıyanların bile çok göremediği gülüşünü suratına yerleştirmişti.

Arabadan inerek Oğuz'u yaralayan Bekir'in adamı Sami'nin yanına ulaştığında az önceki gülüşünün kalıntıları hala üzerinde dolanıyordu.

Avının arkasına geçerek kafasını sertçe duvara vurup, kendine gelmesi için ona biraz zaman tanıdı.

"Sami, kardeşim senmiydin lan ?"

Elini uzatıp az önce yere serdiği adamı ayağa kaldırırken "evet senmissin amına koyduğum" diyerek kanının bile kurumadığı burnuna birde kafasını ikram etmişti.

Orada işi bittiğinde her zamanki soğuk tavırlarını da üzerine giyinerek az önce yol kenarına park ettiği arabasına tekrar bindi.

Radyodan açtığı rastgele müzik eşliğinde direksiyonunu çevirirken, sağ taraftaki züccaciyeciyi gözüne kestirmişti.

Dükkana girdiğinde, sanki sevgilisine çikolatalı notlu hediye yaptıracak olan yeni yetme liseliler gibi, eline aldığı pembe kurdaleli, cafcaflı kutuyla birlikte kasaya doğru ilerlemeye başladı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 02, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TETİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin