HᴇʟʟSᴛᴀᴛɪᴏɴ § HʏᴜɴLɪx✔︎

HL(19)✨

Medya fanart = Bu hikaye👉🏻👈🏻

Ciddiyetle sizden bu Part için güzel yorumlar bekliyorum. Bu ciddi bir Part 🙏

¬¬¬¬¬¬¬

{Geçmiş. HyunJin 6 yaşında}

"Yanlış. Yanlış. Yine yanlış." Minik ellerine vurulan ince soğanın acısı belirli bir süre sonrasında artık hissiyat vermemeye başlasa da korktuğu için gözlerini her vuruluşta sımsıkı kapatıyordu. Dizlerinin üzerinde ayakta bekliyor, elleri önüne doğru uzanmış, başı eğikti küçük çocuğun.

Boğazında sıkılı duran papyon onu hiç rahatsız etmiyordu artık çünkü her yeri uyuşmuştu ve korkuyordu.

"Hiçbir zaman akıllanmayacaksın William." Önündeki adamın ağzından dökülen kelimeler dudağının bükülmesine sebebiyet verirken yutkundu. "Ben Y-Yapmadım..."

Çünkü o yapmadı.

Minik ağzından süzülen kısık kelimeleri duymuş olacak ki adam önünde eğilerek onun uzun siyah saçlarını kavramıştı. Küçücük bedeni anında geriye savrulmuştu. "Peki kim yaptı? Bu eşyaların kırılmasına tavşanın mı sebep oldu yoksa?"

Çocuğun gözleri korku ile açılırken karşısındaki adamın gözlerindeki boşluk onu daha da titretiyor Du. O kadar boş bakıyordu ki sanki içerisinde ne göz ne de iris vardı... Bomboş...

İçinden Anneciğim... Nerdesin? Diye geçirirken gözleri dolmaya başladı. Kim bilir annesi neredeydi? Baba dediği insan onu nereye yollamıştı ya da ne yaptırıyordu. Çocuk anladı ki annesi onu asla duymayacaktı.

Peki neden şuan... Ceza almasına rağmen ellerine vurmuş ve onu azarlamasına rağmen bu adam, neden tavşanını söylüyordu? Onun ne suçu günahı vardı ki? Sadece kendisi ceza alıyordu.

"O zaman tavşanını cezalandıracağım."

°°°°°°°°° (Okumak istemeyen geçebilir)

Adamın doğrularak ileride kafesinde bekleyen ve önündeki havucunu kemiren minik beyaz tüylü masum tavşanına ilerlemesi hıçkırmasını sağlamıştı. "O yapmadı! Yemin ederim o yapmadı! Yapma ne olur!"

Uyuşan bedeni ayağa kalktığı zaman yürümesine izin vermeyerek onun düşmesini sağlarken bağırdı bir işe yaramayacağını bilse bile. Bağırışlarını takmayan adam kafesten aldığı yavru tavşanı ile beraber ona bakarak arkasını döndüğünde göz göze geldiler.

Ne yapacağını bilmiyordu ki çocuk
Ama hayatında hiç unutmayacak ilk olayını yaşadı, gözleri gördü, kulakları duydu.

Adam elini kaldırarak küçücük tavşanı yere bir pislikmiş gibi fırlatırken gözlerini asla çekmedi ondan. "O zaman senin hatalarının bedelini başkaları öder." acımasız bir söyleyiş.

Küçük çocuk yerde boylu boyunca uzanırken birkaç dakika sonra şoktan çıktığı anda ağzından çığlık ve hıçkırıklar yükselmişti. Canı yandı... Acıya alışan canı ve ruhu yandı.

Tavşanı yerde kanlar içerisinde kalırken adam onu bir odaya atmıştı bile.

°°°°°°°°°°

Hwang William Hyunjin. Aysa Ailesinin hayat ağacında sonlarda yer alan o sessiz sakin, kendi içerisinde takılan garip çocuk.

Kuzenleri bir araya gelir, bağırır çağırır, okula gider, arkadaşları ile eğlenir... Ama HyunJin bunların hiçbirini yapamaz. O nedenle garip derlerdi ona. Çünkü HyunJin robot olmalıydı. Sadece nefes almalıydı açıkçası.