Varsayılan Başlık - Kendi Başlığını Yaz

TİMUÇİN

Multimedia= KILIÇ ARSLAN POLAT

'Timuçin' adını hep sevmişti çünkü adı Cengiz Han'dan geliyordu. Ailesiyle asla anlaşamamış hep düşman olmuşlardı. Timuçin Maviay kurtlarının soyundan geliyordu. Ailesi diğer Maviay kurtlarına liderlik ederdi

Maviay kurtları diğer ailelerin aksine çocuklarına değer vermezler, bir yaşına geldiklerinde ormana bırakırlar ve ölüme terk ederlerdi eğer şanslıysa o bebek gerçek kurtlar tarafından alınır ve bakılırdı bu onların sürüye kabul edildiğini gösterirdi kurtlar tarafından parçalanan bebekler sürüye kabul edilmemiş sayılırdı.

Timuçin yirmi yaşındayken bir kız kardeşi olmuştu ama ailesi asla kız kardeşine ilgi, sevgi veya insanlık namına hiç bir şey göstermemiş, sadece doğurup bir köşeye atmışlardı. Timuçin kardeşine bir yaşına kadar bakmış her şeyiyle kendi ilgilenmişti.
Kardeşi bir yaşına geldiğinde korktuğu olmuş ve kardeşini ormana götürülmek üzere hazırlıklar başlamıştı akşam olduğunda evedeki herkes Loya'yı ormana gitmişti. Timuçin ne yapacağını biliyordu.

Gece karanlık sokakta sarı bordo evin önünde durdu evin yan tarafından başlayıp arka tarafa kadar uzun ve büyük bir bahçe vardı evin önünde toprak bir yol ve yukarı çıkan iki merdiven vardı merdivenlerden koşarak çıkıp evin kapısını çaldı kapıyo Arat açtı
"Timuçin ne oldu"
"Arat, Loya'yı götürdüler. Yardım et"
"Tamam. Bekle hemen geliyorum"

Arat geldiğinde hemen yola çıkmışlardı. Diğerlerini bulduklarında Loya ağlıyordu o kadar çok ağlıyordu ki sesi kısılmıştı.
Timuçin ve Arat gidecekleri yere kadar onları takip ettiler ve onlar geri döndüğünde hemen Loya'nın yanına gittiler. Ama onlar Loya'yı oradan götüremeden kurtlar gelmiş ve başları büyük dertteydi.

Arat ve Timuçin dönüşüp kurtlarla dövüşmeye çalışıyorlardı Arat arkasını dönüp Timuçin'e seslendi
"Gidin"
"Hayır"
"Timuçin ben burayı hallederim siz gidin"
Timuçin'in itiraz etmesine izin vermeden tekrar etti
"Hadi gidin ben geleceğim hadi, hadi"
Timuçin oradan ayrıldı, ama gider gitmez pişman olmuştu Loya'yı bir çınar ağacının kovuğuna bıraktıktan sonra geri döndü ama döndüğünde Arat yerde baygın haldeydi yanında ise üç kurt ölü haldeydi Timuçin Arat'ın başını bacağının üzerine koydu ama gördüğü şey onu çok üzmüştü arkadaşının bir gözü kan içindeydi ve artık bir gözü göremeyecekti...

~~~~~~~~~~~~~~~~YAZARDAN~~~~~~~~~~~~~~~~

Moğol bozkırlarında sıradan bir gündü en azından insanlar için ama yaratıklar için Timuçin'in cehenneminde bir gündü. Herkes bıkmıştı vampirler bile zorla içerilen kanlar yüzünden bıkmışlardı ama kimsenin gücü Timuçin'e yetmiyor kimse karşı çıkamıyor, karşı çıkanlar ise öldürülüyor veya diri diri yakılıyordu.