Hayal kurmayı ortaokuldan sonra bıraktım. Sevmezdim kurmayı. İmkansızdı çünkü bana göre. Acıydı. Sonu hep hayal kırıklığıydı!
Hep hedeflerim oldu bu yüzden. İsteklerim elbette oldu ama onlar benim hayallerime girmiyordu. Dediğim gibi imkansızlıklardır hayaller.
İlkokulda okuduğum yıllar benim kötü yıllarımdı. Özgüvensiz biri olup çıktım. Kendimi toparlamaya çalıştım. Toparladıkça dağıldım!
Yetenekler girdi sonra devreye. Ortaokulda sevdiğim hocalar tarafından güzel bir yere gidip iyi bir sporcu olmak için çalıştım. Tek yeteneğimin spor olduğunu sanıyordum. Ama sonra şu pandemi çıkınca yazma yeteneğimi keşfettim. Belki yetenek değildir başka birine göre ama yazdıkça mutlu olmamı başka şeye dillendiremiyorum.
Sanırım hayatın bana verdiği güzel olan şeylerdendi.
Yazdıkça kendimi tanımaya başladım. Ne için yazıyordum bilmiyorum ama hayata karşı neden bu kadar soğuk olduğumu ve duygularımı öğrendim. Yazmak güzel şey.
Yaptığım şeyleri hep kolay sanır diğer insanların da yapabileceğini düşünüp basitleştirirdim.
Meğer basit diye bir şey değilmiş. İnsanlar basit olduğunu hissettirmiş. Benim için en acısa da buydu. Benliğim öz saygısını ve güvenini kaybetmişti.
Hep dışarılarda oldum. Küçükkende, büyürkende. Evde olmayı sevmezdim. Sadece uyumak için ev güzeldi. Başka bir yerde uyuyamıyorum çünkü. Gözlerim benden habersiz hep insanları kontrol ederdi, zarar gelme düşüncesi epey yoruyordu beni. Hele şu kaybolma... en çokta kendi içinde... en yakınında, şah damarında kayıp olma... duygularında kaybolma.... Kaybolmaktan hep korktum bu yüzden bilmediğim yola girmemeye çalıştım. Meğer başaramamışım.
≈ İyilerin öldüğü dünyada kötülerin mutlu olduğu zamanda sonumun ne olacağı bariz.
Vakit geldi, geçirin boynumdan ipi.
≈ Bu hayatta emin olduğum tek bir şey var. tükenmeyen, belki azalan ama hiç bitmeyen... insanın yaşama sebebi, yüzündeki tebessümün nedeni.
Umut!
≈ Aydınlık bir günde mi hatırlamalı seni?
En karanlık anda mı hissetmeli, yüreğimde sıcaklığını?
Hiç aklımdan çıkmayışının nedir nedeni?
Belki kaybetme korkusundandır göz bebeklerimin titremesi...
≈ KASIRGA ≈
