Chapter 03

33 2 0
                                    

Lory's Point of View

It was ten in the evening when we started packing up para umuwi na sa dorm. They just finished another vlive after practicing for about 8 hours. Bilib din talaga ko sakanila because they always make time for the engenes despite how tired they are. 

Ni-Ki fell asleep on the couch while waiting for the others pero ginising ko rin siya nang makita kong handa na ang lahat para bumaba sa basement parking. 

"noona..." he squinted his eyes  at napangiti ako, mas comfortable pa ko na tawagin niyang ate kaysa sa manager.

Merong dalawang van na naghihintay samin. Jake, Sunghoon, Jay and Jungwon went with the first one samantalang magkakasama kami nila Heeseung, sunoo at Ni-Ki sa pangalawa. 

Dumaan rin kami sa Drive thru bago umuwi dahil mukhang nagugutom na sila, kaninang six pa ata kami huling kumain. I ordered 2 boxes of fried chicken at agad ko yung ipinasok sa dorm ng makarating kami.

It was my first time to step in here...

and wow

ang kalat!

Some of their things were on the floor, but I'm trying to be considerate. Ang hectic ba naman ng schedule nila, kaya siguro ganito. It was messy, pero nakadagdag din yung factor na organized talaga ko sa gamit kaya baka mataas lang talaga yung standard ko sa linis.

"Ang kalat naman, nakakahiya kay Lory. Jay yung mga gamit mo!" I chuckled as Sunghoon started nagging them.

He was surprising me with this personality of his pero sobrang nakakatuwa para siyang nanay nila.

"Heeseung-hyung, your earphones, mamaya hahanapin mo na naman samin." walang tigil na sermon ni Sunghoon.

"Guys kain na muna!" ni-ready ko na yung pagkain sa lamesa and they all started feasting on the food in no time. Jake was also cooking ramyeon. Si Ni-Ki naman parang nawala yung antok dahil sa pagkain.

I was so busy observing them eat when heeseung suddenly placed a bowl of ramyeon infront of me. Nilapit nya rin sakin yung isang box ng chicken, motioning me to at least get one. "bakit hindi ka kumakain?" he asked, giving me all his attention.

pero bakit nga ba ko hindi kumakain? hindi ko rin alam kaya nahihiya na lang akong ngumiti sakanya.

"I know its your job to look over us, pero alagaan mo rin yung sarili mo." pahabol pa ni Heeseung bago ngumiti sakin at tumayo na para maghilamos. Napayuko ako at ngumiti ng maliit nang  may biglang sumipa sakin ng mahina sa ilalim ng lamesa. It was Sunoo, and he was smiling from ear to ear habang malisyosong tinataas-baba ang kilay niya.

"What?" I mouthed and shook my head.

"Wala, kinilig lang ako."mahinang bulong niya "bagay kayo" then he winked and left me. 

What was that? Napakamot na lang ako sa ulo.

-----

The next day...

Maaga kong nagising dahil may filming ang Enhypen ngayon as part of their concept. It’s 4am in the morning at mahaba-haba rin ang byahe papunta sa site.

I took a warm shower and prepared my stuffs quickly. Nang maisara ko ang unit ni Changmo ay pumunta naman ako sa unit ng enha na katabi lang nito. Alam ko rin ang passcode ng pinto kaya hindi ko na kailangan pang kumatok. manager things... di niyo kaya.

"Good morning! Gising na~" gusto kong matawa sa sarili ko kasi hindi ko alam kung pano ba dapat manggising.

"Jungwon" I tapped his shoulder lightly at agad naman itong nagising. Mukhang mas mababaw siya matulog kumpara sa iba.

He's into a Fangirl (MAJOR EDITING)Where stories live. Discover now