CHAPTER 3- Seatmate

19 9 4
                                    

Chapter 3

I'm currently walking on the hallway papunta sa room ko. Si Prince, he look like an angel that fall from heaven ang datingan, and he is 6" tall mas mataas pa sa akin because I'm 5'4. He is shy pagdating sa classroom, don't know nga 'eh, siguro ganun talaga pag bago.

"Hoy ang lalim ng iniisip mo ahh." Nabigla ako nang may biglang nagsalita sa tabi. I rolled my eyes to Jasmin.

"Duhh! Late ka na naman ba?!" Tanong ko.

"Hindi ahh. Lagi kaya ako nauuna sayo, pero mas early bird si Prince kaysa sa akin today." She said.

"Huh? Ganoon talaga pag bago. Pag alam nilang na late sila papagalitan sila ng proof natin, haha."

"Wow huh!" She said. Matapos naming mag chikahan, pumasok na kami sa room. Wala pa ang proof namin at wala pang masyadong studyante, kami pa lang tatlo ni Prince, Jasmin, at ako.

"Hey Jamie! Good morning! How's your morning today?" Napalingon ako kay Prince dahil nagtanong siya.

"I don't know." Tipid kong sagot.

"Anong i don't know? Mainit na naman ulo mo 'yata. Halika nga dito sa tabi ko mas lalo pa nating painitin." Pang-aasar niya.

"Ayoko nga! You know your so sweet, kaya kay Jasmin ka mag-ganyan!" I rolled my eyes at nag iwas ng tingin.

"Hep, hep! Tama na! Kapag naman inagaw ko yan sayo Jamie magagalit ka, haha." Jasmin said.

"No huh!" Lol! Bakit naman ako magagalit. Pero pwede rin. Charot!

Our proof entered. Tahimik ang lahat dahil isa sa mga terror teacher namin ang magtuturo ng isa sa mga major subjects namin. Bakas sa mukha ng kaklase ko ang takot dahil hindi ito nagdadalawang isip magbigay ng singkong grade. Graduating pa naman kami kaya lahat nag-iingat.

"Alam kong last year nyo na ito ngayon at lagi ko naman kayo ng pinagbibigyan Sa sitting arrangement nyo noon, ngayon ako ang pipili ng sitting arrangement nyo. Are you ok with that?" tanong ng proof namin. Kahit ayaw namin, ano pa bang magagawa namin? Edi mag oo.

Walang nagawa ang mga kaklase ko, tumayo kaming lahat at isa-isa niyang tinawag ang apilyedo namin in alphabetical order. Hindi ito yung nakasanayan kong arrangement kung saan una ang mga lalaki bago ang mga babae, dito pinaghalo talaga kaming lahat ng proof namin.

"Ms. Cervantes." tawag sa akin ni Ma'am, tinignan ko ang upuang tinuro nya at umupo.

"Mr. Garcia seat beside Ms. Cervantes"
what the? Ha ano daw? Tama ba ang
pagkakarinig ko Mr. Garcia daw? Hays, ang malas naman ohh. Lagi na ako ku-kulitin ne'to!

Naglakad siya papunta sa katabing upuan ko  nang makitang nakangiti ito. Cool lang siyang umupo sa tabi ko, fresh na fresh at amoy na amoy ang panlalaki niyang pabango.

"So, are you happy now?" Bulong kong tanong sa kanya.

"Yes! Sino bang hindi?" Huh pinaglololoko 'ata ako nitong lalaking to eh.

"Huh! You know I'm not happy that you're my seatmate kasi baka hindi ka matalino sa math, science, and of course social. Baka pag nagkaroon tayo ng project mali mali ka pa." I said.

"Lahat ng yan 'BAKA' lang, so wala ka dapat na ipag-alala. I'm handsome you know?" Luh gago ba'to?

"Sino nag sabi sayo? Nanay mo?" Sabay tawa ko haha!

--

Ilang linggo na rin ang lumipas at hanggang ngayon di ko pa rin masyadong close si Prince. Pwede naman open.

Goddess But BitterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon