Goddess But Bitter

CHAPTER 9- What's The Plan

Chapter 9

Pagkauwi ko ng bahay lahat ng pictures, social media accounts niya binolock ko siya at kahit anong makita kong nagpapa-alala sa kanya binura ko, ultimo ngang number niya binolock list ko.

Ang hirap magtiwala. Sinabi mo mahal mo ko, pero bakit una kang bumitaw, una kang sumuko, nagkamali ako't naniwala sayo. Masakit kapag yung taong mahal mo mas masaya sa piling ng iba, pero diba mas masakit isipin kung masaya ka para sa kanila pero sa isip mo, sana ako na lang sya.

Ayaw ko na masaktan, takot na ako magmahal pa... Pero sa tuwing naiisip kita... sabi ko na lang, sana hindi na lang kita nakilala.

May biglang kumatok sa pintuan ng room ko at pumasok.

"Ma'am Jamie? May gusto daw po ba kayong food? Maggo-grocery na daw po kasi ang Mama mo." Tumingin ako sa kanya ng masama at kita sa kanya ang takot na baka mapagalitan ko siya.

"May mata ka naman diba Nagda-drama ako dito tapos sasali ka? Wala na, wag na lang. Ayoko. Wag nyo ko bilhan foods." Nag oo siya at umalis.

Balak ko magpunta ngayon ng Dinggalan para magpakasaya, muli. Kaya lang doon siya umamin na gusto niya ako...wag na nga! Sa kakaiyak ko nakatulog na rin ako.

--

"Ma'am Jamie?" Nagising ako dahil sa katok ng maid.

"Ano?" Tanong ko.

"Ma'am gabi na po." Maid.

"So what? May paghahandaan ba? May event ba? Ano? Sige bilhan mo'ko cake tapos lagay mo 'Happy Sad Day #4-11-21' Galingan mo maghanap." Nagulat siya at parang may hinahanap sa kwarto ko.

"Ma'am I think you need a medicine po sa sakit na nararamdaman nyo." He said at napalunok na lang ako.

"Try mo hanapan ako." Tipid kong sagot.

"Ma'am ito ang tandaan mong quote. 'One day you're going to remember me and how much I loved you... then you're gonna hate yourself for letting me go.' Diba okay naman po?" Tumango ako at tumayo para tignan kung gabi na nga ba talaga.

Gabi na nga kaya bumaba na ako para kumain ganoon din si Yaya, hindi nga lang kakain dahil siguradong kumain na siya kanina pa.

"Where's the food, Mom?" Sigaw ko at tumingin si Mom sa akin.

"Oh? Diba you say you don't want food?" He said at tumingin ako kay Yaya ng nagtataka.

"Ma'am sabi nyo po ayaw nyo?" Nagpapadyak ako sa sobrang bilis at umakyat sa kwarto at ibinagsak ko ang pinto. Hays, kasalanan ko'to 'eh kaya nagkakaganito ako. Sana hindi ako naniwala.

--

𝗧𝗢𝗠𝗢𝗥𝗥𝗢𝗪 𝗠𝗢𝗥𝗡𝗜𝗡𝗚...

I'm currently walking at the hallway of our school papunta sa room ko. Feeling ko okay na ako tutal nalabas ko naman na lahat ng sama ng loob ko.

Don't worry Jamie. You will not trust anyone! Bigla ako napatigil sa paglalakad ng makita ko si Prince.

"Jamie, mali ka ng iniisip kagabi. Tinawag ako ni Marky tapos bigla akong hinalikan ni Melanie nung nasa high school area, akala niya kasi ako yung crush niya. Trust me again, i will court you, love." Huh? Anong love, Prince?! Anong love?! Nagsisinungaling ka pa talaga?

"Huh? Hindi pa ba sapat na makita ko kayong ganon?" Naluha siya at taas noo naman akong nagsasalita.

"I can't trust you. Hindi ko na kaya na magpakatanga sa mga words mo. Yes i block you, i deleted your photos on my gallery, and i delete your number. Dahil ayoko na. And don't call me love because we are not in a relationship!" Biglang nagsalita si Sir. Allegre sa harap namin.

"Ayusin nyo yan, ako ang nagpapakahirap para maging close kayo." What? Ano daw? Para maging close? Ano to kinuntsaba ni Prince si Sir? Haha, galing mo rin 'noh?

"Trust me again, i will court you, love. No matter what you say, forever i love you and i will call you love." Halos hindi ako makaimik sa mga sinabi niya. Wag kang marupok Jamie Umalis ako at binangga siya.

"Ngayon lang ako nang bangga ng tao! Este hayop!" Pahabol na salita ko sa kanya.

After our class, pumunta agad ako sa parking lot para umuwi ng bahay. Hindi ko na siya pinapansin pa.

--

2 𝗪𝗘𝗘𝗞𝗦 𝗟𝗔𝗧𝗘𝗥...

Halos pagkatapos palagi ng klase namin agad agad akong umuuwi. Hindi ako nakikipagusap kahit kanino, kahit mapakay Jasmin pa.

Ngunit sa pagkakataong ito may pumigil sa akin, si Sir. Allegre.

"Sir, bakit po? Anong kailangan niyo sa akin? If walang kwenta po ang pagu-usapan, wag na lang po. Good bye Sir." Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ko ng pigilan muli ako ni Sir.

"We have a Riverdale's Anniversary bukas. I hope you will come dahil marami ang hindi a-attend. Okay? Kapag hindi ka pumunta, ibabagsak kita." Nagulat ako ng marinig na ibabagsak niya ako. What? Para lang sa hindi pupunta ibabagsak na agad?

"Sir bakit ako lang ibabagsak niyo if i will not coming? Sabi mo marami ang hindi pupunta then ibagsak mo sila, bakit ako lang? Bakit ako na naman?" I realized na si Sir pala ang kausap ko not anyone. But it's okay.

"That's an important event!" He said at binuksan ko na ang pinto para umuwi na. Grabe na talaga si Sir. Don't know bakit lahat na lang ako lagi?

[Prince POV]

Lumabas ako sa isang kotseng pinagta-taguan ko para hindi ako makita ni Jamie.

"Dad? Pupunta po ba siya? Sana oo paghahandaan ko talaga yun." I said.

"I don't know. Hindi niya sinabi but don't worry i will chat her at siguradong pupunta siya dahil sabi ko ibabagsak ko siya." Dad.

"Thank you Dad dahil lagi mo akong sinusuportahan." Niyakap ako ni Dad and he said.

"Bakit mo kasi niloko?"

"Dad hindi ko siya niloko nahalikan lang talaga ako ni Melanie. Akala kasi ni bunso na ako yung crush niya." I said at nagtaka.

"Huh? Talaga naman 'tong kapatid mo oh! May pahalik pang nalalaman sa crush. Di bali, ayusin mo bukas ha!" Tumango ako at umalis na kami.

_______________
#GoddessButBitter