Jin seni şehrin en iyi restoranına götüreceğini söylediğinde yalan söylememişti. Yemek lezzetliydi, ama şarap da öyleydi ve eve arabayla giderken yanına oturduğunuzda biraz çakırkeyifsiniz, doğruyu söylemek gerekirse. Sokak lambaları yüzünün mükemmel şekilde oyulmuş tüm açılarını aydınlatırken ne kadar yakışıklı göründüğüne bakarsınız. Sıkı bir şekilde yola konsantre olmuştu, elleri on ve iki pozisyonda sabitlenmişti, geniş omuzları giydiği şık takım elbise ceketi ile güzelce çerçevelenmişti.
Siz farkına bile varmadan eliniz kucağına gizlice yaklaşıyor ve uyluğunu nazikçe sıkıyor, karşılık olarak yüzünde küçük bir gülümseme beliriyor. Pek fazla düşünmüyor - araba sürerken elinizi sık sık bacağına koyuyorsunuz - ama eliniz daha kuzeyde dolaşmaya başladığında gözlerini size çevirerek gülümsüyor.
"O el nereye gidiyor, hmm?" diye soruyor, nereye gittiğinizi çok iyi biliyor ama durdurmak için çok az şey yapıyor.
Nereye gitmesini istersin? geri soruyorsunuz, alaycı bir şekilde dudağınızı ısırırken avucunuzu pantolonunun içindeki hızla sertleşen çıkıntının üzerinden kaydırıyorsunuz.
Sanırım biliyorsun bebeğim. Çok az veya hiç cesaretlendirmeye ihtiyaç duymadan, fermuarı çevirerek ve boksörlerine uzanarak, sineğini çabucak halledersiniz. Hevesle, elini horozunun etrafına dolayıp serbest bırakıyorsun, Jin kucağına bakıyor ve yaptığın gibi dudağını ısırıyor. Şimdi tamamen sert, üyesi elinizin dibinde durduğu yerde dik duruyor ve onun boyunu aşağıdan yukarıya doğru sıktığınızda ağır bir şekilde nefes veriyor, kalçaları koltuğunda kayıyor.
Bu iyi hissettiriyor mu? Jin sorunuza yanıt olarak başını salladı, konsantre olmak için çabalarken gözleri hala yola dikilmiş, siz sert bir şekilde horozunu yukarı ve aşağı hareket ettirirken elleri direksiyona sıkılıyor. Başparmağınızı ucun üzerinden geçirirsiniz, ön cumasını toplarsınız ve zonklama uzunluğunu yağlamak için kullanırsınız, sadece dökmek için can attığını bildiğiniz inlemeleri geri tutmak için dudaklarını bir araya getirirken kendi nefesiniz ağırlaşır.
Hızlanmaya başlarsınız, dokunuşunuz altında onun parçalanmasını izlemek için hevesli olursunuz, o kadar onu tatmin etmeye kapılırsınız ki direksiyon başında olduğunu neredeyse unutursunuz.
"Bebeğim, bebeğim," diye homurdanıyor, sana bakıyor, kalçaları yukarı doğru esniyor, "Durmalısın ... kahretsin, böyle süremem." Ona surat asarsınız, elinizi yavaşlatırsınız, ancak size geniş, yalvaran gözlerle tekrar bakana kadar onu tamamen çıkarmaya isteksizsiniz. İç çekerek, huzur içinde sürmesine izin vermek için onu pantolonunun içine sokar ama yine de sert bir şekilde surat asarak hizmetlerinizi durdurursunuz. "Eve vardığımızda bebeğim, yemin ederim seni öyle çok becereceğim ki düz yürümeyeceksin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
