~Sınırlar~ [TAMAMLANDI]

6. Bölüm

İlginiz için teşekkürler!!

//Hatırlatma\\
Caro : Agus!!!

*Psikolojinizin bozulabileceğini haber vereyim şimdiden. Ona göre okuyun.*

Makinenin bir tanesi Agus'un parmaklarını kesmiştir.
Agus ellerine bakar.
Agus : İmdat! Yardım edin.
Karol : Allahım. Korkuyorum.
Mich : Valu bakma sen.
Der ve gözünü kapatır.
Valu : İyi mi? Noluyor orada?
Rugge : Şurada pansuman aletleri olacaktı.
Der ve gidip çantayı getirir.
Aynı bir doktormuş gibi tedavi eder.
Karol : Ay iyi mi? Nasıl hissediyorsun Agus?
Agus : Parmaklarım yok artık! Nasıl hissedebilirim? Aq tanrım. Niye ben? Çok acıyor.
Rugge : Acıması iyi olacağın anlamına geliyor. Hissetmeseydin kan yetmezliğinden öleceğin anlamına gelirdi. Dayan biraz. Buradan çıkacağız.
Agus : Nasıl lan nasıl? Öleceğiz işte. Parmaklarım olmadan ben bir hiçim zaten.
Caro ağlamaya başlar ve Agus'a sarılır.
Agus şaşırır ve huzurlu hisseder.
Caro : İyi olacaksın. Sakin ol. Biz burdayız. Çıkacağız.
Agus : Sağol.
Der ve gülümser.
Karol : Of hepsi benim yüzümden amk! Hepsi benim!
Der ve kafasını duvara vurmaya başlar.
Kafası kanar.
Rugge : Karol dur!
Der ve onu durdurur.
Karol bayılır.
Rugge : Of kızım.
Valu gözlerini açar.
Valu : Agus? Hiii ay çok kötü. Karol? La noluyor birer birer? Piyon gibi dökülüyoruz amk.
(😂)
Rugge Karol'un başına pansuman yapar ve sarar.
Rugge : Of kızım. Niye durup durup kuduruyorsun? (Sjsjsjs.)
Rugge yünlü montunu yere serer ve içine Karol'u yatırır.
Valu : İyi mi?
Rugge : Evet.
Valu : Bu kadar iyi tedavi etmeyi nereden biliyorsun?
Rugge : Abim Jorge doktor. Ondan öğrendim. Bende doktor olmak istiyorum.
Agus : O biraz zor. Bu mal yerden boh çıkarız.
Caro : Agus! Çıkacağız dedim. Sakin ol. Yanındayım.
Agus : İyi ki varsın.
Der ve sarılır.
Rugge : Anaa bunlarda kendi kendilerine. Sjsjjs.
Agus : İşine bak.
Caro : Bence de.
Der ve Karol'un yanına gelir.
Caro : İyi mi?
Rugge : Evet. Sorup durmayın. Ben varken ona bir şey olmaz.
Yaman : Bence öyle sanma derim. :)
Rugge : Pislik ya. Off. Çıkış yolunu bir an önce bulmalıyız.
Mich : Ama nasıl?
Karol ayılır.
Karol : Aq kafam.
Rugge : Tamam. Sakin ol canım. Kafanı sardım. Dikkat et.
Karol : Noldu ya?
Rugge : Yok bir şey. Panik atak gibi bir şey geçirdin. Daha tıpta tanısı konulmadı da sjjsjs.
Karol : Pff... Çok ağrıyor.
Rugge tam diyecekken Agus : Ağrıması iyileştiğin anlamına geliyormuş.
Rugge : Aferin. Çabuk kaptın.
Agus göz kırpar.
Hepsi birlikte başka bir sınıfa girer.
Sus pus olmuşlardır.
Hepsinin hali yamandır.
(Sjsjsj. Aq Yaman aq.)
Rugge Karol'a bir şey olma korkusu içindedir, Agus'un artık parmakları yoktur, Caro artık birine zarar verme korkusu içindedir, Mich en büyük korkusu clostrofobi ile yüzleşiyordur, Valu korkudan çok kötü olmuştur, Karol da arkadaşlarına zarar gelmesi onun yüzünden olduğu için vicdanından ölüyordur.
^Karol^
Yine de hep yan yanayız. Böyle bir zamanda bile gülüyoruz. Neden hayatta yapmak istediklerimizi erteliyoruz ki? Keşke zamanın değerini bilsek?
Sevdiklerimizin...

Devam edecek...

Bu bence çok iyi bir ders çıkaracağımız bir bölüm oldu.
Sizde yapmak istediklerinizi çabuk yapın.
Hayat çok kısa...

Öptüm! 😊

Vee bir bölüm daha atacağım.
Uzun olacak.
👋👋👋