~Sınırlar~ [TAMAMLANDI]

8. Bölüm

AsladaYldrm Bizzat onun isteği ile...
Ona dua edin snsjsj.

(Bu bölümü yazarken hiç üşenmedim.)

Agus : Ben size demiştim. Neyse... Telefonları kullanın olm.
Valu : Sanki kafa kaldı da burada.
Mich : Hadi açın ışıkları gidelim.
Işıkları açıp giderler.
Rugge : Acaba Karol nerededir?
Der ve bir ses gelir.
Mich : Amk!

Devam edecek...

(Tamam. Koca bir şakaydı.)

^Karol^

Gözlerimi açtığımda bir yatağa bağlanmış şekilde duruyordum. Etrafa bakınırken her yerin karanlık olduğunu fark ettim. Ellerimi oynattığımda bileğim acıdı. Zincirlerin olduğunu anladım. Hassiktir! Hı Rugge nerede? Zeynep! En son bıçaklanmıştı. Birden kapı açıldı. İçeriye Yaman girdi. Oha bayağı değişmişti. Çok yakışıklı olmuş da banane ya. Pff...
Karol : Bırak beni.
Yaman : Güzelim seni çok özledim.
Karol : Ben özlemedim onu ne yapacağız?
Yaman geldi ve yatağın ucuna oturdu.
Yaman : Bak eğer bana istediğimi verirsen arkadaşlarını salarım.
Karol : Peki. Ne istiyorsun?
Yaman ellerini Karol'un bacağının üzerine koyar ve okşamaya başlar.
Karol : Asla! Uzak dur.
Dedim ve eline tekmeyi geçirdim.
Yaman : Aaa!
Diye bağırır.
Yaman : Zorla olsun istiyorsun sanırım?
Karol : Hayır. Siktirip gitmeni istiyorum.
Yaman : Siksem öyle gitsem işte ha. Hem kalktı benimki...
Karol : Piç! Defol git.
Gören de seni adam sanar. Siktir git.
Yaman üstünü çıkarmaya başlar.
Yaman : Zorla da olsa benim olacaksın.
Karol : Hayır olmayacağım. Rugge!!! Yetiş!!!
Yaman : Bence onlar kendi canlarına baksınlar. Bende senin canına.
Karol : Bağlı olmasaydım var ya.
Yaman : Doğru dedin. Sen beni becerirdin öyle değil mi? Aq şu cazibem.
Karol : Rugge'nin cazibesine bile razıyım şu an. Rugge!!!

(Biliyorum şu an ağzın açık okuyorsun. Ama kapat sinek kaçacak sonra. 😂❤)

^Rugge^
Bir adam sesi duyduk. O yere doğru ilerlemeye başladık.
Sonra bir kız sesi duyduk ve bu kesinlikle Karol'un sesiydi. Kapıyı bir türlü bulamıyorduk. Kahretsin ki yankı yapıyordu. Ses nereden geliyor bulamadık. Daha fazla bağırmaya başladı. Çığlık atıyordu. Allahım nolur bir şey olmasın. Kalbim hızla atarken birden odaya girmemle Yaman ile Karol'u görmem bir oldu.
Ne yapıyordu o!! Sevdiğim kızı öpmeye mi çalışıyordu? Pislik!
Ensesinden tutup onu yere çaldım.
Kanlar içinde yere yığıldı.
Ayrıca çıplaktı. Pislik.
Neler yapmak istediğini anlamıştım.
Ama biraz zor yapardı. Daha ben yapmadım yani değil mi? Tamam tamam. Kızmayın. Şakaydı. Yani ama Karol isterse neden olmasın? Eee Rugge koçum kendine gel. Aynen. Gel artık. Karol'un ellerindeki zincirleri çözdüm. Bana sarıldı. Titriyordu. Yerim ben bunu. Sokaktaki yavru bir kedi gibiydi. Tatlı ama çaresiz gözüküyordu ve onu hiç böyle görmemiştim.
Karol : Ru-rugge... Üş-üyorum.
Rugge : İyi misin?
Karol : Ha- derken bayılır.
Rugge : Karol! Karol! Uyan. Valu! Mich! Gelin!
Mich hemen gelir.
Mich : Oha bu piç ne la böyle üstüne bir şey ört bari. Der ve yerdeki bezi üstüne atar.
Rugge : Onu bırak şimdi. Karol bayıldı.
Mich : Oğlum bu işlerde uzman sensin. Bana hiç bakma bile.
Rugge : Of çok ateşi var. Yanıyor. Noldu da şimdi? Hiii pislik! Azdırıcı hap vermiş olmalı. Amk şerefsizi. Karol'un haplara alerjisi var. Ters tepki yapıyor. Off. Sıçtığımın Yaman'ı ya.
Valu gelir.
Valu : Hadi ne bekliyoruz? Ooo... Bu ne hal la? Her girdiğim de bir başka olay amk? Ben niye yaşıyorum ki hâlâ? Valla Mucize.
Rugge Karol'u kucağına alır.
Mich : Pislik herif der ve tekme atar. Sonra oradan çıkarlar.
Kafeteryayı bulup gelirler.

Devam edecek...

Hadi size Kıyamam ben. Bir bölüm daha atacağım. Bekleme kalın.
♡