Helena to 26 letnia dziewczyna która została źle potraktowana przez los. Po stracie męża który ją utrzymywał i dawał całkowite wsparcie została sama z dwójką dzieci. Przez całkowity brak wykształcenia i brak pieniędzy na dalsze życie musiała podjąć...
Po usłyszeniu budzika wstałam i ruszyłam do dzieci żeby je obudzić. Zjedliśmy śniadanie po czym zadzwoniłam do Mai żeby się spotkać.
Zastanawiałam się nad pracą w supermarkecie lecz po dłuższym namyśle stwierdziłam że nie stać mnie na opiekunkę dla dzieci a ma żłobek tym bardziej. Jedyne co mi zostało to bycie prostytutką.
Po godzinie wpadła Maja.
- Może pójdziemy do jakiejś restauracji na kawę? - zapytała.
- Maja wiesz że muszę oszczędzać.
- Zapłacę za ciebie i za dzieci chodź i nie marudź.
- Nie ma takiej mowy - oburzyłam się.
- Czekam 5 minut - powiedziała z uśmiechem na twarzy po czym włączyła zegarek.
- No chyba sobie żałujesz - roześmiałam się gdy ta pokazała że minęło już 30 sec.
- Szybko szybko zegar tyka- roześmiała się po czym delikatnie zaczęła mnie popychać w stronę sypialni abym się przebrała - ja ogarne dzieci a ty sie jakoś odstaw może jakiegoś amaro poznasz.
Puknęłam sobie aktorsko w czoło i poszłam się ubierać.
- Co to jest? - usłyszałam głos dochodzący z kuchni.
Zapięłam pasek u spodni i ruszyłam w stronę dziewczyny.
- A to- opowiedziałam widząc kuferał w jej ręce- to jest aparat.
- Z kąd masz taki dobry sprzęt? - zapytała ze zdumieniem oglądając go z każdej strony.
- Wojtek kupił go sobie. Miał być sławnym fotografem - uśmiechnęłam się do siebie na to wspomnienie- wczoraj jak sprzątałam go odnalazłam.
- Fajny sprzęt. Co z nim zamierzasz zrobić?
-Nie wiem - wzruszyłam rękami -sprzedać.
- Co ty. Zarobisz połowę tego co jest wart.
- Trudno zawsze coś.
- Ja na twoim miejscu bym zaczęła robić zdjęcia - stwierdziła po czym przyłożyła obiektyw do oka- o a jaka jakość. W ten sposób zarobisz o wiele więcej.
- No nie wiem. Zobaczymy, a teraz chodźmy. Nastka! Tymek! - zawołałam dzieci które zaraz przybiegły - zebrane? - zapytalam po czym Tymek odkręcił się teatralnie co zrobiła zaraz Nastka a ja z Mają nie mogłyśmy się przestać śmiać.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Po dziesięciu minutach byłyśmy na miejscu. Dzieci pobiegły do specjalnej strefy z zabawkami a my mogłyśmy spokojnie porozmawiać.
- Ej cyknij mi fotkę zobaczymy czy będzie z ciebie fotograf haha- zaproponowała Maja.
- Ta może jeszcze to zdjęcie będzie takie piękne że na okładce jakiegoś magazynu się znajdzie - zaśmiałam się.
- No ja ci mówię. Dajesz nie marudź.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
