Geçmiş , daha kaç kişinin canını yakacaktı?
Şu düzeni olmayan iğrenç dünyada, hayatta kalmak için daha kaç bedel ödenecekti?
Ailesinin hataları yüzünden bu düzensiz dünyaya hükmetmek isteyen genç bir erkek.
Tek hayali üniversiteyi kazanıp kendi ay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Almina Güneş
"Evlerimiz çok yakın!"
Nurun söylediğine başımı sallamakla yetindim. Zira şuan ne ev düşünebilirdim ne de başka bir şey. Kimya sınavı çoktan bitmişti ve hoca yine sorularıyla bizi zorlamıştı. Dersinden geçerdim ama bana not olarak doksan veya üstü gerekiyordu. Gerçi kendimi sınava vermem zor olmuştu çünkü adamları camda gördüğümde gözlerimi hala camdan çekememiştim. O an kalp atışlarım çok hızlanmıştı. Elimde onları bitirecek olan video olduğunu bilsiler gözlerini kırpmadan beni öldürürlerdi. Korkudan elim titremeye başladığında sakin kalmaya çalışarak önümdeki kağıda bakıp doldurmaya başladım. Kısacası odaklanmam zor olmuştu. Olanlar zihnimde canlanırken başımı sağa sola sallayıp önümdeki kahveden bir yudum alıp ayağa kalktım. Nur ve Dilan'a bakıp "Sınıfa çıkıyorum!" diye açıklama yapıp karton bardağı alıp kantinin çıkışına yürüdüm. Çöpün yanından geçerken karton bardağı çöpe attım ve merdivenleri çıkmaya başladım. Bu son dersti ve bu dersten sonra karakola gidebilirdim. Evet korkuyordum ama dünkü ölen adam her ne yapmış olsa da öldürülmeyi hakmetmiyordu. Yapan da ortak olanda cezasını çekmeliydi. Ve bu konuda adaleti sağlamaya bir nebzede olsa yardımcı olmak bana düşüyordu.
Aklımdaki düşüncelerle boğuşurken sınıfın önüne gelmiştim. İçeriye girdiğimde Sırada tek başına oturmuş Çağatayı görünce beynime yine dünkü olanlar yüklenip gözümün önüne geliyordu. Çağatayın gözleri beni bulunca Yavaş adımlarla sırama doğru yürüyüp oturdum. Çantamı alıp içinden telefonumu ve kulaklığımı alıp geri bıraktım ve kulaklığımı kulağıma yerleştirip en sevdiğim müziklerden biri olan Manga-Cevapsız sorular şarkısını açtım ve sesi yükselttim. Beynimdeki düşünceleri ve korkuları az da olsa bir nebze olsa susturmam lazımdı. Tam nakarata gireceği sırada kulaklığın teki kulağımdan çekilmesiyle ne olduğunu anlamak için kulaklığı çeken kişiye baktım.
Çağatay mı? Sen ne alakasın Lan? Tabi bunu içimden söylemiştim. Çağatay tek kaşını kaldırıp bana bakmasıyla telefondan müziği durdurup Çağataya baktım.
"Ne vardı?"
Sorum üzerine tek kaşını indirdi ve "Bu kadar yüksek sesle müzik dinlemenden rahatsız oluyorum!" derken başımı sallayıp çıkardığı kulaklığımın tekini tekrar takıp müziği tekrar açmak için telefonu elime aldım." Rahatsız oluyorsan kapı orada!" dedim kaşlarımla kapıyı ilaret ederken. Çağatay başını sağa çevirip "Ya Sabır. Ya sabır!" diye söylenirken "Amin amin!" dedim ve tam tekrar müziği açacağım sırada yine kulaklığımın tekini çekti. Kulaklığımın teki kulağımdan sıranın üzerine düşerken başımı eğip derin nefes aldım.
