Geçmiş , daha kaç kişinin canını yakacaktı?
Şu düzeni olmayan iğrenç dünyada, hayatta kalmak için daha kaç bedel ödenecekti?
Ailesinin hataları yüzünden bu düzensiz dünyaya hükmetmek isteyen genç bir erkek.
Tek hayali üniversiteyi kazanıp kendi ay...
Herkese Merhaba Canlarım.Bomba bir bölüm ile geldim. Keyifli okumalar dilerim.
Medya- Uzay Soyer
Ufak bir hatırlatma^Uzay Almina'nın üvey kardeşi. O yüzden soyadı farklılığı var^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Almina Güneş
Okuduklarım ile beynim işlevini yitirirken gözlerim fotoğrafta takılı kalmaştı. Deniz'in şuanki halini görmem canımı fazlasıyla yakmaya yetmişti. Deniz , benim çocukluğum demekti. Onu O adamın ellerinden kurtarmam lazımdı. Telefonu yan tuşundan kilitledim ve montumun cebine koydum. Üzerimdeki gerginlik saniye saniye artarken saçlarımı geriye attım ve Nur'un yanına sakin adımlar ile yürüdüm. Hala bizim biraz uzağımızda telefon ile konuşuyordu. Yanına gelmemle telefondakine 'Görüşürüz' diyerek aramayı bitirdi. Nur kaşlarını kaldırıp gözlerini yüzümde gezdirdi.
"Almina bir şey olmuş!"
Direk konuyu uzatmak istemediğim için başımı sallayarak onayladım. Gözlerimi kontrol amaçlı Çağatay ve Uzay'a çevirdim. Uzay telefonu ile hararetli bir biçimde konuşurken Çağatay da Uzay'ın yanında telefon konuşmasını dinliyordu. Gözlerimi onlardan çektim ve Nur'a çevirdim.
"Kutay ve Asaf, Deniz'i kaçırmış!"
Söylediğim ile Nur'un gözleri sonuna kadar açılırken aynı zamana "Ne?" dedi. Montumun cebindeki telefonumu alıp şifreyi girip fotoğraf ve mesajı açıp Nur'a uzattım. Nur telefonumu alıp fotoğrafa bakıp tehdit içeren mesajı okurken nasıl bir yol izleyeceğimi düşünmeye çalıştım. Ama lanet olsun ki beynim çalışmıyordu. Fikir ya da plan üretemiyordu.
"Ne yapacağız?"
Nur'un sorusuyla gözlerim tekrar onu buldu. Derin nefes alıp "Seni gelmek için zorlamıyorum ama benim oraya gidip Deniz'i kurtarmam gerekiyor!" dedim ve ellerimi saçlarımdan geçirdim. Çaresiz kalmaktan nefret ediyordum. Nur elini omzuma koymasıyla gözlerim önce elini sonra ise gözlerini buldu.
"Ben daima yanındayım. Şimdi vakit kaybetmeden o durağa gitmemiz gerekiyor!" diyen Nur'a karşılık sadece başımı salladım. Telefonumu uzatmasıyla aldım ve ne olur ne olmaz diye telefonumu titreşime alıp montomun cebine koydum.
"Denizden bir haber var mı Almina?"
Uzay'ın sesiyle kafamı arkaya çevirip başımı hızla aşağı yukarı salladım. "Evet. Acil bir işi çıktığı için gitmesi gerekmiş!" diye açıklama yapmamla Uzay kaşlarını çatıp "İyi de az önce Deniz'i aradım ulaşılmıyordu!" demesiyle açık verdiğimi anladığımdan toplarlamaya çalışmaya çalıştım ama aklıma bir şeyler gelmiyordu. Kahretsin!!
"Ya bana söyledi de ben size söylemeyi unuttum. Buraya gelmeden önce lavaboya gittiğim zaman aradı ve söyledi!"diyerek durumu kurtaran Nur'a minnettar bir şekilde baktım. Beni büyük mü büyük bir dertten kurtarmıştı. Uzay ^anladım^dercesine başını aşağı yukarı salladı. Çağatay elini Nur'un omzuna atıp "Deniz olayı çözüldüğüne göre artık eve gidebilir miyiz?" demesiyle başımı hızla sağa sola sallayıp "Hayır!" dememle herkesin gözleri bana çevrildi.
