reformic pains // taekook

18|avuçların çiçek; avuçlarında şiirler büyüyecek

keyifli okumalar <3

selamlar!
neredeyse iki aydır bölüm yazamıyordum çünkü sanki bu fice dair tüm ilhamlarım bir anda bitmiş gibiydi ama hep aklımdaydı gerçekten, sürekli olarak ne yapacağımı, nasıl devam edeceğimi düşünmekten delirecektim falan yani ama sonra bir şekilde arkadaşlarımın da fikirleriyle kurguyu toparladım ve umarım bir daha o kadar uzun süre ara vermem... umarım...

bir de tüm okuyucularımı kaybetmiş gibi hissediyorum.. geri dönüşümüz şerefine yorum istemem çok mu yüzsüzce olur

yine de yorumlarınızı görmek beni çooook çok mutlu eder

çok uzattım oha ya

(yn: bölüm son bölümden bir hafta sonra ve taehyung'un dergideki son yazısıyla başlıyor)

-

"Sorsam kanar, sussam yanarsın.
Seni dünyam sanmasam, belki de tam o an başlara yıkılırsın. Yanıldıkça yanar, evrildiğin güz yapraklarıyla göz kapaklarıma düşersin.

Güneş sen, gezegenler sen, evren sen; tüm şiirler sen. Çiçekler açtıran, baharlar getiren yine sen. Görecek herkes diye sakınsam da bilecekler yine. Bir devrin ihtilali sonlanacak, bir savaş daha bitecek; kim bilir.

Avuçların olacak birer çiçek; avuçlarında ağlamaklı şiirler büyüyecek.

Dünya düzenine dair tartışmalar hiçbir zaman sonlu olmayacak belki de. Ben ise yarattığım evrenin düzeninde, dizlerinin dibinde- tüm bunlara sırtımı dönüp kulaklarımı tıkayacağım.

Gerçeğin yarattığı en güzel hikaye sensin küçüğüm. Sesin, parmak uçların, saçların, güldükçe kırışan göz kenarların ve dudakların.

Ben ise bu hikayenin bilinmeyen o kaşifi, daimi tutkunu ve en çok da âşığıyım. Gecelerine ağlayan, kışlarında üşümekten kaçınan.

Bu hikayede tam olarak neredeyim bilmem zira sana ait kılınan her parçaya yerleşmekten yana hevesim dinmek bilmez. Gizli ve utanılası bir arsızlığı vardır bu şevkimin. Dinmek bilmez, sönmek bilmez.

Ağlasam geçmez, kaçsam bitmez.

Tutmak gerekir ellerimden. Tutman gerekir. Sevilmem gerekir benim de kirpiklerimden. Sevmen gerekir.

Işıkları atıp yok etmek değil bir kenarda; kuytu köşelerde. Gözlerinin parlaklığında yolumu bulmak. Soluksuz kalmak da değil, dizlerinin kanayışlarında ağlamak da.

Nedir bilmem, neymişiz; ne değilmişiz. Sadece bitirmek gerekir belki de. Bitirmek ve gitmek.

O yüzden sonu gelmez tutkumun son noktasını koymakta çelişirken bir bitirişi de burada yapıyor ve sırtımı dönüyorum tüm gürültülere.

Ve yalnızca koşuyorum. Yalnızca sana doğru geliyorum."

-Kim Taehyung

-
(bir hafa sonra)

kim taehyung'un anlatımından,

Klavyede hızla gezinen parmaklarım yazıyı dergiye mail yoluyla gönderdiğimde nihayet durmuştu ve rahat bir nefes almıştım.

Bir süredir bitmek bilmeyen ilhamımla sadece yazıyordum ve hâl böyle olunca hangi birinin içime tam sindiğine karar vermek epey zor oluyordu. Nihayetinde içime çokça sinen bir yazıyı düzenlemiş ve tamamlayarak göndermiştim. Muhtemelen bir saat içerisinde yayımlanırdı çünkü haftalık çıkan derginin bugün basım günüydü.