ODA

Neden ?

Güneşin ışıltısını neredeyse kesmek üzere olduğu vakit boyunca taş gibi sert yatakta oturup kapının üzerinde bulunan nottaki isme bakakalmıştım.
Neden olduğunu bilmediğim ve " Neden " sorusunun bulunduğum durumda asla bir cevabının olmadığı dakikalarda bir ismin beni bu kadar etkilemesine mana veremiyordum. Bu isim neden benim içimi bu kadar acıtıyordu??
Nasıl oluyorda bunca duyguyu harmanlanmış biçimde hissediyordum. Zihnim o kadar karmaşık durumdaydı ki... Tıpkı bir tencerenin dibinde kalıp yenmeye yüz tutmuş yemek gibiydi aklımdaki düşünceler . Soğuk ve eksik.
O sırada kendimi çok zorlamama rağmen bu isim bana içimdeki tuhaf duygulardan başka bir şey hissettirmedi. Bir süre bunu bir rafa kaldırmaya karar vermiş oldum ki kapının yeni görünümü tekrardan beni düşündürdü. Nasıl bir şey olmuş olabilirde asla tek bir el izinin dahi olmadığı kitaplık ; pastan, kirden çürüyen çivilerden düşen tablolara ellenmemişte bu kapıya böyle bir yenilik yapılmış ??
Ben o sırada ne durumdaydım nasıl buraya geldim ve asıl soru bunu kim yaptı ?
Böyle sayısız soru beynimde dönüp duruyordu.
Bedenim toparlandıkça ve etrafı farkettikçe aklım daha fazla karışıyor , korku hissi bedenimi sıkı sıkıya sarıyordu.Bulunduğum köhne oda öylesine sessizdi ki etrafta dolaşan böceklerin sesini duyabiliyordum. Durumun böyle olması benim korku eşiğimi diplere düşürüyordu.
Ayağa kaltığımda üzerimde bana ait olmadığına emin olduğum uzunca elbiseye daha dikkatli baktım. Bir zamanlar giyildiğinde göz kamaştırıcı güzellikte olabileceğini tahmin edebildiğim elbise artık bakanın gözünde daha çok keder ve umutsuzluk yaratacak nitelikteydi. Minik soluk çiçek desenleriyle kaplı ayak bileklerime kadar serpilmiş , kollarında bulunan düğmelerin çürümüş halleri ellediğim anda düşecek gibi olan elbise bir yandanda beni sevindirmişti. Bu kadar korkunun ve belirsizliğin içerisinde sevinç yaşayacağım bir şeyin oluşu elbetteki ilginçti ama bu sevinç adeta acının tatlı tebessümü gibiydi.
Saatler olmuştu bu nerde ve nasıl burada bulunduğumdan tek bir bilgi alamadığım odada vakit geçireli fakat benim tek emin olduğum bu soluk renki elbisenin bana ait olmaması ve kapıda yazılı duran o ismin bende hissettirdiği acı verici duygular...