Kimliksiz

Haksız Karşılaşma

Perdenin arasından sızan güneş ışıkları yüzümde gezinirken huzursuzca mırıldandım. Üzerimdeki örtü ağır gelirken yataktan kalktım. Odanın penceresini açtığımda yüzüme çarpan hava adeta oda da dans ediyordu...

Gelen sesle odadan çıktığımda ablam kahvaltı hazırlıyordu. "Günaydın teyzesinin bir tanesi" elindeki oyuncağı mama sandalyesine vuran minik yeğenim Selin gülerek anlamadığım bir sekilde konuşuyordu. "Sana da günaydın Melek hanım" alınmış bir şekilde konuşan ablama baktım. "Günaydın abla, bakıyorum da Selin'i kıskanıyorsun çok erken değil mi?" arkadan gelen kahkaha sesiyle eniştem kendini belli etmişti. "Yok canım ne kıskanması, o benden ilgi istiyor" eniştem Fatih ablama gülerek cevap veriyordu. Bu şen şakrak ortamı bırakıp odama doğru gidiyordum ki ablamın sesiyle durdum.

"Yarın Istanbul'da davet var annemle babam gidicek biz de davetliyiz haberin olsun Melek" umursamaz bir şekilde omzumu salladım. "Yarın işim var abla" elindeki çatalı masaya koyan ablam bana sert bir şekilde baktı. "Hadi ama Melek anneme bahane anlatmaktan bıktım yarın işlerini hallet sonra bizle geleceksin" bir şey söylemeden odama geçtim. 'Zenginlik' sözcüğü altında dolanan her şeyi ayağımla ezmek istiyorum...

Hazırlanıp evden çıktım. Elimdeki kitaplarla yolda yürürken birden karşıma çıkan kişiyle çarpışmam sonucunda kitaplarım yere düştü. "Önüne baksana kızım!" yüzündeki sert ifadeyle bana bakan adama umursamaz tavırlarla söylenmeye başladım.

"Asıl sen önüne baksana gözün mü kör?" bir yandan söylenip bir yandan da yere düşen kitaplarimi topluyordum.

"Kendimi bilmem de tıp senin gözünü bozmuş belli daha düz yolda yürüyemiyorsun" arkamdan duyduğum sesle rahatladım.

"Melek bir sorun mu var?" fakülteden arkadaşım Batuhan'ın sesiydi. "Yok iyiyim Batu sıkıntı yok" yerdeki son kitabımı da Batu uzatmıştı ve ayağa kalktim. Hala karşımda alaycı bir şekilde bana bakan adam hiç birşey olmamış gibi yüzüme bakıyordu.

"Gözüm bozuk değil ama senin gibi komedi manyaklarının gözlerini düzeltmek için göz doktoru olacağım" tam yan tarafından geçip gidecekken kolumdan tuttu ve yavaşça eğildi. "O zaman ilk hastan ben olabilirim" kolumu kurtarıp yürümeye devam ettim Batu bana anlamsız şekilde bakarken omuz silktim.

"O adamı tanıyor musun Melek?" dedi Batuhan. "Hayır tanımıyorum yolda yürürken birden karşıma çıktı" anlamsız bir şekilde yüzüme bakan Batu'ya aldırmadan yola devam ettim...