ETHAN POV
"Hi sir, napadalaw po kayo?" salubong sa akin ni greg, kakababa ko lang sa kotse ko, "hmmm, well, it just happened na malapit dito yung naattenan ko na meeting, that is why." paliwanag ko, saka pumasok na sa loob, sa front entrance ako pumasok sa usual na pinapasukan ng customer hindi sa usual na dinadaanan ko sa likod, nakasunod naman si greg sa akin, "madaming tao ngayon sir, kahit hindi weekend." anito, tumango ako at nilibot ang paningin, ng makita ko na ang hinahanap ko na busy magserve i smiled.. saka dumeretso na sa loob sa opisina ko doon.
hindi pa man ako nagtatagal sa loob ng opisina nakarinig ako ng pagbagsak ng bote, automatiko akong napatayo at lumabas ng opisina..
agad dumapo sa hayop na lalaking ito yung kamao ko, "ethan" banggit ni nadine na ngayon ay nasa likod ko na, "dude, what's your problem?" tanong ng isang kasama nito, "my problem?" balik tanong ko.. "mind your own business bro, mag syota yan nag aaway lang." palusot pa nitong isa na ikinainit ng ulo ko lalo akmang hahampasin ko na ng upuan ito ng pigilan ako ni nadine, "stop it please." pagmamakaawa nito nakahawak siya sa sleeves ko.. agad akong huminahon, saka binaba yung upuan na hawak ko.. sumenyas ako sa mga security na ilabas ang grupo na iyon at wag a pabababalikin pa. tinignan ko si nadine, "you okay?" aniko, tumango ito pero ramdam ko sa braso niya na nanginginig ito kaya niyakap ko ito. "tara sa opisina ko." bulong ko saka hinawakan siya sa kamay.
pinaupo ko agad ito sa sofa at inabutan ng tubig, nanginginig pa din siya kaya naupo ako sa harapan niya at hinawakan ang mga kamay niya.. nakayuko lang siya "hey.. hey.. you're safe now okay?" pagsisiguro ko sa kanya.. umiiyak pa din siya.. "sssshhh " i hug her tight. "as long as im here, no one will gonna hurt you." bulong ko dito.. naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin.. habang hinihimas ko yung buhok niya at kiniss ko din ito.. "tahan naa..."pagaalo ko dito. nag stay kami sa ganun posisyon ng mga ilang minuto, buti naman tumahan na siya.. "okay ka na?" worried pa din ako.. tumango ito at pilit na nag smile, "uhm.." saka tumayo.. "sige po babalik na ako sa trabaho." anito saka akmang lalabas, "NO." aniko ng matigas. nilingon niya ako ng may pagtataka.. "I'm firing you." straight kong sabi saka tumayo at hinarap ito, "ano?!" medyo galit nitong tono, "alam mo naman yung nangyari sayo kanina diba? pano kung maulit nanaman yun? " hindi kasi malabong mangyari ulit iyon, "teka lang ah.. bakit? bakit ikaw ang nagdedecide? ah wait dahil boss kita?" nag iba ang tono niya, nagalit ata.. which is expected ko na.. "im just concern about you." saka hinawakan siya sa kamay, inalis niya agad ito "bakit? boyfriend ba kita?" matigas nitong sabi habang nakatitig sa mga mata ko. i laugh bitterly, "seriously?" ano ba sa tingin nya? "just listen okay--" hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil nilagpasan na niya ako.
humugot muna ako ng malalim na hinga bago ko siya sundan.
NADINE POV
dumeretso ako sa locker room para magpalit ng damit at kunin ang mga gamit ko. "wala kang karapatan." bulong ko habang nag aalsa balutan, saka padabog na isinara ang pinto.
nasa labas na ko ng resto ng marinig ko siya "nadine!" pagtawag nito, hindi ko ito pinansin naglakad lang ako palabas.. kaso naabutan niya ako. "teka nga muna." galit na din ito.. at humarang sa nilalakaran ko. tinitigan ko lang siya ng matulis "i know may karapatan ka magalit dahil tinaggal kita, pero im just trying to protect you!" ramdam ko ang frustration sa boses niya, "tapos tinanong mo kung boyfriend mo ako?" he smiled bitterly. "ang sakit nun alam mo ba yon?" habang turo nito ang dibdib niya at parang naluluha na, maya maya pumatak na ang ulan, hindi pa din kami umaalis sa kinatatayuan namin doon, bigla ako nanghina ng marinig ko sakanya yun,, ang sakit nun! , parang nafeel ko yung sakit, naiyak lalo ako, kasabay ng pagpatak ng malakas na ulan.
"sa tingin mo nadine?" sigaw niya dahil malakas at maingay na din kasi ang buhos ng ulan, nakatingin lang ako sa kanya.. "ano mo nga ba ako? ano nga ba tayo?" paguulit nito, hindi ako makasagot, dahil hindi ko din alam.. i tried to hold it hanggang sa abot ng aking makakaya, "im asking you jnadine, promise kapag nasagot mo ang tanong ko, hindi na kita guguluhin pa." naiiyak ako lalo..pero tinatagan ko ang loob ko at tinignan ulit siya.. nakita ko naman na lumapit siya ng kunti sa akin at tinitigan ako. "Do you like me?" seryoso niyang tanong.. hindi agad ako sumagot, binabasa ko pa yung mga mata niya kung totoo siya sa mga sinasabi niya, pero kahit hindi ko naman siya titigan, alam ko naman na ang sagot sa tanong na yan. i smiled bitterly, "you wish." aniko saka umalis. i left him there dumdfounded sa ulan.
BINABASA MO ANG
Marrying Ms. Annoying (ONS II)
Romanzi rosa / ChickLitLOVE is finding that special someone you want to annoy for the REST OF YOUR LIFE. :) <3