Seungmin...
Yine tekerlekli sandalyeme oturmuş hastanenin bahçesini dolaşıyordum. Yemyeşil bahçeyi görmek dört duvar arasında kalmaktan çok daha iyiydi. Dışarıda yarı güz yarı ilkbahar havası vardı. Rüzgar serin esiyordu.
Kucağımdaki kırmızı renkteki battaniyeyi alıp üstüme örttüm. Sandalyenin tekerleklerinden tutup sürmeye başladım. Yine her zamanki gibi bahçenin tam ortasındaki süs havuzunun karşısında kalan kırmızı güllerle kaplı bir bankın oraya geçtim. Yanımda getirdiğim yarım kaldığım mangayı elime aldım. Kitap ayracını koyduğum yeri açtım ve okumaya devam ettim.
Mangayı okurken zamanın nasıl geçtiğinin farkına bile varmamıştım. Yanıma benimle ilgilenen Bayan Song'un gelmesi ile irkildim.
"Artık içeri girme zamanı Seungmin."
Gülümseyerek konuştuğunda ona karşılık olarak gülümseyerek başımı salladım.
Sandalyemin arkasından ittirerek yine o dört duvarın arasına sürüklemeye başladı. Hastane kokusundan nefret ederdim. Ama bir yerden sonra alıştığımı farkettim. Eskisi kadar kötü gelmiyordu.
Odama geldiğimde sandalyemden indim. Bayan Song yatağıma geçmeme yardım etti.
"Bir şeye ihtiyacın var mı?"
Kafamı hayır anlamında salladım.
"Biliyorsun bir şeye ihtiyacın olduğu zaman yeşil düğmeye basman yeterli"
Aşağı yukarı salladım kafamı.
"Biliyorum Bayan Song. Teşekkürler"
Sade bir teşekkür sunarak Bayan Song'un odadan çıkmasını bekledim. Eğilerek selam verdi ve gülümseyerek odadan çıktı.
Yaklaşık 3 yıldır bu hastanede kalıyordum. Bayan Song bana bu süre zarfında çok iyi bakıyor, her şeyimle ilgileniyordu. Üstümde çok emeği var.
Yatağımda kıpırdandım ve rahat bir pozisyona gelerek mangayı okumaya devam ettim.
.
Bir süre sonra gözlerim yavaşça kapanıyordu. Telefonumu açıp ekrandan saate baktım. Saat 11'e geliyordu. Yatağımın başındaki komidinin çekmecesini çekerek açtım. Akşam alınması gereken ilaçları su ile beraber yuttum. Bu ilaçlar sayesinde doğru düzgün nefes alabiliyordum.
Ilaçlarımı içtikten sonra başımı yastığıma koyarak gözlerimi kapattım. Ki karnımdan güçlü bir guruldama sesinin yükselmesiyle gözlerimi geri açtım. Aç aç yatmak istemiyordum ama bir yandan da Bayan Song'u rahatsız etmek istemiyordum. Aç yatmayı tercih ediyorum şuan.
Gözlerimi geri kapattım. Açlık hissini bastırmak isteyerek uykuya dalmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım. Sanırsam uykusuz bir gece beni bekliyordu.
-
Bölüm sonu<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
promise | hyunmin
Fanfiction"Bana söz vermiştin Seungmin-ah, iyileşeceğimize dair söz vermiştin" Hyunjin ve Seungmin aynı hastalığa yakalanmış 2 gençti. Bir gün hastanede yolları kesişti. Zamanla arkadaş hatta daha ötesi bile oldular. Seungmin, Hyunjin'e sürekli "iyileşeceğiz"...
