/Korku../

251 34 41
                                    

Gördüğü şey arkadaşı olan Karl'ın eliydi. Arkadaşına korkulu gözlerle bakıyordu. Alex korkudan olduğu yerde kalmıştı. Bir şey yapamıyordu. O gözlerini ayıramadan Karl'a bakarken Karl'ın bedeni yavaşca yere düşüyordu. Gözleri yeniden dolmuş ve ağlamaya başlamıştı. Arkadaşı gözleri önünde son nefesini verirken o hiçbir şey yapamıyordu. Korkuyordu. Ve korkusu tüm bedenini hareketsiz bırakmıştı.

"Nerede olduğunu söylemiycek misin?"

Alex artık nefes almayan bedenin elini bacağından çekti. Onlara bunu kim yapmıştı? Evde kendisini deli gibi kovalayan adam mı? Eğer öyleyse evden hemen çıkması lazımdı. Öyle değilse bile evden çıkması lazımdı. Kafasını kapıya doğru çevirdi.

Kapıda hiçbir şey yoktu. Önü boştu. Gölgede yoktu. Ama oradan çıkması tehlikeli olurdu. Kafasını odada bulunan pencereye çevirdi. Çıkış yolu bura olmalıydı. Kafasını yeniden kapıya doğru çevirdi. Çevirdiği gibi gözleri korkuyla açıldı ve kalbi hızlıca atmaya başladı.

"Demek buradaydın... Şimdi yavaşca yanıma gel. Alex."

Bu adam onun ismini nasıl biliyordu? Birimi söylemişti?

Alex kafasını eydi ve elindeki heykel'e baktı. Daha sonrasında kapının önünde duran adama. Adam ellerini açmış Alex'i bekliyordu. Alex olabildiğince geri çekildi ve pencereye doğru döndü. Adam ne yapıcağını anlayıp Alex'in üstüne doğru koşmaya başladı. Alex ani bir hareketle elindeki heykeli pencereye fırlattı. Oda cam kırılma sesiyle dolmuştu.

Kendisine doğru gelen adama yeniden baktı. Aslında tam olarak bir adam değildi. Muhtemelen ondan ya 2 yaş büyük ya da 3 yaş büyüktü. Makasla çıkardığı gözü hala kanıyordu. Sanırım daha önceden taktığı "iskelet domuz" maskesi yüzünden düşmüştü.

Adamın kendisine baya fazla yaklaştığını fark etti. Pencereye doğru koşmaya başladı. Yerde duran cam kırıkları ayağına batıyordu. Ama kurtulmak için son şansı buydu. Tam pencerenin önüne gelmiştiki çantasını tutan bir el tarafından durduruldu. Alex çantasını kollarından çıkarmaya çalıştı. Sırtında hissettiği acı ile çantayı kollarından çıkardı ve arkaya dönüp kendisini tutan adama çantayı attı. Sırtında hissettiği acı çok fazlaydı. Muhtemelen bıçaklanmıştı.

(KÜFÜR EDEMEMENİN HÜSRANINI YAŞIYORUM- BENİM KÜFÜR PROBLEMLERİM VAR- AĞĞ)

Derin bir nefes aldıktan sonra pencereden dışarı atladı. 1. Katta olmalarına karşı teşekkür ettikden sonra bahçeden dışarıya koşturmaya başladı.

---------

AĞLIYCSM- BEN DNF SMUT OKUMAK İÇİN GELMİŞTİM SONRASINDA JUST US'A YB YAZICAKTIM ODA SMUTLU OLUCAKTI AMA OLAMIYO BİLSEYDİM DÜN OKURDUM-

BİDE KÜFÜR EDEMİYORUM AĞĞ BENİM ÇOK PİS Bİ PROBLEMİM VAR BU KÜFÜRLE. KÜFÜR EDEMEDEN DURAMIYORUM.

Neyse- evet artık Callie ile bir kızımız var :D

Öpüldünüz! En çokta siz shadowcallie,xItz-MoonLightx,IrmoWasHere_! MUWWAH!!

/Justice../-Technokity!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin