/Justice../-Technokity!

/Burada mı?/

Toby, Alex'in yere yığılmış bedenini alıp içerideki kanepeye kadar taşıdı. İçerisi darmadağındı.

Toby, Alex'i kanepeye yatırdı. O sırada Alex'in ellerini fark etti.

"Aman tanrım.. Neden yaptın bunu?"

Alex'in kendisini duyamadığını biliyordu ama yinede sormuştu. Toby, hızlıca mutfağa doğru ilerledi. Bir merhem ve sargı bezi aldıktan sonra Alex'in yanına geri döndü.

Hızlıca merhemi kutusundan çıkardı ve kapağını açtı. Alex'in ellerinde olan yaralara sürmeye başladı.

Merhemi iyice yedirdikten sonra yanındaki sargı bezini aldı ve Alex'in ellerine sardı.

"Uyandığında bu konu hakkında konuşucaz. Ve.. evin çok dağınık. Burayı toplamam lazım."

********

"Hey, Techno?"

Techno kafasını pembeye boyanmış saçlarından kaldırdı ve Punz'a baktı.

"Efendim?"

Punz kafasını iki yöne salladıktan sonra yanında bulunan göz bandını aldı ve Techno'ya taktı.

"Siyah yakışıyor. Neyse! Ben gidiyorum. Sana 'gizli olayında' iyi eğlenceler dilerim, Bay Domuz."

Techno, gülümseyerek dışarı çıkan Punz'ın arkasından gözlerini devirdi ve aynaya döndü. Aslında güzel olmuştu. Punz'a teşekkür etmesi gerektiğini düşündü fakat düşündüğü gibi vaz geçti. Hayatında 1 kere bile olsa kimseye teşekkür etmemişti. Ve etmeyi planlamıyordu. Kapının arkasından gelen sesle durdu. Kafasını yavaşca kapıya çevirdi.

"Techno, hazırlandın değil mi? Biliyorsunki yarın olacak mezuniyet törenine gitmen lazım. Tanınmıyacağından eminsin dimi?"

Techno kafasını aşağı yukarı salladı. Onun göremediğini biliyordu ama bu şekil ona daha doğru gelmişti.

"Evet. Hazırım."

Dışarıdaki adam ellerini şıklattıktan sonra yoluna geri döndü. Techno'da ayağa kalkıp kapıya yöneldi. Ve son bir kez arkasına dönüp aynaya baktı. Kendisinden emin olduktan sonra kıyafetlerin bulunduğu leş gibi kokan odadan dışarı çıktı.

**********

Alex bayıldıktan 2 saat sonra gözlerini araladı ve etrafına bakındı. Lavabonun ışığı sönmüş ve yerdeki kıyafetler gitmişti. Hızlıca kalkıp ellerine baktı. Elleri parmaklarını hareket ettirebileceği bir şekilde sarılmıştı. Kafasını ellerinden kaldırıp karşısında oturan Toby'e baktı. Gözleri ellerinde tuttuğu kıyafetlerdeydi. Bu yüzden Alex'in uyandığını fark etmemişti. Alex üstünde bulunan eskimiş ve yırtılmış battaniyeyi yere attı ve Toby'e doğru yöneldi. Alex elini Toby'nin sırtına koydu. Toby sanki bir hayalet görmüş gibi çığlık attı ve ondan uzaklaştı. Büyük ihtimalle kanlar yüzünden onun birini öldürdüğünü düşünüyordu. Alex yüzünde bulunan kırgınlık ve endişe ile havada duran elini kendine doğru çekti ve kucağında diğer eliyle buluşturdu. Kendisini berbat hissediyordu. Dün gece yaşadığı olaylar yüzünden uyuyamamıştı. Gözleri ağlamaktan kızarmış ve şişmişti.

"Toby.. Beni di-"

Toby gözlerini o kadar hızlı bir şekilde ona dikmiştiki Alex bu bakışlarla ürperdi.

"Neyi dinliyim? Masum bir insanı nasıl öldürdüğünü mü? Yoksa evinde bulunan ölü köpeği nasıl öldürdüğünü mü?"

Alex bir anda duraksadı. Göz bebekleri büyüdü ve hızla ayağa kalkıp içeriye koştu. Toby çocuğun bu haline şaşırmıştı. Alex arkadaki odaya vardığında kapıyı yavaşca açtı ve içerideki karnı deşilmiş köpeğin cesediyle karşı karşıya kaldı.

"AAA-! BU- BU- BU GERÇEK OLAMAZ! BEN ASLA BİRİNİ ÖLDÜRMEM!"

Toby arkadan yavaşca geldi ve kapıya dayanmış Alex'e baktı. Alex'in böyle bir şey yapıcağını hiç düşünmemişti. Ama lavabodaki ve kıyafetlerinin üstündeki kanlar ona onun suçlu olduğunu söylüyordu.

"Ben yapmadım..."

Toby kafasını köpeğe çevirdi ve yüzünü buruşturdu. Köpek kimin köpeğiydi? Veya o köpek burada ne yapıyordu? Neden bir köpeği öldürdü? Kıyafetteki kanlar o köpeğemi aitti?

"Toby.. Bana inanman lazım. Seninle 9 yıldır arkadaşız. Sence ben böyle bir şeyi yapıcak biri miyim?"

Toby gözlerini yeniden Alex'e dikti.

"Tamam, diyelim ki sen yapmadın. O zaman kim yaptı?"

Alex'in vücudu titredi. Yaşadığı olaylar tek tek gözünün önünden geçti ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı.

"İyi misin, Alex?"

Alex yavaşca yere çöktü ve ellerini hâla titremekye olan vücuduna sardı.

"Alex? İyi gözükmüyorsun."

Toby arkasına döndü ve içeride bulunan battaniyeye baktı.

"Ben yapmadım.. Hepsi onun suçu.. O adam yaptı.. BEN YAPMADIM! BEN YAPMADIM! BEN YAPMADIM! BEN Y-.."

Toby hızlıca koşturup Alex'e sarıldı.

"Sakin ol.. Hadi gel içeri geçelim. Biraz rahatladıktan sonra bana ne yaşandığını anlatırsın."

Alex kafasını aşağı yukarı salladıktan sonra Toby'yle beraber ayağa kalktı.

-----;-;-----

Sa-

Hayattaki en saçma bölümümü yazdım? Sanırım-

Çok pis uykum var ama yok TvT.

Neyseğ iyi gidiyo gibi- yazık Alex'e-

Umarım beğenmiştirsiniz!!!

Öpüldünüz! En çokta siz CallieEmiFei/ shadowcallie, EstherIsHere_, xItz-MoonLightx, namiwasfound_01. MUWWAH!!

(Kelİme SayIzsıI: 628)