Not : Final'e yaklaşıyoruz.
Sizi seviyorum, bölüm geç geldiği için üzgünüm. İyi okumalar...
Gökçe'den
Atlas'ın kız kardeşine mesaj atmayı unutmayıp gece "iyi geceler."diye mesaj atmıştım ama geri cevap vermemişti ve bende zorlamamıştım.
Babamın bahsettiği çocuğunda bugün eve taşınacağını söylemişti babam, hep beraber yardım ederiz artık çocuğa ne yapalım başka?
Atlas da artık babamı ikna eder ne yapayım, kara kara düşünüp kafamda bulutlar çaktıramam şimdi..
*birkaç saat sonra*
Karşı evden sesler geldiğinde kapıyı açıp baktım. Eşyalar getiriyorlardı. Efe nerdeydi acaba, böyle Efe diye hitap etmekte çok hoş kalmadı. Tanımıyorum sonuçta çocuğu.
İçeri girip üzerime yeşil hırkamı alıp tekrar dışarı çıktım. Aşağı merdivenlere bakıyordum ama gelen giden yoktu, eşyalar geliyordu sadece. Merdivenin üzerine oturup telefonumla ilgilenmeye başladım. Yaklaşık on dakika sonra Atlas'ın sesini duydum apartmanın içinde. Telefonla konuşuyordu ve telefondaki kişiye eve yerleştiğini söylüyordu. Telefonu kapatıp yukarı çıktı bende oturduğum merdivenden kalkıp üzerimi düzledim. Atlas'ın ne işi olabileceğini düşünüyorum şu an. Yoksa ikinci adı Efe mi? Yok artık, olsa bilirdim herhalde. Değil mi yani, bilirdim.
"Naber güzelim?" dedi dairesinin önünde.
"İyi sen?" dedim. Ne oluyordu, çakralarım falan mı kapalı?
"Seni gördüm daha iyi oldum. Artık sık sık karşılaşırız."
Sanırım şoktayım.
Sakin ol Gökçe, buraya taşınmış. 3391 kilometre'deki gibi.
İnanmıyorum. Bana niye haber vermedi? Şu an cidden şoktayım. İkinci adının Efe olmasına mı şaşırayım, aynı apartmanda olduğumuza mı, yoksa babamın onu sevmesine mi?
Fark etmeden kalkan kaşlarımı tekrar düzeltip onun evine geçtik. Karşı daireye yani.
"Ee sevinmemiş gibisin beni gördüğüne." dedi Atlas kapıyı kapatırken.
"Hayır, sevindim de ne bileyim beklemiyordum. Babam nerde, yardım edeceğini söylüyordu?"
"Acil işi çıkmış, ortaklarından biriyle görüşmeye gitti."
Salona rastgele konulan koltukları düzenledi. Eğer eşyaları kendisi seçmişse baya iyi zevki vardı. Zümrüt yeşili koltuklar ve beyaz kırlentler vardı. Uyum baya iyiydi. Yere küçük yuvarlak beyaz bir halı üzerine yine onun boyutunda bir sehpa koyduk. Köşeye birkaç çiçek ekledik ve salonu düzenlemeyi bitirmiştik. Yatak odasına geçerken Atlas kendi kendine mırıldandı.
"Şimdi düşünüyorum da bu ev bize çok yakıştı."
"Seni duydum." dedim ama o konuyu değiştirdi. Sanırım duymamı istememişti ama önemi yok.
Tüm evi düzenledikten sonra Atlas ikimize yemek söyledi.
Yemek yedikten sonra eve geçmek için ona veda edip eve gittim. Annem daha eve gelmemişti, yine yalnızdım. Odama geçip üzerimi değiştirdim. Yatağıma uzanıp son olan olayları düşündüm. Baya iyi şeyler oluyordu hayatımda. Sanırım yağmurlu günleri atlatmıştım ve artık güneş açıyordu, yakında gökkuşağı da çıkardı.
***
Selaaamm, nasılsınız öncelikle?
Ben iyiyim siz de iyi olun. Kaldığımız yerden devam edeceğiz.
Bölüm hakkında düşünceleriniz?
Sizi seviyorum, umarım keyifli bir bölüm olmuştur.
önce yağmur,
sonra güneş,
sonra bize de gökkuşakları.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•𝙄𝙙𝙙𝙞𝙖 - 𝙏𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜•
Chick-LitBu bir iddia oyunuydu. Belki bu hikayenin yananı 2 kişiydi ya da daha fazlası. Biraz eğlenmek, biraz ağlamak istiyorsanıızzz, evet burası doğru adres... • 0536* : Korkma güzelim. Ben hep buradayım. Ve sende hep kalbimdesin. 0536* : Düşünmeyi ne z...