“Im pregnant”
“C-chauntel w-what are you saying?”Nagtatakang tanong niya.Nagiwas ako ng tingin.
“Narinig mo naman ako di ba? Sabi ko buntis ako.Im pregnant anderson.Hindi ko pwedeng ibigay yung relationship na gusto mo kasi..Buntis ako.Ayokong bumalik sayo na marami akong dalang problema.” Sinubukan kong pigilin ang luha ko pero hindi ko nakaya.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi para makita ang aking mukha.Mata sa mata.“Chauntel..Who‘s the father?”Tanong niya.
“A-ako ba? Sa pagkaka-alam ko hindi pa natin--”I cut him off.
“Hindi ikaw ...”
“Then tell me...tell me kung sino..sabihin mo saakin kung ano ang nangyari sayo nitong nakaraang buwan.”Kinwento ko sakanya ang lahat lahat simula sa pagpunta ko sa Resthouse nila Francesca Hanggang sa gabing nalasing ako pati kay ella.
“Pero sino ang ama?”
“Sino yung gagong iyon?Kailangan ka niyang panagutan”Galit niyang tanong.Nanggigigil na siya.I need to calm him first.
“Anderson..Ako..Ako ang may kasalanan.”
“Ibig sabihin plinano mo lahat ng iyon..”Nanlaki ang mata ko dahik sa mga sinabi niya.Akmang tatayo na siya pero pinigilan ko siya.
“Gago ka ba? Sa tingin mo magpapabuntis lang ako ng ganon ganon lang? Siyempre hindi.Ako ang may kasalanan kasi hindi ko sinabi sakaniya ang totoo.Noong una .. Ayaw niyang maniwala na hindi ako buntis pero pinilit ko parin siya para maniwala sa mga kasinungalingan ko.Anderson..Ayokong masira ang relasiyon nila ng dahil lang sa anak ko at saakin.Infact ikakasal na nga sila.”Tumango tango na lang siya.
“Sige, papabayaan kita sa ngayon pero ..”
“Please..”
“Fine.But who‘s the father?”He give up.
“He‘s .. Austine Gregory Jones”He looked away.
“Austine..huh?”He smirked na siyang pinagtaka ko.
“Kung buntis ka .. bakit ka nasa bar kagabi?”Tanong ni anderson.Kinwento ko sakaniya yung sa about sa plano ko.
“Then let me be..”
“Huh?”
“Let me be the father to your baby..”
“But...”
“Promise..I‘ll be a good father.Ako ang magiging ama niyan pero sa oras na magumpisa iyon..kukunin ko rin ang loob mo.”Napakunot ang noo ko.
“Chauntel...”He hold my hands tight.
“Let‘s start over again..”He kissed my forehead.Umiling ako.
“Ayokong maging pabigat sayo..”
“No..your not”Sabi niya.He smiled at me.
“Ehem! Manang may bisita pala tayo”Pareho kaming nagulat ng biglang sumulpot si manang at si stacey.Napabitaw naman si Anderson at napatayo.
Nilapag ni Stacey at ni Manang ang mga pinaggrocery nila sa may counter.Nakipag-ayos na ako kagabi kay Stacey.
“Uhmm..Good morning po Manang..Stacey”
“Magandang umaga rin hijo”Sabi ni Manang samantalang si Stacey ay ngiti ng ngiti.
“Nagkabalikan na pala kayo hindi niyo man lang sabihin”Stacey! Pinanlakihan ko siya ng mata.Samantalang yung kasama ko napipi.Stacey is like a little sister to anderson.
“Ikaw talaga”Tsaka niya ginulo ang buhok ni Stacey.
“Oh tama na yan..At magumagahan na tayo”Sabay-sabay kaming kumain.Hindi ko na kinain ang omelet dahil nasusuka lang ako sa tuwing naaamoy ko ito.Isusubo ko na sana ang bacon ngunit parang gusto ko kumain ng maasim.Binitawan ko ang tinidor kung saan nakatusok ang bacon.
“Uhmm..Manang parang gusto ko ng mangga”Sabi ko kay manang.
“Mangga..ay nako ikaw bata ka hindi ka pa nga kumakain ng kanin mangga naman ang hinahanap mo.Di bale normal naman iyan sa mga buntis.”Tatayo na sana si manang para magpabili ng mangga kay Mang Fidel--driver namin nang pinigilan ni Anderson si Manang.
“Ako na po ang bibili ng gustong kainin ng baby ko”Sabi niya at lumabas na.Napatili naman si Stacey.
“Manahimik ka nga diyan.”
“Sus.Pakipot ka pa”Sabi niya.
“Stacey naka move-on na ako.Ano pa ba ang hindi malinaw sa sinabi ko?”Pagtataray ko dito.
“Okay lang na tarayan mo ako..atleast kamukha ko ang magiging pamangkin ko”Napailing nalang ako.
“Loko ka talaga”Tatayo na sana ako para kumuha ng maiinom nang biglang tumunog ang telepono.
“Ate ikaw na sumagot, Nakatayo karin lang naman”Sabi niya sabay subo niya sa ham.Hindi ko na siya pinansin at sinagot na kaagad ang telepono.
“Hello”
[Courtney Chauntel..]
“D-dad..”
[Open the gate for me]
Nagulat ako dahil sa sinabi ni dad kaya dali-dali akong lumabas ng bahay papuntang gate without answering him back.Binuksan ko na ang gate at pumasok naman ang kotse ni dad.Hindi niya pa alam ang kalagayan ko ngayon at wala akong balak sabihin sakaniya.
I‘m nervous right now.Damn nervous.
