COURTNEY P.O.V
"Hindi mo ba ako namiss?"Biglang lumungkot ang boses ni Dad.
"No Dad! Namiss nga kita eh"
"By the way Dad bakit ang bilis naman yatang matapos ang trabaho mo?"I asked him.
"Darling..Daddy is getting old."
"Dad.."I hugged him.
"Daddy!!!"Malakas na sigaw ni Stacey.Bumitaw na ako sa yakap ni Dad.Stacey hugged him.
"Your a grown up lady sweetheart, Baka namab may boyfriend ka na?"Pagbibiro ni Dad kay Stacey.For pete's sake.Stacey is just 15 years old.
"Marami nga'ng nanliligaw Dad eh. Si Ate kasi"Pabalik niyang biro.We laughed.
"By the way..Hija"He and Stacey looked at me. "Kamusta naman kayo ni Anderson?"I bit my lower lip.Hindi alam ni Dad ba wala na kami ni Anderson.Hindi ko pa sinasabi sa kaniya dahil alam kong boto siya kay Anderson.Infact Anderson is his favorite man.
"W-were okay Dad.."Nauutal kong sagot.He smiled frankly.
"I bet you're very happy with him, and he's no hurting you"I smiled bitterly.
Kung alam mo lang Dad.... "Yeah.."
"Hmmm..You should invite him.We're going to have a special dinner.I'm sure Manang will cook the best food"
P-Pero..
"Fredrico!"Gulat na sabi ni Manang nang makita nita si Dad.They hugged each other.I know Manang miss him so much.Para niya nga'ng anak si Dad eh.
"Halina at ituloy na natin ang pagkain"Masayang sabi ni Manang.Maglalakad na sana kami papunta sa kitchen ng biglang lumitaw si Anderson.
"Courtney, i've got your green sour mang--T-tito.."He frozed when he saw dad.
"Anderson! Great your here"Sabi ni dad.He also hugged Anderson.
"T-tito..Glad your here.Kailan ka pa po bumalik?"Ibinagay niya kay Manang ang mga pinabili kong mangga.Sinundan ko ng tingin si manang.
"Kani-Kanina lang .. by the way.. You should eat dinner with us hijo."Masayang sabi ni dad.I looked at dad.
"Dad! Mamaya pa yun"I said.They both laughed.Tinutukso pa kami ni da but then sumuko na si dad and we continue the breakfast together.
Nang matapos na kaming kumain ay pumunta kami sa garden and gave some tea.I excused my self dahil gusto ko na talaga kumain ng mangga.Hindi ko na hinintay na sumagot si Dad at dali-dali na ako pumunta ng kusina.Nakita ko si Manang na nagbabalat ng mangga.Sakto.
"Alam kong gusto mo na talagang kumain nito"Binigay na ni manang ang mga nabalatang mangga saakin.Tumango ako at kinuha na ang mangga.
Para akong hindi kunain ng ilang araw.Hmm.Ang sarap.
"Heyy..Easy"Mayroong biglang nagsalita sa likod ko.It's Anderson.Nahiya naman daw ako kaya dinahan-dahan ko na ang pagkain.
"Where is Dad?"Tanong ko sakanya.
"Mayroong emergency daw sa company nila"Hindi ko na siya pinansin at umupo na sa upuan at doon pinagpatuloy ang pagkain ng mangga.
Lumapit siya sa akin at hinawakan bigla ang kamay ko.Damn Anderson.Bakit ba ang hilig mo sa ganito?
"A-anderson..."Tinignan ko muna si manang.Alam na ni Manang ang ibig kong sabihin kaya lumabas muna siya.
"Please..Just please"Alam ko kung anong gusto niya.
"5 minuets Anderson, 5 minuets.."He want to ask some questions.
"Sasabihin mo ba kay tito?"I looked at him.
"About what..?"
"About the baby.."
"I don't know yet..I don't know.."Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.Umiiyak nanaman ako..And I hate it.
"Pwede bang sabihin natin kay tito..?"
"Anderson napagusapan na natin toh di ba?"
"Just please.." He kissed my temple.Pagbibigyan ko ba siya? Paano si Austine?
"Fine.."I give up.Alam kong mapilit si Anderson.
"Pero paano kung..Paano kung hindi kita makuhang mahalin ulit..?"
"Then i'll help you..I will help you to love me again"
"Anderson kailangan din ng anak ko na malaman ang totoo."
"Sabihin mo sa kaniya sa tamang panahon."I nodded.I hugged him.We stay just like that.
----------------------------------
Inayos ko na ang sarili ko.I put a little make up.Suot ko ngayon ang favorite kong dress.Huminga ako ng malalim.Tinignan ko ang kabuuan ko sa salamin.Is it okay with dad? Maybe yes.. Maybe no.. Lumalaki na rin ang tiyan ko.My baby is now 3 months.
I'm nervous right now.
*knock**knock*
"Come in.."Pumasok naman si Anderson.
"You ready?"I nodded."I'm ready.."
"Tara na .. Your dad and the visitors are waiting.."Visitors? I thought kami lang?.He lend me his hand and I accept it.Lumabas na kami ng kwarto at bumaba na ng hagdan papuntang dinning area.Nang malapit na kami ay mayroon kaming naririnig na tawanan.
“There she is..”Sabi ni dad na katabi si stacey.Tumingin naman ako sa mga kasama niya.
O______O
“Corteng!!!”Sabi ni Francesca.I smiled at her pero nakatingin siya sa magkahawak na kamay namin ni Anderson.Tatanggalin ko na sana kaso mas hinigpitan nita pa ang pagkahawak sa akin kamay.Nandito pati na rin si Tito Hugo.Shit.Inimbitahan din pala sila ni dad.Ang tanga mo talaga.
“Good Evening po Tito..Dad..Fresca..Stacey”I said to them same as anderson ganoon din ang ginawa niya.Halatang gulat na gulat si Francesca..Sorry fresca.
I looked around para siguraduhin na wala nga si Austine.Umupo na kami sa kaniya kaniya naming upuan.
Tito. vacant fresca
__________________
Dad|
__________________
Stacey Ako. Anderson
Nakakapagtaka dahil may bakanteng upuan sa gitna ni tito at fresca.Hindi kaya..I shooked my head.No hindi.Huwag ngayong oras na ito.
We are about to start nang biglang may nagsalita.
“Late na ba ako?”Isang masiglang boses at puno ng saya.
“Tito how are you?”
“Great”
He also greeted us.I smiled Bitterly.It‘s austine.The heck.Nasa gitna na kami ng hapagkainan ng biglang nagsalita si Anderson.
“Uhmm..Tito‘s I-I have something to tell you..”Binitawan niya ang kutsara‘t tinidor at tumayo siya.Oh no..
Napatingin ako kay dad na naka kunot ang noo.Same as Tito Hugo and austine.I looked at fresca na para bang sinasabi niya na anong meron?
Nag-iwas naman ako ng tingin.p at tumingin kay anderson.Are you sure about this?
“W-what is it?”Tanong ni Dad.Natataranta na ako.Ayokong magalit sa akin si dad.
“W-wala dad..Nababaliw na ata itong si Anderson..”Sabi ko pilit kong pinapaupo si Anderson pero sadyang mapilit siya.Nagtataka narin sila sa kinikilos naming dalawa.
“Sir..Courtney is pregnant”He said at yumuko siya.Oh Damn.
