Chapter 4

29 3 2
                                    

@Tres Bar

Sa wakas at nakarating na din kami sa bar ni lucy which is the tres bar.I wonder bakit ganyan ang pangalan ng bar.As we entered the bar loud music welcomed us.Madilim sa lugar at puro party lights lang ang iyong makikita.

Umupo kami sa counter at nagorder si fresca ng isang wine at cocktail.Binigay niya saakin ang cocktail pero hindi ko tinanggap iyon.

She just shrugged.Alam kong badtrip pa rin siya hanggang ngayon.I just ordered orange juice nang biglang naramdaman kong umiikot bigla ang sikmura ko.

“Fresca .. punta lang akong comfort room.”Pagpapaalam ko sakanya.Tumango lang siya.Hinahanap ko ang comfort room.Pero hindi ko talaga makita.Napatakip na ako sa bunganga ko dahil parang magsusuka na ako.Dumiretso na lang ako palabas.Nakayuko akong naglalakad palabas.I was about to go out but  i bumped into something ... or someone.Hindi ko na nakayanan kaya nasukahan ko na ang tao sa harapan ko.I heared him cursed.

“Shit”Nanlaki ang mata ko dahil alam ko kung kanino galing ang boses na iyon.I‘m so stupid not to think na kapatid niya pala si Lucy.Imposibleng hindi siya pumunta.Nanatili parin akong nakayuko.Ayokong tumingin sa kanya at baka hindi ko mapigilan ang galit ko.I was about to go out pero nahawakan niya ako sa braso and guest what? I‘m hurting.Mahigpit ang pagkakahawak niya dito.

“Where do you think your going huh?!”

“Who are you para sukahan ako?!”Sabi niya ulit pero this time halata sa boses niya ang galit at pandidiri.

“Aray! Ano ba!”Tumingin ako sakanya at tinanggal ang pagkahawak niya sa braso ko.Shockness is all over his face.

“C-chauntel?”I smirked at him.

“So kilala mo na ako ngayon?”

“Bakit ikaw sino ka para saktan ako?!!”Pasigaw na sabi ko sa kanya.Naiiyak nanaman ako.I prayed na sana hindi tumulo ang luha ko.Wala na akong pakialam kung pinaguusapan na kami dito.Basta ang importante ay kailangan kong sabihin ng hinanakit ko sa kanya.Nakamove on naman ako eh.

I slapped him.Hard.“Para sa pagpapaasa mo saakin.”

I slapped him again.But this time sa kabilang pisngi niya naman.“At ito naman sa panglolokong ginawa mo sa akin.Marami pa nga dapat iyan eh.Kaso ayokong madumihan ang kamay ko.”Tuluyan na akong lumabas ng bar.Kailangan ko lang talagang alisin itong masakit sa puso ko.Nakapagisip-isip na rin ako nitong mga nakaraang buwan.

Nang nakarating na ako sa parking lot ay doon ko binuhos ang lahat ng luha na kanina ko pa pinipigilan.My legs are trembling.Ngayon nailabas ko na ang sama ng loob ko baka pwede na akong magmove-on or maghanap na ng iba.Tama.Kaya ako napadpad dito dahil sa plano ko.At si fresca ay nasa loob pa.Hindi ko siya pwedeng iwan.Maglalakad na sana ako pabalik sa bar nang biglang may yumakap sa akin patalikod.Yung yakap na ayaw kang pakawalan.And i know who is this.It‘s Anderson Lopez.My ex.Ang past ko.Ang taong winasak ang puso ko.

“I‘m sorry..I‘m sorry for being a jerk to you..hindi ko sinasadya.Sorry.”Naririnig kong humihikbi na siya.

“Why anderson?Bakit mo ginawa sa akin toh?Minahal kita.Pero bakit ang landi mo?Hindi pa ba ako sapat sayo?Kulang pa ba?”Tinanggal ko ang pagkayakap niya sa akin at humarap ako sa kanya.

“Sabihin mo *sob*sakin ngayon!Saan ako nagkulang?*sob*Sabihin mo!”Pareho na kaming umiiyak ngayon.Hinampas hampas ko siya sa kaniyang dibdib.Pinabayaan niya lang ako sa ginagawa ko.

“Si Carmen ang humalik sa akin noon.Pinigilan ko siya.Hindi mo na nakita kasi tumakbo ka na noon.Hinabol kita pero hindi na kita naabutan.Sorry..”Hinuli niya ang dalawang kamay ko.

“Pero bakit hindi ka man lang nagpakita sa akin?”Tanong ko rito.

“Noong sumunod ako sayo..ayaw mo kong harapin.Ayaw mo kong kausapin.Sabi mo noon you need space...kaya pinagbigyan kita.Noong isang buwan pumunta ako sainyo pero wala ka daw doon dahil nagbakasyon ka.”Pagpapaliwanag nito.

“Now tell me..paano mo ko makikita kung pinagtataguan mo ako?”

“Promise babawi ako sayo”Tsaka niya ako hinalikan sa noo.I froze at that moment.Ito na nga ba ang sinasabi ko konting lambing niya lang nagiging mahina nanaman ako.He huged me tight but i didn‘t hug him back.Umiyak nalang ako ng umiyak hanggang sa bumalik nanaman ang mga ala-alang iyon.Shall I give him another chance or not? Pero naka move on na ako.

That night dahil masama na rin ang pakiramdam ko at lasing si fresca ay si Anderson na ang naghatid saamin pauwi.Inuna muna namin si fresca na lasing na lasing.Then ako.Binagyan ko siya ng isa pang chance.Pero this time as a friend and not a lover.Noong una ay ayaw niya pero wala rin siyang nagawa.Basta maayos na ang relationship namin at hindi kami nagka-kailangan.Ngayon ay sisiguraduhin kong wala na akong nararamdaman sakanya.

---

Pagkagising ko kanina ay nagsusuka nanaman ako.Normal daw iyo sa mga buntis.Lumabss na ako sa kwarto dahil nagugutom na ako.Lately nagiging mapili na rin ako sa kinakain ko.

“Manang anong niluto--”The heck.Anong ginagawa niya dito?

“A-anong ginagawa mo d-dito?”Tanong ko sa kanya.Lumapit siya sa akin.

“Di ba sabi ko sayo babawi ako.Kaya nandito ako ngayon, pinagluto kita ng panorito mong breakfast oh?”Nilapit niya sa akin ang omelet.

“Ang baho!”Patakbo ako pumunta sa sink at nagsususuka ako.Urgh.Lumapit naman sa akin si anderson.Hinagod niya ang likod ko habang nagsusuka ako.Wrong timing.

*waaakkk**waaaaak*

Inalalayan niya akong umupo.He‘s worried.Halata naman sa kanyang itsura.

“Are you okay?”Tanong niya.I just nodded.

“Naparami yata ang ininom mo kagabi?”Tsaka sya nagsquat sa harapan ko.Should I tell the truth or not?

Umiling ako.“It‘s normal”I guest it‘s the time that I should tell the truth.

“W-what do you m-mean?”Nakakunot noo nitong tanong.Napapikit ako ng mariin bago ako sumagot.

“I-im p-pre--”Hindi ko mabigkas ng maayos ang bawat sasabihin ko.

“Anderson..”Hinawakan ko ang kamay niya.Alam kong walang karapan si anderson na malaman dahil hindi naman niya anak itong dala ko pero as a friend.Ayokong magsinungaling sakanya.At ayoko siyang paasahin.

“I‘m pregnant”

If it was meTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon