Daughter of Black

Bölüm 4: Düşman

Dersten sonra sınıftan çıktım ve bahçeye doğru ilerliyordum ki Draco beni kolumdan tutuğu gibi çekiştirmeye başladı.

Delilah: Napıyorsun be bırak beni

Draco: Kes sesini yürü

Delilah: Aptal mısın sen çekiştirmesene beni

Beni ara bir koridora getirip kenara çekti ve öfkeden delirmiş gibi bakan gözlerini üzerime dikti

Draco: Noldu sınıftaki gibi atar gider yapamıyosun

Bana doğru ilerlemeye başladı benden nefret ediyormuş gibi gerçekten iğrenerek bakıyordu. Aramızda çok az mesafe kala durdu.

Delilah: Senden korkmuyorum Malfoy

Draco: Korkmalısın

Delilah: Of çekil şurdan seninle ve bos tehtitlerinle uğraşamam

Draco: Sonuçlarına katlanırsın

Delilah: Neden benimle bu kadar uğraşıyorsun sen be

Draco: Sinirimi bozuyosun, aptal bir bulanık olmana rahmen fazla sesin çıkıyo. Çıkmasın

Delilah: Bana bak benim sabrımı taşırma çok kötü olucak sonra

Draco: Ne olucak SÖYLE nolucak !

Delilah: Bağırma bana!!

Draco: İşine bak Black benimle uğraşma yoksa ağlayarak bu okuldan gitmek zorunda kalırsın

Delilah: Ben hiçbir yere gitmiyorum. Eğer rahatsız oluyosan ağlayarak sen bunu günlüğüne yazabilirsin. Anladın mı beni ?

Draco: Seninle işimiz bittiğinde arkana bile bakmadan burdan gidiceksin

Delilah: Görücez bakalım gerizekalı

Draco: Sana saygı öğretmediler mi Black? Doğru ya baban azkabanda çürürken sende yetimhanede bir başına büyümüştün unutmuşum.

Bunu yapabilir miydi ? Bir insanla bu konuda dalga geçebilrcek kadar adi olabilir miydi? Gözlerimin yavaşça dolduğunu hissedebiliyordum ama burda olmazdı, onun yanında ağlayıp ona istediğini vermiyecektim.

Delilah: Sen varya hayatımda gördüğüm en igrenc insansın. Uzak dur benden bulaşma. Gerçekten kötü olur

Arkamı dönüp gidiyordum ki kolumdan tutup beni durdurdu

Draco: Bitirmedim. Ben bitirene kadar dönüp gidemezsin

Delilah: Bırak artık beni ruh hastası

Kolumu sıkıyordu ve o kadar acıyordu ki sesim zar zor çıkmıştı.

Draco: Eğer bir daha arkadaşlarımın yanında beni küçük düşürürsen asıl yüzümle o zaman tanışırsın.

Acımasızca yüzüme baktı

Draco: Şimdi Defol git

Delilah: Sen kendini ne sanıyosun be sen defol git hayvan

Yüzüme iğrenircesine bir bakış attıktan sonra hızlıca ordan çıktı. Gerizekalı ya tam bir hayvan. Haysiyetsiz aptal. Sinirle o koridordan çıktım ve hızlıca odama gittim.

Bu okuldan kim gidicek görücez bakalım. Daha sonra kafamı yatağa koydum ve o sinirle uyumuşum. Uyandığımda iki saatir uyuduğumu gördüm. Biraz daha sakinleştikten sonra odamdan çıktım ve ortak salona gidicektim ki Pansy beni durdu

Pansy: Delilah nerdesin sen? Sabahtan beri tüm arkadaşların seni arıyor heryerde

Delilah: Şey ya başım ağrıyodu da biraz odamdaydım