Daughter of Black

Bölüm 57: Unutulmak

Donmus gözlerle hala beni farketmeyen Dracoya bakıyordum. İnanamadım beni unutması bu kadar mı sürmüştü gerçekten

Mattheo: Delilah kendine gel

Mattheo baktığım tarafa bakınca ne olduğunu anlamıştı

Mattheo: Tamam Delilah, Delilah bana bak güzelim

Birşey demeden hala onlara bakıyordum Mattheo masadan kalktı ve kolumdan tutup beni de kaldırdı

Mattheo: Hadi gel

Delilah: Hayır bırak konuşucam

Mattheo: Şuan çok sinirlisin lütfen şimdi sakince benimle gel sonra konuşursun tamam mı

Kolumu bırakmasını sağlayarak hızla büyük salondan çıktım. Bahçedeki merdivenlere doğru giderken gözyaşlarımı tutamadım

Bir merdivenin üzerine kendimi bıraktım. Yanıma gelip birisi oturdu. Kafamı çevirip bunun Mattheo olduğunu gördüm

Mattheo: Ağlama

Kafamı salladım ve elimi yüzüme kapattım. Yaklaşıp elimi tutu ve yüzümden çekti

Mattheo: Onun için aglama Del. Bunu görmek canımı acıtıyor

Delilah: O içerde gördüğüm şeyde benim canımı acıttı

Mattheo: Sakin ol belki yanlış anlamışsındır

Delilah: El elelerdi onun saçına dokun- Of ne yapıyorum burda ben. Gidip onunla konuşmam lazım

Mattheo: Sakinles önce böyle mi gideceksin yanına

Delilah: Umrumda değil

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gidip herseyi soracaktım tek tek

İçeri doğru ilerlerken Harry, Hermione, Ron ve Dracoyu bir koridorda konuşurken gördüm. Sessizce yaklaşıp dinledim

Harry: Sana söylememiz gereken birsey var

Draco: Bir sorun mu var ?

Harry: Hayır sorun değil ama

Draco: Bugün soyler misin yarın mı geliyim ?

Hermione: Delilah geldi

Draco bir süre dondu ve Hermioneye baktı

Draco: Komikti

İçeri doğru gidicekken Ron onu tutu ve durdurdu

Ron: Şaka yapmıyoruz dostum

Draco: Siz ne yapmaya çalışıyorsunuz, her ne yapmaya çalışıyorsanız hoş değil

Harry: Draco bu şaka değil

Draco: Harry cekil Idella bekliyor

Hermione: Draco biz ciddiyi-

O sırada beklediğim yerden çıkıp Onlara doğru ilerledim

Delilah: Merhaba demeyecek misin Draco?.

Draco şok olmuş gözlerle bana baktı