Daughter of Black

Bölüm 7: Yaralı Çocuk

Ertesi gün uyanmıştık ve hep beraber profesör trelawneyin kehanet dersi için kehanet sınıfına gelmişttik.

Hermoine: Kehanet dersini hiç sevmiyorum

Delilah: Neden ?

Hermoine: Ben kehanetlere inanmam da ondan

Delilah: Bende inanmam ama bazıları tutuyor

Hermoine omuz silkti ve daha sonra Profesör Trelawney sınıfa girdi.

Trelawney: Hoşgeldiniz yavrularım. Bugünkü dersim-

Draco: Kusura bakmayın profesör geç kaldım girebilir miyim?

Trelawney: Gel tabi geç otur şöyle

Draco gidip Astorianın yanına oturdu ve ona gülümsemeye başladı. İsteyince kibar olabiliyordu demek. Bana karşıysa asla kibar olmayacaktı. Aman neyse ne banane.

Trelawney: Evet çocuklar şimdi önünüzdeki kahveleri içiceksiniz ve seçtiğiniz bir arkadaşınız için bir kehanette bulunacaksınız

Hermoine gözlerini devirdi. Gerçekten kehanetten nefret ediyor olmalıydı

Kahvelerimiz bittikten sonra artık sırayla bakmaya gelmişti. Profesör Trelawney bana doğru döndü

Trelawney: Evet kızım adın neydi senin?

Delilah: Delilah Black

Trelawney: Evet Delilah kimin kehanetine bakmak istersin.

Sınıfa şöyle bir göz gezdirdim ve sonra hermoineyi seçtim. Elime fincanı aldım ve şekillere bakıp kitapa göre yorumlamaya çalıştım.

Delilah: Burda bir güneş var ve bu güneş sanki bir şeyin üstüne doğmuş gibi. İyi bir haberin temsilcisi yani ve sonra altından geçen şu şekillerde kuşa benziyor. Kitaba göre kuşlar aşkın habercisiymiş. Yani kısacası anladığım hayatında bir aşk doğacağı

Hermoine somurtkanlıkla bana bakarken ron da ordan söyleniyordu

Ron: Ne aşkı olabilir ki hem kimse katlanamaz hermoineye

Hermoine: Kes sesini Ronald

Ron: Aptal bir ders işte

Trelawney: Peki tamam, güzel yorumladın teşekkür ederiz. Şimdi başka kim yorumlamak ister.

Kimse gönüllü olmamıştı. Görünen oydu ki kimse kehaneti sevmiyordu. Daha sonra Draco birden sinsi sinsi gülümseyerek elini kaldırdı.

Trelawney: Draco demek sen gönüllusün, evet evladım kimin kehanetine bakmak istersin

Draco: İzniniz olursa ben Black'in kehanetine bakmak istiyorum profesör

Saşkınlıktan kocaman açılmış gözlerimle ona döndüm.

Trelawney: Tamam gel bakalım şöyle Hermoine kızım sen arkadasinın yanına geç şimdilik

Draco kedini beğenmis tavırla gelip yanıma oturdu ve fincanımı kendi önüne çekti. Düşünüyormuş gibi elini çenesine götürdü

Draco: Ben burda bir gözyaşı görüyorum. Sanki birşey olucak ve sen çok üzüleceksin

Delilah: Hah tabi kesin

Trelawney: Bölmeyelim lütfen

Draco yine acımasızca bakmaya başlamıştı

Draco: Bir sey olucak ve çok üzüleceksin Black

Delilah: Öyle mi ne olacagını da söylüyormu Malfoy

Draco: Kim bilir belki baban ölür ve sen o yetimhaneye geri dönersin