Daughter of Black

Bölüm 9: Üzüntü

Ertesi gün kalktığım gibi hazırlanıp hemen aşağıya indim. Hermoineler etrafta gözükmüyordu ama Ron ve Harry'i bulmuştum.

Delilah: Günaydın

Harry & Ron: Günaydın

Delilah: Ne yapıyorsunuz

Harry: Büyücü santrancı oynuyoruz

Ron: At sol 2 ye

Ron dedikten sonra at kendi kendine sol 2 ye geçip Harrynin şahına vurup onu kırdı ve Ron zafer edasıyla gülümsemeye basladı

Ron: Kabul et Harry seni fena yendim

Harry: Öyle oldu galiba

Ron: Gel otursana Delilah

Ronun dediğini yapıp yanlarına oturdum. Harry bana gülümseyerek bakıyordu

Delilah: Birşey mi oldu ?

Harry: Yoo, sadece ne biliyim dün düşünüyordum da hersey normale döndü sen babam biz yani duygullandım işte. Bu yaz onların yanına dönmek zorunda da değilim artık

Gülümseyerek Harrye sarıldım o da çok kötü şeyler yaşamıştı. Harry de bana sarılınca Ron homurdanmaya başladı

Ron: Kıskanıyorum ama

Delilah: Gel sende buraya koca bebek

Ron da gülümseyerek bize baktı ve sarıldı üçümüzde öyle gülerken. Dracoyu görmüştüm bize bakıyordu. Ama herzaman ki gibi duygusuzca değildi bu sefer sanki üzgün gibiydi.

Draco: Mutlu aile taplonuz, midemi bulandırdı

Draco arkasını dönüp gidiyordu

Blaise: Nereye

Draco: Odama

Blaise: E birşey yemedin daha

Draco bana doğru baktı ve şöyle bir süzdü sonra tekrar Blaise e döndü

Draco: İştahım kaçtı

Hızla ortak salondan çıktı. Bu çocuğun neyi vardı böyle resmen dengemle oynuyordu bir an bakıyorum aptal bencil kaba ve küstah ama bir yandan da kalbi kırık küçük bir çocuk gibi. Onu anlamak gerçekten çok zordu benim için

~~~~

Öğleden sonra okuduğum bir kitabı bırakmak için kütüphaneye gittim. Kütüphane boştu sadece iki tane Profesör kendi aralarında konuşuyordu, etrafa biraz daha göz gezdirince gördüğüm şeyle çok şaşırmıştım. Draco rafların arasından durmuş Profesörleri dinliyordu.

Meraklı kişiliğime yenik düşerek yanına gittim

Delilah: Ne yapıyosun burda ?

Draco beni görünce çok şaşırmıştı ama tepki vermedi ve ses çıkarmadı. Tam ağzımı açıp birşey diyecekken bjr eliyle beni belimden çekip rafla arasına yasladı ve diğer eliyle de ağzımı kapattı.

Aramızda mesafe yoktu. Vücudlarımız birbirine değiyordu ve Draco dibimde bir eli belimde diğer eli ağzımda olmak üzere duruyordu.

Nedense kalbim deli gibi atıyor midemde anlamadığım bir haraketlilik ve kasılma hissediyordum. Bir 30 saniye sonra ayak sesleri geldi ve kapı kapanma sesi duyuldu. Draco hemen ağzımdaki elini cekti ve dudaklarımız arasındaki tek engel yani eli de kalkınca nefeslerimiz birbirine çarpmaya başladı.

Draco şaşkınca gözlerime bakarken birden gözleri dudaklarıma kaydı. Yutkumarak dudağını ıslattı ama sonra saniyesinde gözlerini geri çekerek benden uzaklaştı