Bölüm 63: Bir Şans Daha

2.9K 204 285
                                    


Sabah gözümü açtığımda burnumda çok güzel bir koku vardı. Yan tarafıma döndüğümde bunun Draco olduğunu gördüm. Kafasını boynuma koymuş uyuyordu.

Başta şaşırsam da sonra dün olanları hatırladım. Sinirle yataktan kalktım. Ben kalkınca Draco da uyanmıştı

Draco: Delilah ?

Delilah: Hiç birşey söyleme

Draco ayağa kalktı ve yanıma gelip beni belimden kendine çekti

Draco: Geçen bir buçuk yılın ardından ilk defa huzurlu uyudum. Teşekkür ederim

Delilah: Tamam çık artık

Draco: Tamam, ilaç al başın ağrımasın

Başıma küçük bir öpücük bıraktı ve odadan çıktı. O çıktıktan sonra üzerimi giydim ve asamı da alıp odadan çıktım

Bizim masada oturan ve başını tutan Mattheonun yanına gittim

Delilah: Günaydın

Mattheo: Sanada

Delilah: Nereye kaçtın dün

Mattheo: Bilmiyorum ki o korkuyla bir muggle köyüne kaçmışım. Sabah uyandığımda tepemde bi amca vardı. Etrafıma bir baktım bir tane evdrydik, amcanın üstünde atlet falan vardı. Dedim noluyoruz

Delilah: Hahahahah ciddi misin ?

Mattheo: Evet neyse iste ben kuyunun orda uyuyakalmısım o da beni evine getirmiş

Delilah: Emin misin başka şeyler yaşanmadığına

Mattheo bana tip tip bakınca gülmeye başladım

Mattheo: Seninle içki içilmez kızım

Delilah: Merlin! İçmeseydin ben mi dedim iç diye

Mattheo: Neyse boşver sen nerdeydin

Bir an utandığım için sustum

Mattheo: Heyy sana sordum

Delilah: Odamdaydım nerde olucam

Mattheo: Ha iyi bari

O sırada Harry ve Ron yanımıza geldiler.

Harry: Selam ayyaşlar ne yapıyosunuz ?

Delilah: Herm nerde

Ron: Kütüphanede

Delilah: Bu saate ne yapıyor kütüphane de ya bir yemek yeseydi

Ron: Hermione iste

Delilah: Neyse ben gidip onu getiriyim bari

Ayağa kalktım ve kütüphaneye doğru ilerledim. Giderken birden Draconun sesini duymamla olduğum yerde kaldım. Bir koridorda Idellayla konuşuyordu

Idella: Umrumda değil anladın mı beni böyle kullanmamalıydın

Draco: Üzgünüm evet haklısın

Idella: Şimdi de ben bu haldeyken sen sevgilinle mutlusun

Draco: Hayır yanılıyorsun. Beni affetmedi, affetmiyecek. Ona ne kadar ağır sözler söylediğimi biliyorsun. Benden nefret ediyor

Idella: Onu seviyor musun ?

Draco: Herşeyden çok

Idella: Bak Draco seni sevmiştim ve çok kırıldım ama görüyorum ki sen ona aşıksın, herneyse seni artık sorgulamayacağım senin acın sana yetiyor

Daughter of BlackHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin