SORUN DEĞİL

1.BÖLÜM|TANIŞMA

Bu ikinci kurgum profilime girip diğer kurgumu da okuyabilirsiniz. Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın❤
-
'Aşk ve nefret doğru orantıdadır. Ne kadar seversen yapılanlar, haksızlıklar o kadar çok yakar canını.'
-
Yine yalnızdım. Her zaman olduğu gibi...

Ne ailem var, ne arkadaşım ne de başka bir şeyim.

Yalnızlık benim için alışıldık bir hâle gelmiş olsa bile, ruhum yapayalnız.

Acılar içinde, kırık bir kalbe sahip olmam beni üzüyordu.

İsyan etmiyorum aksine bir yandan da güzel bir şey yalnız olmak benim için. Hayatımda gereksiz kalabalığa gerek yoktu.

Size kendimden bahsetmedim değil mi?

Hafsa ben. Hafsa Taşkın.

24 yaşındayım, büyük bir şirkette asistan olarak çalışıyorum. İşim biraz zor olsa da işimi yaparken kafa dağıtmak bana iyi geliyordu.

Ailem yok, ben küçükken terk etmişler beni. Bu zamana kadar onları hiç görmedim, görsem de tanımam zaten.

Kardeşim yok, daha doğrusu var mı bilmiyorum.

Kısacası hayatıma dair pek bir şey bilmiyorum.

Telefonumun zil sesi çalınca oturduğum koltuktan kalkıp ileride ki sehpadan telefonumu aldım.

İş arkadaşım Zeliha arıyordu. Bugün izin günümdeydim. Geçen sefer hasta olduğum için izin almıştım fakat o gün yeni ortaklar geleceği için izin verilmemişti, o yüzden izin günümü bugüne almışlardı.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm,

"Efendim Zeliha?"

"Hafsa hazırlanıp şirkete gelmen gerek, şirketin yeni sahibi geldi bugün."

"İzinliyim bugün sende biliyorsun."

"Biliyorum bilmesine de bütün çalışanları görmek istiyormuş."

"Peki geliyorum, görüşürüz."

"Görüşürüz." dedim ve telefonu kapattım.

Derince oflayıp odama yöneldim. Dolabımdan gömlek ve dizimin altına kadar gelen siyah dar eteğimi alıp giydim.

Bunlardan başka bir şey giymezdim şirkette, çok farklı ve renkli şeyleri sevmezdim.

Saçımı da tarayıp dağınık bıraktıktan sonra çantamı alıp telefonumu içine koydum.

Topuklu ayakkabılarımı da giyip evden çıktım.

Ev taksi durağına yakın olduğu için hızlı adımlarla oraya yöneldim. Benim geldiğimi gören taksici abi oturduğu tabureden kalkıp taksiye bindi. Ardından bende arka koltuğa geçerek yerimi aldım.

Şirketin yerini söyleyip arkama yaslandım ve yolu izlemeye başladım. Umarım şirketin yeni sahibiyle anlaşabilirdim.
-
Taksi durunca şirkete geldiğimizi anladım. Parayı ödeyip arabadan indim. Şirketten içeri girdiğimde beni kalabalık karşıladı.

İnsanların arasından geçip ön tarafa geçtim. Sağ tarafıma baktığımda Zeliha'yı görmemle yanına gittim.

Zeliha beni fark edince gözlerini telaşla büyülttü,