LARA POV:
Nasa kalaginaan na kami ng meeting namin ng biglang magsalita si Tito, kasama niya pala si Tita ngayon wala din silang anak kase may problema si Tita sa matres niya kaya bawal sila magkaanak ayaw naman ni Tito magampon kaya ewan ko sakanila.
"Lara, you now naman diba na di nakaya ng Daddy mo ang pagpapatakbo ng company niyo"sabi neto at tignan ako, kahit kailan talaga pera lang ang habol neto.
"Yan lang ba ang paguusapan natin Tito?"tanung ko din dito, nagtinginan naman sila ni Tita. Ah alam kuna saan mapupunta tung usapan na'to.
"Oo, kaya naman permihan muna ang papelis na'to kase nga para ako na ang magpapatuloy ng busi---"
"Tito, with all you respect... Hinding hindi ko po ibibigay ang company naman sa kamay mo, kase alam naman namin kung gaano ka kadurugas sa pera"kahit na kinakabahan ako ay tinuloy ko parin yung mga salitang lumabas sa bibig ko, kaya naman nagalit ito pero wala akong pake di'ko hahayaang mapasakanyan ang company ni Daddy nuh.
"Yan ba ang with all you respect mo?! Hah Lara, kung makapagsalita ka parang di muko pamilya! Bakit ikaw ba ang magtatake over ng company ng Daddy mo?! Diba hindi kase di ka pinag---"i cut her off again, nakakainis na tung tanda na'to ba't koba kase naging Tito ito?!.
"Hindi nga po ako ang magtatake over ng company namin pero andun naman si Ate Ella ah, at tsaka kahit na di'ko pinagkakatiwalan ni Daddy okay lang yun sakin"sabi ko at agad akong tumayo tsaka lumabas ng VIP room nayun, narinig ko pa ang tawag ni Nile at Ella sa pangalan ko pero di'ko sila pinakinggan ko.
Pumunta ako sa cr ng restaurant na'to, sa sobrang inis ko di'ko namalayan na may nakabunggo na'ko.
"LARA?!"
"BREI?!"sabay naming sigaw ni Brei, teka namalikmata ba ako. Tumayo ako at tinulungan din siya makatayo na nakatungin parin sa'kin.
"La-lara?"utal na tawag neto sa pangalan ko, di'ko naman napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya. Tinulak naman ako neto palayo.
"Brei, ako toh si Lara. Bre-brei kumusta kana? Bakit di kana bumalik? Ba--- Brei! Teka!"di'ko natuloy ang mga tanung ko ng bigla nalang tumakbo si Brei palabas ng cr, nakita ko pa si Ella at Nile nagulat din ng makita si Brei.
"Brei! Wait lang!"sigaw ko pa, wala akong pake kung naggagawa na'ko ng ingay dito at importante ay maabotan ko siya pero... Ang bilis niya e nakasakay agad siya.
Naiwan naman ako dito na nakatulala habang nakatingin lang sa papalayo niyang sasakyan, bakit ganito siya? Kung kailan nakita kuna siya parang pakiramdam ko ay nilalayuan niya ako?.
"Lang! Okay kalang?"tanung ni Nile nasa likod naman neto si Ella na nakatingin lang sa'kin.
Ngumiti naman ako ng mapait. "O-oo, Nile okay lang ako. Uwi na tayo gusto ko ng magpahinga"matamlay kung sabi.
Tandaan mo'to, Brei...
I can get what i want even ikaw na di naman pumapatol sa mga katulog ko...
Di'ka ba pumatol sa'kin?.
BREI POV:
Nasa hospital na'ko at pumunta sa room kung saan nakaconfine si Lamrei, di'ko talaga malilimutan yung ng yari kanina.
"Brei! Wait lang!"narinig kung tawag ni Lara sa'kin pero pumasok agad ako sasakyan at pinaharurot ito.
"Oh, Brei. Umiiyak kaba?"nakakunot na tanung ni Sil sa'kin, nginitian ko lang ito at umiling pero matalino si Sil kaya napaamin din ako.
"Ano ba talaga ng yari, Brei?"naiinis na niyang tanung kaya no choice na talaga ako, baka pagito nainis lagot ako.
"Andito na siya Sil... Na-nakita ko siya sa mismong restaurant ko pa"maiiyak iyak kung sabi kaya naman niyakap agad ako ni Sil.
"Alam kuna sino tinutukoy mo Brei, maybe tadhana is making a way talaga na makita ni Lara si Lamrei at ikaw"sabi neto at dahilan ng pagtulo ng luha ko, umiyak lang ako ng umiyak natatakot talaga ako dahil ayaw kung masaktan ang anak ko dahil lanh di siya tanggap ni Lara.
"Tama na baka magising si Lamrei, sige ka pagyang anak mo nakita kang umiiyak baka mapilitan kang sabi--- ARAY NAMAN BREI!"inis netong sabi pero mahina lang baka magising si Lamrei, pumunta naman ako sa kama ni Lamrei na natutulog ng mahimbing habang may dextrose sa kamay neto.
"Sil, salamat talaga at agad mo siyang dinala dito sa ospital"pagpapasalamat ko kay Sil na tumango lang at nag thumbs up pa, kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Frances.
FRANCES PINLAC
"Queen, andito ako sa hospital ngayon ikaw muna bahala jan ah" text ko kay Frances na agad naman nitong nireplyan.
"Sige Ate Brei, nakita ko po yung ng yari kanina ah pero wag pumuna kayong magalala. Teka hospital sino na ospital?" tignan mo nga tung babaeng toh sa pinakalast pa talaga nagtanung kung bakit ako andito sa Ospital.
"Si Lamrei, nilagnat kaya dinala agad ni Sil dito" reply ko at nagreact lang siya ng like, busy ata siya ngayon yan din ang dahilan bakit prinomote ko si Frances bilang 2 Manager kase maaasahan mo talaga.
Incoming call MAMA...
CONFIRM • DECLINEPinindot ko agad ang confirm baka alam na neto ang ng yari kay Lamrei. "Hello, Ombeng. Kumusta si Lamrei?" nagaalal nitong tanung sa'kin.
"Okay naman siya, Ma uuwi napo kami jan bukas na bukas agad" dun ko nalang ipapacheck up talaga si Lamrei tutal bumaba naman daw ang lagnat niya, di'ko hahayaang makita ni Lara si Lamrei at saktan lang neto ang anak namin.
"Pero pa'no si Rei, e may sakit pa'yan diba?"
"Ako na po bahala dun, basta bukas Ma darating kami jan" sabi ko at binaba na ang telepono, itetext ko nalang sakanila ang oras ng pagdating namin.
"Rei, pagaling kalang jan ah kase makikita muna sila Lola at Lolo tsaka Tita Alondra at Tito Pao ha"sabi ko sakanya at umupo muna sa sofa neto, private room ang kinuha ni Sil.
LARA POV:
Tinignan ko ang orasan at 7:34AM na pero haggang ngayon di parin ako nakakatulog, bumangon na'ko at kumuha ng damit ko kase may plano ako ngayon...
Di'ko hahayaan na ngayong araw na'to...
Brei ay makakatakas kapa...
Sa'kin...
_______________________________________.
A/N:May UD tayo mamaya mga 3:30PM siguro:)
BINABASA MO ANG
MINE
FanfictionAubrey "Brei" Binuya is a very bully and funny person but at the same time BEAUTIFUL too, lagi niyang moto sa buhay ay "HINDING HINDI AKO MAGIGING TALO SA ISANG BABAE" dahil nga sa mga kaibigan niya na INTO GIRLS din. She never expect that one day...