MINE

28

BREI POV:

"Sela?!"

"Brei?!"gulat na sabay sabi naman dalawa ni Sela, ang laki ng pinagbago niya mas sexy na siya ngayon.

"Uy! Kumusta kana?"pangangamusta agad ni Sela sa'kin. "Okay naman ako"sagot ko naman, tinignan niya si Lamrei na may pagtataka.

"Anak mo?"tanung neto habang nakakunot ang noo, tumango naman ako. "Kailan kapa nagkaanak, Brei?! Sino nag---"tinakpan ko naman agad ang bibig niya ng sumigaw ito, kala niyo si Sheki lang parang may machine gun ang baba dito nuh.

"Basta maya ko nalang ikwekwento sa'yo, Rei. Meet Tita Sela your Teacher, be nice to her ah"saad ko sa anak ko at hinalikan siya sa pisngi, nagpaalam na'ko kay Sela at tumango naman ito.

"Basta usap tayo maya, Brei ah"huling saad neto at natawa akong tumango nalang, di'ko namalayan na andito lang pala si Lara nakatingin sa'min ni Sela.

"So, nagkita pala kayo ni Sela?"nakacross arm nitong tanung, di man lang ito nakatingin sa'kin dahil nakatingin ito sa classroom nila Lamrei.

"Ano naman meron doon?"nagtatakang tanung ko dito pero si mukong nilagpasan lang ako, aba may dalaw ata itong babaeng toh. Tinotoyo agad agad.

"Huy! Hintayin moko!"sigaw ko, pa'no ba naman ang bilis maglakad. Swerte siya dahil matangkad siya. Matangkad din naman ako ah?! Sinong nagsabing hindi, sasapakin ko ng pagmamahal ko. Charot lang!.

Pagkaabot namin sa parking lot ng iskwelahan ay agad naman niya akong pinagbuksan ng pinto, dahil di'ko dala sasakyan ko nuh tsaka mahirap din magcommute.

"Saan ba lakad mo?"nagulat ako nung magsalita siya with hee husky voice, moody tung babaeng toh e.

"Naghahanap ako ng lupa para sa restaurant na itatayo ko dito"sagot ko naman habang nakatingin sa bintana, tinitignan ko lang ang mga tao na naglalakad sa gitna ng tirik na araw.

Di na muli nagtanung si Lara at nagmaniho nalang, di'ko alam kung saan niya ako dadalhin may tiwala panaman ako kay Lara so i let her decide drive tho. Hanggang sa makaramdam ako ng antok kaya nakatulog ako.

LARA POV:

Tinignan ko si Brei na mahimbing na natutulog ngayon, naumay yata dahil sa sobrang tahimik ko. Tsk di lang talaga ako sanay na madami nilalabas sa bibig.

Bigla naman tumawag si Ella sa kalagitnaan ng pagdadrive ko, i ignore this kase baka magaway nanaman kami.

Nakarating na kami dito sa may bakanting lupa na pagmamayari ko, andito kami ngayon outside Metro Manila.

(Di'ko talaga kabisado lugar ng Luzon kase I'm from Mindanao and i never been in Manila in my talang buhay, so please don't judge me okay?)

Pero di man malayo kase taga Metro Manila si Brei at ako, lumabas muna ako at tinignan ang lupa na walang nakatayo dito.

"Di'ko sana itatayo ang bahay natin, Brei kaso na paisip ako dun sa sinabi mo"natatawang sabi ko at yumuko bahagya, nagsuot ako ng glasses para di masakit sa mata.

"Ano kaya pakiramdam ng may sarili na tayong bahay nuh? Kasama ko na kayo dalawa"saad ko sa sarili ko, nakatingin lang ako dito hanggang sa maramdaman ko na may yumakap sa'kin sa likod.

I turn around and i saw an angel looking at me peacefully. "Gising kana pala"sabi ko at pinulupot ang isang kamay sa bewang niya tsaka pinatingin sa lupa namin.

"Lupa mo'to?"tanung niya habang nakaturo sa lupa, tumango naman ako. "Soon to be yours"wika ko at napabitaw naman siya sa yakapan namin, may halong pagtataka ang mukha neto.