Patron/Porgola

9.

*Ömer'in gözünden*

Koskoca iş ve eğlence dolu gün nihayet bitmişti. Hürkan evime geleceği için çok heyecanlıydım. Koşar adımlarla odasına gittim.
Oda boştu. Belki de toplantı odasındadır diye düşünerek oraya gittim. Orda da bulamayınca neden aramıyorum diye düşündüm. Numarasını bulup aradım. Meşgul çalıyordu.
Geleceğini ümit ederek bir kaç mesaj atıp şirketten çıktım ve arabama bindim.
Eve girdim ve üzerimi değiştirerek televizyonun karşısındaki koltuğa oturdum. Bir kaç kanal gezdikten sonra uyuyakalmışım.
Gözlerimi açmama sebep olan kapımın zil sesiyle o yöne bakmıştım. Hızlıca kalkıp kapıyı açtım. Gecenin 3'ünde kapımda her yeri kan içinde bi Hürkan görmek beklediğim en son şeydi.
Telaşla '' n'oldu sana'' deyip onu içeri almıştım.

Hürkan: Patron olmak zor iş.

Koşup ilk yardım çantamı bulmuş ve Hürkan'a pansuman yapmaya başlamıştım. Bu güzel yüzü dağıtmaya nasıl kıymışlardı.

Ömer: Nası bu hale gelebildin?

Hürkan: Sana geleceğim için bir şeyler almak için şirketten çıkmıştım. Ara sokakta bekleyen bi grup düşmanım bu hale getirdi işte.

Ömer: Ah güzelim nası kıyabildiler sana.

Yaralarını temizleyip bandajlamış ve duş alması için banyoya götürmüştüm.

Ömer: Havlu ve giyecek bir şeyler bırakıyorum, başka bi şey lazım olursa seslen tamam mı

Hürkan: Tamam teşekkür ederim

Hürkan sıcak duşunun keyfini çıkarırken ben de ona bunu yapanlara sinir olmakla meşguldüm.
Ayrıca bi taraftan da ona yiyecek bi şeyler hazırlıyordum.
Duştan çıkan Hürkan havlusuyla mutfağa gelmişti.

Ömer: Neden üstünü giymedin.

Hürkan: Sıcak

Ömer: Öyle mi?

Hürkan'a yaklaşmış ve açıkta kalan göğsünü okşamaya başlamıştım.

Hürkan: Hıhı

Ömer: Hmm demek öyle

Of çok şerefsizim burda bitiriyorum wjwbjwbsjdbdjdb.
Byy <3