Between Two Worlds

Chapter 7: In Hospital

Chapter Seven

Shane's POV

Naliligo ako ng biglang mag ring ang cellphone ko mula sa sink. Nag towel ako at tiningnan ang screen. It's Tita Marah.

Kumunot naman ang noo ko at sinagot ito, minsan lang tumawag sakin si Tita and si Riley lang lang ang mga tinatanong nito sa akin, maybe tatanong nya ulit sa akin si Riley.

"Yes po, Tita?" sagot ko mula sa kabilang linya. Napalabi ako at lalong napakunot ang noo, rinig ang mga hikbi ni Tita. Bakit? May nangyare ba?

[H-hija. Watch the news now.] kumunot ang noo ko, tumango ako kahit hindi nya makita.

"S-sge po.." at inend call ko na.

Mabilis akong nag bihis at bumaba, hindi ko magawang patuyuin ang buhok ko dahil kinakabahan din ako. Saktong pagkababa ko sa salas ay balita ang nadatnan ko. Naiwan kong bukas ang TV kanina. 

"Ang babaeng huminto sa gitna ng daan, trending ngayon sa social media. Live. Mula sa chopper."

And then nakita ko ang isang babaeng huminto nga sa gitna ng highway. Halos magdikit ang kilay ko. Ng izoom ng cameraman ang babae ay halos ikabagsak ng katawan ko. Napaupo na ako sa sopa habang nakatakip sa bibig, nanlalaki ang mga mata. 

Ang babaeng yon ay walang iba kundi si Riley, she's shouting. Kita ko ang pagpipilit nyang umalis sa kinatatayuan nya.

What in the earth she do this?! Napalunok ako ng may makitang ang dere-deretsong kotse. Napasinghap ako ng hangin kasabay non ang pagpikit ko ng mata. Pinutol at nagblurred ang live dahil sa aktwal na pagsagasa sa kanya.

Kagat ko ang labi, tumayo ako at kinuha ang susi sa may cabinet near in the door. Habang nag dri-drive ako, hindi ko mapigilan ang maiyak sa mga nagyayare.

She's my Friend, tapos makikita ko sya sa balita and what? Sinagasaan sya! Nanginginig ang kamay kong hinawakan ang manibela at humigpit kaagad ang hawak ko roon dahil sa halo-halong nararamdaman ko.

I swear, i will kill that bastard! hindi manlang sya huminto?! fvck this!

Dumeretso ako sa malapit na hospital, alam kong malapit ito sa pinangyarihan sa balita kaya may chance na isugod dito si Riley.

Habang nag hihintay sa loob, pana'y ang agos ng luha ko. Yumuko ako at nanalangin sa panginoon.

ama, sana po ay ligtas si Riley, sana po ay ligtas sya. nanalangin po ako sainyo. Panginoon, iligtas nyo po ang kaibigan ko.

Binalot ng ingay ang kadadating lang galing sa ambulance, kaagad akong napatayo at tiningnan ito.

Namilog ang mata ko habang pinag mamasdan ang kaibigan kong nilampasan ako, nakahiga ito sa puting stretcher na halos pula na dahil sa kanyang dugo. Kaagad akong sumunod ako sa kanila.

"R-riley!" hinawakan ko ang kamay nya, hindi pinansin ang dugo. Nag uunhan ang luha ko sa pagbagsak, tiningnan ko ang kalagayan nya. Para akong nabibingis a ingay dito, hindi ko makayanan tignan sya pero pinilit ko dahil gusto kong ipakita na nandito ako sa tabi nya.

Madami akong tanong pero isinarili ko na lang ang mga iyon. Isa na doon kung bakit sya huminto sa highway. Tinatangka nya bang magpakamatay? Pero bakit? Bakit naka uniform sya sa ganitong oras? May nangyare ba sa kanya? 

"R-riley." napahagulgol ako at hinawakan ang kamay nya. 

"Miss, kilala nyo po ba ang babae?" kaagad akong napahinto ng harangin ako ng isa sa mga nag tutulak.

Sa inis ko ay masama ko syang tiningnan at tinabig ang kamay nya sa braso ko."Get off me! I'm her bestfriend!" inis kong sabi at nilampasan sya. Sumunod kaagad ako kay Riley. 

Napalunok ako ng bumukas ang bibig nya na para bang may sinasabi ito. Kahit mabilis ang lakad namin ay nag lean ako para marinig ang sinasabi nya.

"B-bracelet.." mahinang sabi nya at kumunot ang kilay ko. Itinaas nya ang kamay nya na may makapal na bracelet.

Naiiyak kong inabot ang kamay nya.  "W-why did you do that?.. R-riley?" pa hinto hintong sabi ko habang hawak ang kamay nya.

Idinilat nya ang mata nya at tiningnan ako ng hindi binabaling ang ulo nya sakin. She look so hurt. She's in pain! It hurts me so much.

"Y-yung.. bracelet." huli nyang sabi bago pumikit ang kanyang mata na syang sinabayan ng pag bagsak ng kamay nya.

Sinalo ko ito at lalo pa akong humagulgol.

"Doc! madaming dugo ang lumalabas sa ulo nya!" huminto kami, ang mga pasyente na naglalakad sa hallway ay napapatigil at napapatabi at napapatingin sa amin lalo na kay Riley.

"Operating Room Now!" lumiko silang lahat at hinarangan ako ng dalawang nurse kaya hindi ako napasama kay Riley. She needs someone in her side! 

Pumaligwas ako. "N-no! Let me pass! Please!" sigaw ko na syang umalingawngaw sa buong hallway ng ospital.

"Miss, naiistorbo nyo po ang ibang pasyente. Maghintay na lang po kayo sa labas. Bawal din pong may kasama po sya sa loob. Hayaan nyong ang ang mga doctor ang "

"I don't fvcking care! So fvck off! Let me in!" sigaw ko sa kanya at itinulak ng malakas ang lalaking nurse. Kanina pa sya!

Bumuntong hinga sya at tumikhim saka hinawakan ng madiin ang braso ko. "Miss, nag eeskandalo na kayo!"

Nanlaki ang mata ko at tiningnan 'to. "Are you just shouted at me? in my freaking face?" nangangalaiting tanong ko dito.

Muli itong bumuntong hininga. Inis kong inalis ang kamay nyang halos nakayakap sa kanya. Mag sasalita pa sana sya ng unahan ko ito.

"I will call her mother!"

Saka ko to iniwan at naupo sa gilid, waiting area at nilabas ang cellphone ko. While dialing tiningnan ko ng masama ang lalaking kanina pa pumipigil sakin. Umawang ang labi nito at sumunod sa kasama nya.

Cannot be reached? I was about to call again ng may narinig akong sigawan sa nurse Station.

"Don't you dare! Asan ang kapatid kong kakadala lang dito sa ospital na to?!" sigaw ni Ate Suzainne.

Lumapit kaagad ako sa kanila. Umiiyak si Tita Marah at niyakap ako. Hindi ko mapigilan ang humagulgol, na syang kanina pa nya ginagawa.

"She's in Operation."

______________________

Suzainne's POV

I bit my lip in frustration, Riley's is now in the middle of Operation. Kailangan syang salinan ng dugo. And i volunteered. Since same blood type kami.

Andito kami ngayon sa waiting area na syang katabi lang din ng Operating Room.

Iyak ng iyak si Mama, ako din naman ay di mapigilan maluha. Kapatid ko sya. Kaya masakit na makita ang kalagayan nya ngayon.

Dalawang oras ang lumipas ng lumbas ang isang Doctor sa Operating Room. May mantsa ng dugo ang kanyang white uniform.

Kaagad akong lumapit. "How's she, Doc? I'm her Sister. "

He smiled sadly making me nervous. "We did the operation well but she's in critical condition, now. Malubha at madami ang dugong nawala sa kanya. But thank God, she's okay now..She's in Coma. We just need to wait. and after that, she still needs to stay here until she fully recover." 

Kaagad na napatayo si Mama at napakapit sa laylayan ng sleeve ko ng mahigpit, i held her hand. "A-anong araw magigising sya doc?" iyak padin ng iyak si Mama. Inalalayan ko ito.

"Hindi ko po alam, Ma'am. Mag hintay na lang po tayo sa pag gising ng anak nyo. Mauna na po ako at madami pa pong pasyente ang nag hihintay sakin. Magiging okay din sya. Don't worry." ngumiti ito ng maliit.

"T-thankyou Doc." pag papasalamat ko at tumango naman ito.

Inalalayan kong maupo si Mama sa inuupuan namin kanina. Maya maya lang ay nilabas na nila si Riley. may benda sa ulo.

Hindi mapigilan ni Mama ang tumayo at hawakan ang kamay nito.

I sighed, at pinunasan ang luhang gumuhit sa pisnge ko. Kasabay namin ang mga nurse sa pag pasok ni Riley sa Room.

* * *
______________________________
_______________