Chapter 28: What Happened 20 Years Ago?

491 25 41
                                    

           
Part 1 of What happened 20 years ago

Chapter 28

Arthur's POV

"M-mahal.." kaagad akong nagising ng marinig ang boses ni Victoria.

My eyes widened as i saw how she opened her eyes slowly,"M-mahal ko," napahawak ako sa kamay nya.

napangiti ako ng maliit ng tingnan nya ako, tinanggal ko muna ang oxygen sa bunganga nya para makapagsalita sya.

She's in coma for one month.

"M-mahal.." sabi nya ng namumuo ang luha, napahigpit ang hawak ko sa kamay nya.

"Tatawag lang ako ng doctor and nurse—"

"L-lucas.." napahinto ako ng banggitin nya ang pangalan ng kaibigan ko.

My brows frowned and sat down infront of her again,"W-what? What lucas, love?" nagtataka kong sabi.

doon na tumulo ang luha nya,"S-sya yung sumaksak s-sakin–"

Bago pa nya yun natapos ay napatayo ako sa gulat,"What!?" i exclaimed.

"Mahal.." she said crying.

kaagad akong napaluha at hinawakan ang kamay nya, my hands was a bit trembling, nervously.

"Let's talk to him later, for now tatawagin ko muna ang Doctor na mag aasikaso sayo okay?"  balisa kong sabi at mabilis na hinalikan sya sa noo.

aalis na sana ako ng hawakan nyang muli ang kamay ko,"W-wag mo akong iwan, Arthur." pahinto hinto nyang sabi dala ng sakit sa katawan nya. May mga pasa at bugbog din sya sa katawan.

maliit na ngiti ang iginawad ko sa kanya,"Hindi mangyayari yon, Mahal ko. Wait me here." sabi ko pa bago bitawan ang kamay nya at nagtungo sa nurse station.

* * *

Lucas's POV

"What?" singhal ko sa telepono ng sabihin yon ng tauhan ko,"What do you mean?!"

[S-sir, Buhay pa po si Ma'am Victoria, coma po—] hindi na nya natapos ang sasabihin nya ng bulyawan ko sya mismo.

Napamura ako,"You should kill her!"

[M-madami po ang mga nakabantay sa Hospital lalo na po sa Room ni Ma'am Victoria, S-sir Ezra..] natatakot nyang sabi.

i took a deep breath, nasasakal na ako sa neck tie ko, inis kong niluwagan yon. "Kapag naalala nyang ako ang sumaksak sa kanya, malilintikan ka sakin."

[S-sir..]

"You choose, you know i can control your family your daugter—"

[Sir wag po..] putol nya sa sinabi ko, napa upo ako sa swivel cahir ko, grinning my teeth in anger.

"You can only choose two options, kill her or i will kill your family infront of you." pagtatapos ko.

Naihagis ko nalang ang telepono sa pagkainis. Dali dali akong lumabas, ramdam ko ang mabilis na pagbalot ng takot sa katawan ko.

What if gising na sya?

What if naalala nya ako? Shit, just thinking
I might go crazy. Kailangan nyang mamatay, kung hindi magkakalintik-lintik na ang lahat.

"Son," i quickly walk towards to my dad, i would have spoken when he greeted me with a slap.

I felt my anger crawling over my body, my gace tilted at the other side and my mouth left open in shock.

"Wala ka na bang utak, ha!?" he angrily said.

i clenchedmy fist and bravely look at his blood shut eyes. "Dad, i just do what you said! Mali parin ba yun, ha?" I can't stop myself to talked back.

Between Two WorldsWhere stories live. Discover now