Between Two Worlds

Chapter 25: My Queen

Chapter 25

Clarence's POV

"Would you shut up?"

Napabuga ako ng hangin sa sinabi nya'ng yon. She's always like that infront of me.

I'm her brother. So, why she's treating me like this? Our situation are unbelievable, I'm her Highness here and she's my maid in this Palace. 

Hindi ba't kailangan ako respetuhin? o hindi ako karespe-respeto para sa kanya?

"Will you please behave?" sagot ko pabalik sa kanya. Nakita ko pang umikot ang mata nya bago kumain ng macha cake. It looks like she's enjoing the cake alone.

"Bakit ba ang bait bait mo sa 'kin ha?"

Naibaba ko ang baso ng tubig kasabay ng pasensya ko, but I'm still smiling at her. "Because you're my sister?" patanong kong sabi.

Nilingon ko ang dalawang maids sa malaking pinto, Itinaas ko ang kamay ko kaya lumapit sila sa amin. "Can we have privacy?" nakangiti kong tanong sa kanila at tumango naman sila.

"Privacy?!" bulalas nya ng makalabas ang maids. Inosente ko naman sya'ng binalingan ng tingin bago isubo ang pancake na gawa ni Manang. 

"Ano na lang ang iisipin nila?" 

Saglit pa akong sumimsim ako sa orange juice. "I don't care what they think about us." simple kong sagot sa kanya. Para naman syang diring diri na makasama ang kuya nya rito dahil sa mukha nya. 

Bumuntong hininga sya, hindi ko naman matago ang ngiti ko. "Kung ikaw wala, ako meron! Tapos pagkalabas ko dito kung ano ano na namang issue ang umiikot dito sa Palace."

"Ay oo nga pala, hindi pa ba alam ng Mama mo na kapatid nyo ako?" tanong nya sa gitna ng hapunan.

Time check: 9:21 PM

Nakakain na talaga ako ng hapunan ng Family ko, at dahil kapatid ko din sya syempre gusto kong makasama din sya.

I want to give her my time, a bonding of being my Family.

Yeah, it's sudden that she's my also sister. I trust the DNA Test and even without it, I just know that she have a Royal Blood. 

Just look at her eyes, it's crystal light blue, it's too unreal beauty.

And also look how arrogant she is, her attitude is indeed Maude.

Naibaba ko ang baso ko ng itanong nya yon. Saglit din akong napaisip at pasimpleng napangiti, did she just asked about that?

"Well, ikaw."

"Anong ako?"

Natawa ako. "Ikaw, kung gusto mong ipaalam."

Inilingan nya na lang ako kadabay ng pagkain nya sa natitirang cake. We were about to leave when a sudden loud bang echoed outside the room.

"What the..." I almost cursed at shock! 

Kaagad kaming napatayo sa pangamba. Pareho kaming napatingin sa isa't isa na para bang inaalam kung anong nangyare lang.

"A-anong nangyare?" she exclaimed at the same time stood up like me.

"Don't freak–" I stopped talking when I heard gunshots everywhere.

Kasabay non ay ang mabilis na pagbukas ng pinto, pareho kaming nanigas sa kinatatayuan ng malakas na bumukas yon.

"Sir!" I sighed in relief, it's just Chief Tomas. He's holding a gun with a silencer in his right hand. "Okay lang ba kayo?" this time, nakakunot na ang noo nito.