Gruplar 2

9.1K 395 29
                                    

Bölüm müziği Ellie Goulding - On My Mind

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm müziği Ellie Goulding - On My Mind

"Unutma, birbirimize delicesine aşığız. O yüzden beni istediğin zaman öpebilirsin."

/Peeta Mellark










"Milena! Milena... Haydi uyan artık. Saatin kaç olduğundan haberin var mı?"
"Tamam anne hemen hazırlanırım. Bana on dakika verir misin?"

Annem herzaman ki gibi saatin geç olduğunu söylerek beni hışımla uyandırdı. Banyoya hızla koşarken komidinimin üzerindeki küçük kırmızı saatime kısa bir bakış fırlattım. Elbette geç kalmamıştım. Saat annemin dediğinin aksine yine bir saat geride. Yüzüme sinirlerek soğuk suyu çarpmamla kendime gelmem bir oldu.  Saçlarım çok fazla kabarmış.

Yukarıdan sıkıca bir şekilde at kuyruğu halinde toplayıp, üzerime en sevdiğim lacivert V yaka kazağımı geçirdim. Dışarıda lapa lapa yağan kar çimenlerin üstünü  büyük beyaz bir çarşafmışcasına  kaplamış. Altıma siyah dar pantolonumu da giydikten sonra aşağıya fırladım. Yüzüme  fazla makyaj yapmadım çünkü annem doğal halimle daha güzel olduğumu söyler.

Kardeşim çoktan kahvaltısını yapmış, babam ile arabada beni bekliyordu.  Ayakta hızlıca bir bardak portakal suyu içip, ağzıma son anda bir krep tıktım. Kapıdan çıkmadan önce anneme sıkıca sarıldım. "İyi şanslar" dedi. Teşekkür edip onu yanağından  öptü.

Telefonumu son anda çantama atmayı akıl ettiğim için kendimi kısaca kutladım. Araba karların üzerinde kayarak giderken telefonuma gelen mesajlara baktım. Yaşıtlarımla çoğu zaman çatışan bir kişiliğim olduğundan ,çok fazla arkadaşım yok. Fakat kendi kafa yapıma uygun bir kaç arkadaşa sahibim.

İlk mesaj Çisel'den "Seni seviyorum.  İyi şanslar."
İkincisi Enis'ten "İyi şanslar, huysuz."

Tam diğerlerine bakacağım sırada araba durmuştu. "Geldik!" diye bağırdı kardeşim sevinçle.

Umursamazlıkla homurdanarak gözlerimi devirdim. Kan basıncımın vücudumda gittikçe arttığını ve yanaklarımın kızardığını hissediyordum.  

Bir parçam deli gibi korkuyordu. Ama diğer parçam ise heyecana atılmak için son derece yüksek bir cesarete sahipti. Kalbim hızla atmaya devam etti. Arabanın kapısını açtım ve soğuk havaya doğru bir adım
attım.




* * *

Düşmüş Melek  (Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin