"Rosê taehyung ile buluşucağını söylememiştin "
Bir kaç dakika ardında bıraktığımız sessizlikten sonra kamerayı yere atıp dengesiz adımları ile yürümeye başlamıştı.
Peşinden gidip koluna girdim yürümesine yardımcı olabilmek için ama tersleyerek konuştu."Git nasıl olsa hala unutamamışsındır sevgilini"
Onu her anlamak için attığım adımda daha da çok uzaklaşıyorum sanki o giderken benim tek yaptığım şey yerde kırılan kamera parçalarına bakan taehyung'un yanına oturmaktı.
"Kameran için üzgünüm"
"Sorun değil senlik bir hata değildi zaten o sadece bu aralar-"
"Garip"
"Aynen"
"Sen kamerayı dert etme sana yenisini alabilirim ama neden eskisi gibi yarın doğum günün olacağını duyurmadın "
"Eskiden doğum günlerini severdim taehyung ama artık benim için bir şey ifade etmiyor bir kaç hediye için mutlu olmak artık beni sevindirmiyor"
"Seni anlıyorum benimkiler de eskisi gibi geçmiyor çünkü bir şey eksik"
Konuşmanın nereye gideceğini kestirdiğim için son bir şey söyleyip kalktım.
"Eskiden de eksikti ama Jennie tamamladı değil mi?"
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz
Arkadaşlar normalde çok uzunca bir fic olucaktı ama çokta uzatmak istemedim o yüzden en fazla 10 bölümde bitebilir ama kesin değil.
Takip etmeyi lütfen unutmayınSizleri seviyorum
Bb
♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lie Of Our Love | Vrosekook ✓
Fanfickeşke en başta anlayabilseydim seni sevmiyorum derken yalan söylediğimi