Eight in the morning

is this goodbye?

Soo Ah'nın günlüğü, Hyunjin'e ulaşmıştı. Okur okumaz çıkıp Soo Ah'nın evine gelmişti. Yetişebildiğini umuyordu. Kapıyı çaldı ve endişeyle beklemeye başladı.

"Siktir!"

İçeriden gelen gürültüyle, gülümseyip derin bir nefes aldı. Kapı gürültüyle açıldığında, Soo Ah'nın kapıyı kapatmaya çalışması bir olmuştu. Hyunjin, ayağını kapının arasına koymuş kapanmasını engellemişti.

"Hyunjin, git buradan!"

"Asla!"

Kapıyı var gücüyle itip kapının açılmasını sağlamıştı. Soo Ah'nın kolunu tutup kendine çekti ve sarıldı. Soo Ah, olduğu gibi kalırken, Hyunjin kafasını saçlarına gömdü ve kulağına fısıldadı.

"Gitmene izin vermeyeceğim."

Soo Ah, sıkıntıyla iç çekti.

"Gitmek zorundayım, Hyunjin."

Kendini geri çekmeye çalıştı, ama Hyunjin izin vermiyordu.

"Hyunjin, bırak lütfen."

İstemeyerek de olsa geri çekildi. Hiçbir şey anlamıyordu, neden gitmek zorundaydı?

"Neden gitmek zorundasın? Eğer bizim-"

"Annem aradı."

Dün akşam, beklemediği bir şekilde annesi aramıştı. Telefonda ağlıyordu, bunca zamandır görüşmeseler bile oldukça endişelenmişti. Babasının araba kazası geçirdiğini, ve komada olduğunu söylemişti. Belki de tutunamayacaktı hayata, bu yüzden gelip son kez babasını görmesini istedi. Soo Ah'da, tabii ki reddedemedi. Yaşadıkları şeyler hoş değildi, ama babasıydı sonuçta.

Hyunjin, ailesi ile arasında ki ilişkiyi biliyordu. Bu yüzden iyice meraklanmıştı. Devam etmesini bekledi.

"Gelip son kez, babamı görmemi istedi."

Hyunjin, Soo Ah'nın yaşadığı son olaylarla birlikte kafasının çok dolu olduğunu, bunaldığını ve psikolojisinin alt üst olduğunu biliyordu. Ağzını açıp tek kelime etmedi.

"Şimdi, gitmeliyim Hyunjin."

Arkasındaki büyük bavulu aldı, ve çıktı evden. Hyunjin'de arkasından çıktı. Hyunjin'e döndü, Soo Ah. Sanki bir daha göremeyecekmiş gibi her bir zerresine baktı. Yutkundu, boğazındaki yumru izin vermiyordu rahat nefes almasına.

"Vedaları sevmem, sadece benimle kal. Zaten bundan daha fazla bir isteğim yok. Kalbim artık atıyor mu onu bile bilmiyorum. Sadece kal benimle..."

Gergince yutkundu, Hyunjin.

"Bu bir veda mı?"

"Belki de..."

🦋🦋

Adım adım finale yaklaşıyoruz. Umarım kurgu sizi sıkmıyordur.

Bayramınız kutlu olsun :)

Sizleri seviyorum💓