κατάθεση ψυχής

ένας άλλος κόσμος...

Καλησπέραα.... νιώθω ότι έχω να ανεβάσω γενικά κεφάλαιο κάτι αιώνες 😂 ας πάμε στο κεφάλαιο τώρα:

Βιβλία....αχ τα βιβλία τι να πεις για αυτά..
Τόσο όμορφα... τόσο ωραία.

Θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει βιβλία, σχεδόν από πάντα.

Η μητέρα μου με έμαθε... θυμάμαι, κάθε καλοκαίρι διάβαζε και ένα βιβλίο...δεν το αφήνε από τα χερια της.

Ζήλευα το βιβλίο που έκλεβε την προσοχή της.

Χάζευα την μητέρα μου, τις αντιδράσεις της. Πώς σούφρωνε τα φρύδια της,πως το πρόσωπο της γέμιζε θυμό, λύπη, χαρά, .

Ήταν λες και δεν ήταν εδώ, η ψυχή της περιπλανιόταν σε άλλους κόσμους, σε άλλες χώρες, σε άλλες κουλτούρες,

Η ψυχής της είχε μεταφερθεί σε άλλα σώματα, σε άντρες, γυναίκες, παιδιά.

Ζούσε καινούργιους έρωτες, φιλίες. Θανάτους.

Όλο αυτό το ζήλευα...το ήθελα και εγώ.

Και τελικά...το κατάφερα.

Τα βιβλία παίρνουν τον πόνο μου, και το δημιουργούν σε χαρά. Ποτέ δεν σκέφτηκα να γράψω ένα βιβλίο.

Να όμως που τελικά το έκανα και αυτό.

Και δεν το μετανιώνω....