κατάθεση ψυχής

Άλλος είναι ο δειλός τελικά!

Με κοίταξες και ένιωσα να αναπνέω με κοίταξες και ένιωσα να ζω!

Τα μάτια μου γέμισαν με δάκρυα. Ναι με δάκρυα! Γιατί εκπλήσσεσαι κύριε  μου; Επειδή κλαίω για εσένα; Δεν με έχεις ικανή; Φεύγεις χωρίς ένα αντίο. Με αφήνεις πίσω να πολεμάω μόνη μου. 

Κάποτε μου είπες ότι είμαι δειλή γιατί συνέχισα να είμαι μαζί σου. Με είπες δειλή γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα  σου εγώ, δεν μπορούσα  να αντιμετωπίσω τους δαίμονές μου!  

Λοιπόν, από τι φαίνεται άλλος  είναι ο δειλός! ΕΣΥ δεν μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τους δαίμονές σου! ΕΣΥ είσαι αυτός που έφυγε και ΕΣΥ είσαι ο δειλός!  

ΕΓΩ έπεσα χαμηλά, άγγιξα πάτο όμως δεν είπα τίποτα γιατί σε αγαπούσα.  Έκανα τα πάντα για ένα σου βλέμμα, ένα χαμόγελο. 

Μια ανάσα στα χείλη μου. Την ΔΙΚΗ ΣΟΥ ανάσα!